Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Η αδυναμία του κ. Κασσελάκη να ενταχθεί στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, να ασχοληθεί με τα μεγάλα ζητήματα, που απασχολούν τους πολίτες, την ακρίβεια, την ασφάλεια, την Υγεία, να βάλει σε τάξη το κόμμα του, είναι πια εμφανής και σ’ όσους τον ψήφισαν και οδηγεί τον ίδιο σε απίστευτες γκάφες και στραβοπατήματα.
Και αντί να διορθώνεται, ρίχνει τις ευθύνες για την εικόνα του που έχει “στραπατσαριστεί”, στα ΜΜΕ και τον Μητσοτάκη! Για όλα φταίει το “σύστημα Μητσοτάκη”, ακριβώς ό,τι έλεγε και ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που οδήγησε το κόμμα από το 31,5% του 2019 στο 17,8% το 2023.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, μετά από πέντε μήνες στην ηγεσία, έχει προκαλέσει βέρτιγκο στα στελέχη του κόμματός του, με αιφνιδιασμούς και με αντιφατικές και ξένες προς την ελληνική αριστερά πρωτοβουλίες, χωρίς κανένα πολιτικό ή κομματικό όφελος.
Η θεωρία της “αδιαμεσολάβητης” επαφής με τους πολίτες, βγάζει εκτός κάδρου, όχι μόνο τα όργανα του κόμματος, αλλά και τους στενούς συνεργάτες του, που ο ίδιος τοποθέτησε δίπλα του και στο Γραφείο Τύπου. Εκτιμάται πως δεν τους συμβουλεύεται πριν εκδώσει μια ανακοίνωση ή λάβει μια πρωτοβουλία, διαφορετικά θα είχε αποφύγει πολλές γκάφες .
Ήδη πολλά στελέχη του, διερωτώνται, γιατί το κόμμα, οκτώ μήνες μετά τη συντριβή του και πέντε μήνες μετά την εκλογή του νέου αρχηγού, δεν γνωρίζει πού θέλει να πάει, τι θέλει να κάνει, με ποιες πολιτικές και με ποια ομάδα στο τιμόνι.
Η ενόχληση εκφράζεται ακόμα και από νεοπροεδρικά στελέχη, που βλέπουν την ηγεσία τους να εκπέμπει από τις Ηνωμένες Πολιτείες νέα πολιτικά ήθη και να τους φέρνει συχνότερα προ τετελεσμένων, που δύσκολα μπορούν να υποστηρίξουν στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Το κλίμα είναι πολύ βαρύ και για πολλούς το ερώτημα που τίθεται πια δεν είναι αν θα αυξήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα ποσοστά του στις ευρωεκλογές, αλλά αν θα φτάσει ο Κασσελάκης μέχρι τον Ιούνιο.
Αναζητούν ταυτότητα
Δεν είναι μόνο τα απανωτά χτυπήματα του κ. Κασσελάκη που επαναφέρουν την εσωστρέφεια στο κόμμα, είναι και η έλλειψη ταυτότητας του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ, η ρευστοποίηση της πολιτικής, που ανοίγει την όρεξη σε πολλούς να τον ποδηγετήσουν.
Εν όψει του Συνεδρίου και της αλλοπρόσαλλης τακτικής της ηγεσίας του, στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί σύγχυση και σ’ αυτό το κλίμα ο κάθε ένας προτείνει ό,τι τον βολεύει.
Ο κ. Κασσελάκης αποποιείται τον ριζοσπαστισμό του κόμματος, που εξακολουθεί όμως να ασπάζεται η “Νέα Αριστερά” και βαφτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ “πατριωτική αριστερά”.
Τρία στελέχη, Ζαχαριάδης, Ραγκούσης, Θεοχαρόπουλος προτείνουν πολιτική και ιδεολογική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ με τον μετασχηματισμό του σε σοσιαλιστικό κόμμα και την ένταξή του στο ΕΣΚ. Με λίγα λόγια, θέλουν να γίνουν ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ, με όχημα την προτεινόμενη από αυτούς συνεργασία των δυο κομμάτων της κεντροαριστεράς.
Η Χαριλάου Τρικούπη σπεύδει να “κάψει” αυτές τις ιδέες, λέγοντας πως “ο κ. Κασσελάκης θα μπορούσε να είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και όχι του σοσιαλιστικού”.
Ο κ. Τεμπονέρας, που ηγείται μιας κίνησης στο κόμμα, μιλά για μια “εναλλακτική αριστερά” που θα συνεργάζεται με ΠΑΣΟΚ και Νέα Αριστερά, συνασπισμένοι όλοι γύρω από ένα “Μέτωπο για τη Δημοκρατία”. Λες και το μείζον πρόβλημα είναι η λειτουργία της Δημοκρατία μας και όχι το τριτοκοσμικό κράτος που τραβάει πίσω τη χώρα και τα προβλήματα καθημερινότητας των πολιτών.
Όλα αυτά μπορεί να προκαλούν θυμηδία και να διασκεδάζουν τους πολίτες και τα ΜΜΕ, όμως είναι αρκούντως σοβαρά, καθώς οι επιπτώσεις μιας διαλυμένης αντιπολίτευσης, χωρίς σοβαρή πολιτική πλατφόρμα, χωρίς πυξίδα και χωρίς προτάσεις, επιβαρύνουν τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος.
Χωρίς πολιτική
Ο κ. Κασσελάκης απουσίαζε από την Ελλάδα σχεδόν δύο εβδομάδες για τις γιορτές. Όλο αυτό το διάστημα ασχολήθηκε ως αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με το δανεισμό των κομματικών μέσων ενημέρωσης, καβγάδισε με τον κ. Συρίγο για τη συνθήκη της Λωζάνης, με την κυβέρνηση για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, έδειξε περισσή ασχετοσύνη ακόμα και για τις πιο συνήθεις παροιμίες -μόνο αυτός είδε 500.000 μετανάστες από το Πακιστάν να έρχονται στην Ελλάδα- και προσκάλεσε τους βουλευτές του στο εξοχικό του στις Σπέτσες να συνεδριάσουν, έχοντας μαζί τους σε powerpoint έτοιμες τις εισηγήσεις τους.
Το ίδιο διάστημα, η ακρίβεια “τρώει” το εισόδημα των καταναλωτών. Σε ορισμένα είδη, όπως το βρεφικό γάλα, έσπασε πανευρωπαϊκό ρεκόρ, με τον αρμόδιο υπουργό κ. Σκρέκα να το μαθαίνει από τα μέσα ενημέρωσης, να δηλώνει πως “ΘΑ” εξετάσει το θέμα, και τελικά να παρεμβαίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός με νέα μέτρα. Οι πολίτες, όμως, τρέμουν να μπουν σε σούπερ μάρκετ και ανησυχούν για την εγκληματικότητα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως στην κορυφή βρίσκονται τα προβλήματα της καθημερινότητας, με πρώτο την οικονομική κατάστασή τους και την ακρίβεια. Το 42%, στην έρευνα της ALCO, φοβάται πως δεν θα τα βγάλει πέρα το 2024, το 24% ανησυχεί για προβλήματα υγείας και το 16% μήπως πέσει θύμα εγκληματικής ενέργειας. Ακρίβεια, υγεία, ανασφάλεια, κι όμως η αριστερά ομφαλοσκοπεί.
Δεν υπάρχουν προτάσεις γι’ αυτά τα μείζονα προβλήματα, δεν υπάρχουν ιδέες, δεν υπάρχει αφήγημα, ούτε καν πρόσωπα στα οποία μπορούν να ακουμπήσουν οι πολίτες.
Κι όμως, βρισκόμαστε πέντε μήνες πριν από τις ευρωεκλογές και θα περίμενε κανείς να “πατήσουν γκάζι” τα δυο κόμματα της αριστεράς, να αναλάβουν πρωτοβουλίες πάνω στα πιεστικά προβλήματα της κοινωνίας και να ενισχύσουν τον ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Αντ’ αυτού, υπάρχει φτώχεια. Βρίσκονται σε περιδίνηση, όπου η πολιτική πια έχει εξασθενήσει, οι ίντριγκες ανθίζουν και η κομματική επιβίωση γίνεται στόχος.
Η ουτοπία της αριστεράς που καλλιεργήθηκε μέσα στην κρίση, διαλύθηκε από τη σκληρή πραγματικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασσελάκη, που εκλέχτηκε να κάνει αλλαγές, δείχνει αδύναμος να κάνει τολμηρά βήματα προς την κατάκτηση μιας αξιοπιστίας και η Νέα Αριστερά δεν βρίσκει ανταπόκριση στη βάση, καθώς δεν μπορεί να ξεφύγει από το 2,5% .
Αυτή η εικόνα παρακμής, γεννά προβληματισμούς και στο περιβάλλον του κ.Τσίπρα που, όπως γράφεται, μετά τις ευρωεκλογές κι ανάλογα με το αποτέλεσμα, μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες, ακόμα και επιστροφής του.
Όμως, για όσα βλέπουμε, δεν είναι μόνο υπεύθυνος ο κ. Κασσελάκης, ή οι “έντεκα” που έφυγαν. Βασικός υπεύθυνος είναι ο ίδιος ο κ.Τσίπρας, τον οποίο κανείς μέχρι τώρα δεν έχει αναζητήσει για σωτήρα. Γι’ αυτό, η όποια επιστροφή του θα μοιάζει περισσότερο με φάρσα της ιστορίας, παρά με κίνηση σωτηρίας της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Οι ευρωεκλογές θα θέσουν σε νέα βάση το θρίλερ που ζει η αριστερά και θα καθορίσουν το μέλλον και του κ. Κασσελάκη στην Ελλάδα, αλλά και των “έντεκα” στην πολιτική.
