Γράφει «Το Πιστόλι»
O Στέφανος Κασσελάκης, έδωσε άλλη μία εμφάνιση ακατάπαυστης αυτοδιαφήμισης στη συνέντευξή που παραχώρησε στο Πρώτο Πρόγραμμα. Φάνηκε για άλλη μια φορά ότι είναι η καλύτερη επιλογή για τον ΣΥΡΙΖΑ – αν και τι ακριβώς τον καθιστά τέτοιον, αυτό παραμένει μυστήριο. Ο Παύλος Πολάκης, που τον είχε υπό την προσωπική του φροντίδα, είχε προφανώς πολύ πιο ενδελεχή γνώση από τον Αλέξη Τσίπρα, που τον έβαλε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Αλήθεια, ούτε ο Πολάκης θα είχε φανταστεί ότι ο Κασσελάκης θα έκλεβε τη δόξα του και θα γινόταν ο νέος διαπρύσιος κήρυκας του «πολακισμού».
Στη συνέντευξή του, ο Κασσελάκης φάνηκε να επιδεικνύει μια αλαζονεία και αυτοθαυμασμό που συνοδεύονται από μια εκδικητική διάθεση που είναι χαρακτηριστική του ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός ότι χρησιμοποιεί τον χαρακτηρισμό «απαράδεκτο» για το πόρισμα του Αρείου Πάγου σχετικά με τις παρακολουθήσεις και τις νόμιμες επισυνδέσεις αποδεικνύει την ασχετοσύνη του.
Ανεξάρτητα από το αν ο Κασσελάκης πρόλαβε να διαβάσει τις 285 σελίδες του πορίσματος μεταξύ μιας βουτιάς και μιας εξόδου για φαγητό, η εμμονή του ότι οι δικαστές είναι υπό την επιρροή της κυβέρνησης φαίνεται εξαιρετικά αστείος. Η πεποίθησή του ότι η Δικαιοσύνη δεν έλαβε υπόψη το δικό του πόρισμα και ότι αυτός έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη είναι χαρακτηριστική της αναξιοπιστίας του.
Η προσπάθεια να γίνει όλη αυτή η δουλειά χαμένη είναι αναμφίβολα αστεία για όποιον πιστεύει στο κράτος δικαίου, αναρωτιέται κανείς πώς τολμά η Δικαιοσύνη να αγνοεί το «αδιάσειστο» ντοκουμέντο του Κασσελάκη.
Συνολικά, η τραγελαφική διάσταση της παρουσίας του Κασσελάκη στην πολιτική σκηνή είναι αρκετή για να προβληματίσει όσους επενδύουν στην προσωπικότητά του και την εξωτερική του εμφάνιση. Ωστόσο, για τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι εξίσου επικίνδυνος όσο και οι δημιουργοί του «μεγαλύτερου σκανδάλου στην ιστορία του ελληνικού κράτους». Είναι μια επιδεικτική άγνοια σε δράση, που μόνο θόρυβο κάνει.
