Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Η τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Prorata με την οποία συνεργάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ανέδειξε ορισμένα αξιοσημείωτα συμπεράσματα που αποκαλύπτουν τη «μαύρη τρύπα» στην οποία έχει πέσει ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στα μέσα του Μαρτίου, στην ερώτηση «ποιο κόμμα θεωρείτε πιο αξιόπιστο», η ΝΔ λαμβάνει 38% και ο ΣΥΡΙΖΑ 30% ενώ στην ερώτηση «ποιον πολιτικό αρχηγό εκτιμάτε ως πιο συνεπή με αυτά που υπόσχεται» ο κ. Μητσοτάκης φτάνει το 39% και ο κ. Τσίπρας μένει στο 26%, μια διαφορά που ανέρχεται στις 13 ποσοστιαίες μονάδες!
Αυτά τα στοιχεία, προφανώς, δεν τα είχε υπόψη της, η κα Πόπη Τσαπανίδου όταν εξέφραζε την άποψη πως αν χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, σημαίνει ότι ο κόσμος παραπλανήθηκε, επειδή έπεσε θύμα της συστηματικής προπαγάνδας από την κυβέρνηση, ενώ όπως συμπλήρωσε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι «πολύ καλό».
Τα στοιχεία της δημοσκόπησης της Prorata δείχνουν πως η αναξιοπιστία και η έλλειψη εμπιστοσύνης, που ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 και εντεύθεν, έχει διαχρονικά και συστημικά δομικά υλικά στα οποία βασίζεται η πολιτική συγκρότηση του κόμματος, γι’ αυτό παρά τα τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση δεν μπόρεσε να τα εξουδετερώσει. Το κομματικό DNA ρέπει συνεχώς σε αναλήθειες και σε τρικ εξαπάτησης των ψηφοφόρων.
Μια τέτοια αδυναμία, βεβαιωμένη και από φιλικές προς το ΣΥΡΙΖΑ εταιρείες δημοσκοπήσεων και όχι “πετσωμένες”, γίνεται όπλο στα χέρια της κυβέρνησης, που αναζητά τρόπους να επανέλθει η συσπείρωση της ΝΔ στα προ των Τεμπών επίπεδα.
Η παράταση της εξαπάτησης
Την εμπιστοσύνη τη χάνεις σε μια στιγμή αλλά την ανακτάς πολύ δύσκολα κι αυτό δεν έχει ακόμα αντιληφθεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και το πιο τρανό παράδειγμα αποτελεί η χρεοκοπία της χώρα το 2009-10. Τότε «εν μια νυκτί» η οικονομία μας έχασε την εμπιστοσύνη των αγορών και τα ομόλογα της, με μια βαθιά βουτιά, έφτασαν στην κατηγορία των «σκουπιδιών». Κανείς δεν τα αγόραζε αν δεν τον πληρώναμε πανάκριβα. Δεκατρία χρόνια μετά, ακόμα πασχίζει η Ελλάδα να ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα.
Αυτό συμβαίνει και στον ΣΥΡΙΖΑ. Η βαθιά πληγή που άφησαν το 2015 οι δυο πρωταγωνιστές Αλέξης Τσίπρας και Γιάννης Βαρουφάκης, με τις αλλόφρονες πολιτικές τους, δεν έχει κλείσει. Χάθηκε σε μια στιγμή η «μπάλα» και μαζί της η αξιοπιστία των κυβερνώντων, όταν έκλεισαν τις τράπεζες κι όταν ο Αλέξης πέταξε στο καλάθι των αχρήστων την ψήφο του 61% του ελληνικού λαού και με την περιβόητη «κωλοτούμπα» στο δημοψήφισμα, υποτάχθηκε στο μνημόνιο, πριν φέρει και άλλο, αχρείαστο. Μια πολιτική που χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη εξαπάτηση λαού της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετίες.
Από τότε, δεν ανέκτησε ποτέ αυτές τις αρετές της πολιτικής γιατί η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη των πολιτών, κερδίζεται με καθημερινά έργα και όχι με αφηρημένα συνθήματα όπως «Δικαιοσύνη παντού» ή και φράσεις πως «πέρα από την Ελλάδα της αδικίας και της αισχροκέρδειας υπάρχει και η Ελλάδα της προκοπής και της δημιουργίας». Υπάρχει, αλλά ποιος μπορεί, καλύτερα και πιο αξιόπιστα, να οδηγήσει τη χώρα εκεί; Σ’ αυτό το ερώτημα οι πολίτες για απάντηση δεν στρέφονται στον ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τη Prorata. Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας εξακολουθεί να μετεωρίζεται μεταξύ παραπλάνησης και πραγματικότητας χωρίς έρμα.
Ούτε και μετά το 2015, ούτε και μετά το 2019 επιχείρησε με σοβαρότητα να κλείσει τη «μαύρη τρύπα». Ακόμα και σήμερα, ακολουθεί σχέδια παραπλάνησης και εξαπάτησης για ψηφοθηρία.
Αν και γνωρίζει, απ’ ότι διάβασα, σε μια συνέντευξη του στην «Καθημερινή» στη φράση του Αβραάμ Λίνκολν πώς «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό αλλά όχι όλους όλο τον καιρό» δεν την έχει εμπεδώσει.
Κατηγορεί τον πρωθυπουργό ως αναξιόπιστο, αλλά αυτόν δείχνουν οι δικές του δημοσκοπήσεις. Δεν γνωρίζει, όμως, μια άλλη φράση του Αμερικανού συγγραφέα Τσαρλς Μπουκόφσκι που λέει πως «αν καταφέρεις να ξεγελάσεις κάποιον δεν σημαίνει πως είναι χαζός. Απλά σημαίνει ότι δεν είσαι άξιος της εμπιστοσύνης του».
Και αυτή την εμπιστοσύνη έχει χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρά ταύτα εξακολουθεί να παίζει με τρικ το παιχνίδι της παραπλάνησης και της εξαπάτησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα funds
O κ. Τσίπρας κατηγορεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη πως έχει «αφήσει ελεύθερα τα funds και παίρνουν τα σπίτια του κοσμάκη». Προφανώς δεν θέλει να θυμάται πως η δική του κυβέρνηση ψήφισε το νόμο 4354/2015, με τον οποίο νομοθετήθηκε η πώληση των δανείων σε funds, δίχως προηγούμενη ενημέρωση του δανειολήπτη και καταργήθηκε οριζόντια (Φεβρουάριος 2019) η προστασία της πρώτης κατοικίας. Κι όλα αυτά, ενώ βοούσε στους δρόμους ακόμα το προεκλογικό του σύνθημα «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
Επί ΣΥΡΙΖΑ έγιναν 30.000 πλειστηριασμοί, εισήχθησαν και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και προς διευκόλυνση των δανειστών, κατέστη ιδιώνυμο το αδίκημα παρεμπόδισης πλειστηριασμού. Λίγο αργότερα με αυτό το ιδιώνυμο έστειλε στα δικαστήρια τον πρώην σύντροφο του Π. Λαφαζάνη.
«Σεισάχθεια» Νο2
Εξακολουθεί, όπως πριν το 2015, να παίζει ακόμα με τον πόνο των ανθρώπων που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια τους. Παλαιότερα υπόσχονταν με τη «σεισάχθεια» μείωση του ιδιωτικού χρέους, αλλά το ιδιωτικό χρέος γιγαντώθηκε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Δυστυχώς αυτό το κόλπο της «σεισάχθειας» ξεφουρνίζουν πάλι στους ψηφοφόρους. Μας υπόσχονται ότι μπορούν να μειώσουν δραστικά το ιλιγγιώδες ιδιωτικό χρέος των πολιτών, δίχως να πληρώσουν αυτοί που χρωστάνε και χωρίς να επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός του κράτους. Βρήκαν την κότα με τα χρυσά αυγά; Όχι απλά κινούνται ξανά στην ίδια παλιά συνταγή που τους έφερε στην εξουσία το 2015 δυο φορές.
Ποιος έβαλε προς πώληση ΕΥΔΑΠ -ΕΥΑΘ;
Το 2016 ο κ. Τσίπρας- που τώρα κατηγορεί την κυβέρνηση ότι θα ιδιωτικοποιήσει το νερό- ίδρυσε με τον Ν.4389/16, κατ’ εντολή της τρόικας, ένα υπερταμείο, μέσα στο οποίο έβαλε όλη την περιουσία του κράτους, ως υποθήκη επί 99 χρόνια για το δημόσιο χρέος, προκειμένου να πάρει τα δάνεια του τρίτου μνημονίου.
Μεταξύ αυτών, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, στις οποίες το υπερταμείο κατέχει το 50% συν ένα και εισπράττει το αντίστοιχο ποσό από τα μερίσματα για την αποπληρωμή του χρέους. Με το νόμο Τσίπρα το υπερταμείο, που ελέγχεται από τους ευρωπαίους δανειστές, έχει δικαίωμα, αν κρίνει, να προχωρήσει σε πώληση των εταιρειών ύδρευσης. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν οδήγησαν το ΣτΕ στην απόφαση να ζητήσει την εξαίρεση των εταιρειών νερού από το υπερταμείο, κάτι που θα γίνει από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, μετά τις εκλογές. Γιατί άραγε φωνάζει ο Τσίπρας; Γιατί «το νερό του κοσμάκη» είναι πολύ πιασάρικο θέμα ενόψει εκλογών κι όποιος πιαστεί στα δίχτυα.
Κασιδιάρης και …Δικαιοσύνη
Εξίσου παραπλανητική και με σκοπιμότητα κρίνεται η άρνηση του κ. Τσίπρα να ψηφίσει υπέρ της τροπολογίας για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη από τις εκλογές. Με πρόσχημα τη μη ψήφιση της δικής του τροπολογίας και ζητήματα κοινοβουλευτικής διαδικασίας αρνήθηκε το μείζον. Να απαγορεύσει με συντριπτική πλειοψηφία η Βουλή τη συμμετοχή του νεοφασιστικού και ναζιστικού μορφώματος, καταδικασμένου για εγκληματική δράση, στις εκλογές. Με αυτή τη στάση του, απέναντι στον Κασιδιάρη, εικάζεται πως πολλοί οπαδοί του, για να τιμωρήσουν τη ΝΔ που τους απέκλεισε από τις εκλογές θα οδηγηθούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστό παλαιόθεν πως «η ψήφος δεν έχει χρώμα».
Ακόμα και το σύνθημα «Δικαιοσύνη παντού», είναι παραπλανητικό, από τη στιγμή που δεν αποδέχεται εκείνες τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης που δεν είναι αρεστές στο κόμμα. Ο Νίκος Παππάς καταδικάστηκε 13-0 από το Ειδικό Δικαστήριο για το ατιμωτικό αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, αλλά αθωώθηκε από τον κ. Τσίπρα με τη συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια .
Έτσι το «Δικαιοσύνη παντού» μοιάζει περισσότερο με το «Δικαιοσύνη παντού αλλά όχι για τους δικούς μας».
