Παρακολουθούσα τις προηγούμενες ημέρες το 9ο Φόρουμ των Δελφών.
Μια διοργάνωση που πάει «σφαίρα» και που θα μπορούσε πράγματι να εξελιχθεί στο ελληνικό Νταβός.
Άλλωστε τι μας λείπει;
Στο Νταβός -αν πέσεις σε βαρύ χειμώνα- τα έλατα καλύπτονται από 10 μέτρα χιόνι, το μποτιλιάρισμα στα στενά παγωμένα δρομάκια του είναι απελπιστικό ενώ για ένα «πιτόγυρο» δε σου φτάνουν 20 ευρώ.
Στους Δελφούς, η ενέργεια του «ομφαλού της γης», δονεί μέχρι σήμερα κάθε επισκέπτη, η θέα κόβει την ανάσα ενώ η θέση τους είναι στρατηγικής σημασίας.
Ωστόσο κάτι χαλάει τη… συνταγή!
Συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο δίνουν το απαραίτητο κύρος. Προσωπικότητες από Διεθνείς Οργανισμούς, Πρόεδροι Κρατών, Υπουργοί ξένων χωρών, Ευρωπαίοι Επίτροποι, Ακαδημαϊκοί, δημιουργούν συνθήκες υγιούς ώσμωσης.
Κάπου ανάμεσά τους το εγχώριο πολιτικό-δημοσιογραφικό σύστημα, σε ρυθμούς βλαχομπαρόκ.
Τηλεπερσόνες που βιώνουν (στο μυαλό τους) την απόλυτη καταξίωση, συντονίζοντας ένα πάνελ. Οι ίδιοι και οι ίδιοι κάθε χρόνο. Τυφλοί δεν είμαστε!
Αλλά και πολιτικοί (όλων των χρωμάτων), που μόνο φυλλάδια των κομμάτων τους δε μοιράζουν, λες και βρίσκονται σε μάζωξη της παράταξής τους.
Υπάρχουν και αυτοί, οι λίγοι, που στέκονται στο ύψος της περίστασης, κάνοντας τους άλλους να φαίνονται ακόμη πιο παράταιροι.
Βαδίζοντας προς τα 10 χρόνια του φόρουμ, ολόθερμα ευχόμαστε οι «παιδικές ασθένειες», να εξαλειφθούν. Ας βοηθήσουν όμως λίγο και οι «γιατροί» της διοργάνωσης!
