Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
του Ανδρέα Κωνσταντάτου
- Ο κ. Κασσελάκης αλλάζει πολιτική γραμμή με ευκολία και οδηγεί το κόμμα του σε ελεύθερη πτώση.
Πλάγιος τίτλος: Λάθη ενός αρχηγού χωρίς γνώση της πολιτικής ιστορίας της χώρας, χωρίς πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις, άγεται και φέρεται από τους πιο ισχυρούς των συμβούλων του ή ελαφρολαϊκίστικος αυθορμητισμός;
Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, που το κόμμα Κασσελάκη παλεύει να μην βρεθεί δημοσκοπικά στην τρίτη θέση και με μονοψήφια νούμερα, οι αυτοσχεδιασμοί του αρχηγού, “ζαλίζουν” τους ψηφοφόρους, ενισχύουν την εσωκομματική “σφαγή” και οδηγούν στη διάσπαση .
Παράγγειλε από τη Νέα Υόρκη διαγραφές κορυφαίων στελεχών που του ασκούν σκληρή κριτική. Τώρα κάνει δεύτερες σκέψεις γι αυτές, εν όψει της Κ.Ε. αλλά ο “κύβος ερρίφθη” από τους “Ομπρελίστας” που φτιάχνουν ήδη…τις βαλίτσες τους.
Συναντήθηκε με τον Νίκο Ανδρουλάκη σε καλό κλίμα και αποφάσισαν να συνεργαστούν σε θεσμικά ζητήματα -προανακριτικές για υποκλοπές και Τέμπη- με κοινό μέτωπο κατά της κυβέρνησης.
Την επομένη τίναξε το καλό κλίμα στον αέρα. Όχι μόνο δεν πήγε στην εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη – δικαίωμα του – αλλά εν κινήσει προς το μετρό αποκάλεσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, λαμόγια όσους παραβρέθηκαν.
“Τι δουλειά έχω εγώ με τη διαπλοκή και όσους χρέωσαν τη χώρα”, ήταν η απάντηση του.
Πολλά μπορεί να ερωτηθεί για τη διαπλοκή επί ΣΥΡΙΖΑ, για τον Καλογρίτσα, το τρίτο μνημόνιο, την κοροϊδία του δημοψηφίσματος, τη διάψευση των ελπίδων, την αύξηση του χρέους, αλλά δεν είναι του παρόντος.
Άλλωστε και γνωστά είναι και έχουν κριθεί επανειλημμένα από τον ελληνικό λαό δια των εκλογών. Απλά τότε ο κ Κασσελάκης ήταν νέος, μόλις 28 ετών !
Λάθη ενός αρχηγού με ελλειπή γνώση της πολιτικής ιστορίας της χώρας, που σ αυτή την πρώτη φάση της προεδρίας του, άγεται και φέρεται από τους πιο ισχυρούς των συμβούλων του, με έναν ελαφρολαικίστικο αυθορμητισμό.
Οι πολιτικές παρεμβάσεις και οι συμβουλές Πολάκη ακολουθούνται πιστά από τον άγουρο πολιτικά Κασσελάκη, τόσο που να κινδυνεύει να μετατραπεί σε αχυράνθρωπο του κρητικού βουλευτή. Η δήλωση του τελευταίου υπό μορφή χρησμού “Εγώ δεν μιλάω πλέον, πράττω» βεβαιώνει την ισχυρή παρεμβατικότητα του στις πολιτικές ενέργειες και αποφάσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο μετεωρισμός του Στέφανου
Τη δύσκολη θέση που βρίσκεται ο κ. Κασσελάκης αποκαλύπτει και η ιδεολογική αμφιταλάντευση του. Ξέρει πως μ ένα βήμα προς το κέντρο, αφήνει χώρο για νέο κόμμα στα αριστερά του – εκεί παραμονεύει ο Τσακαλώτος- , με ένα βήμα αριστερότερα αφήνει χώρο δράσης στο ΠΑΣΟΚ.
Φαντάζομαι να γνωρίζει πως δεν είναι Τσίπρας, δεν είναι μαέστρος στον τακτικισμό, το διχασμό και τον λαϊκισμό. Έτσι χωρίς συνεκτική πολιτική πρόταση προοπτικής και ανάτασης του κόμματος, αδυνατεί να συγκρατήσει συνιστώσες και ομαδούλες που ενυπάρχουν στον κομματικό μηχανισμό . Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ εξαερώνεται.
Δείχνει όμως να έχει αποφασίσει, πως το κόμμα δεν χωράει τον ίδιο και τους “ομπρελίστας”, γιατί θα φρενάρουν κάθε προσπάθεια του να το οδηγήσει προς το κέντρο και προς μια πιο φιλελεύθερη οικονομική πολιτική, την οποία γνωρίζει καλύτερα από την κρατικίστικη πατέντα της αριστεράς.
Οι συνεργάτες του, το έχουν πει πολύ καθαρά. Είτε φεύγουν μόνοι τους, είτε τους διαγράφουμε. Σαφής και ο κ Αποστολάκης: «Η ομιλία Τσακαλώτου έδειξε ότι δεν υπάρχει γέφυρα. Δεν ξέρω τι θα κάνει. Εγώ πιστεύω ότι θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα πολύ γρήγορα».
Στις συμπληγάδες της κεντροαριστερας
Όμως μια τέτοια πολιτική πορεία, τον οδηγεί ιδεολογικά εκεί που βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να μην είναι κραταιό ,όπως παλιά αλλά διατηρεί ισχυρότερες βάσεις στη κοινωνία από ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως αποδείχθηκε και στις δημοτικές εκλογές.
Αν λοιπόν “κόψει” το αριστερό του χέρι, θα παλέψει με ένα, έχοντας από αριστερά του τον Τσακαλώτο και από το κέντρο τον Ανδρουλάκη.
Η μόνη λύση, θα ήταν η υπέρβαση όλων αυτών των σχημάτων, με ένα κόμμα ανοιχτό σε όλη την κοινωνία, με ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες που θα ξεπερνά τις ιδεολογικές αγκυλώσεις.
Αυτό όμως αποτελεί ουτοπία.
Οι δημοσκοπήσεις είναι αμείλικτες και η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτώμενων, δεν βλέπουν στο πρόσωπο του, έναν πολιτικό αρχηγό, έναν μελλοντικό ηγέτη, αλλά έναν νέο διαφορετικό από την εικόνα που έχουν για τους πολιτικούς μας τόσα χρόνια και που αποτελεί γι αυτούς ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Τι θέλει αυτός στην Ελλάδα, τι θέλει στον ΣΥΡΙΖΑ;
Αν απαντήσει σ αυτό το ερώτημα τότε θα προστεθεί το σημαντικότερο.
Τι μπορεί να προσφέρει στη χώρα και στους πολίτες της.
Ο Νίκος μπορεί θα στήσει “γέφυρες” ;
Η αλά καρτ προσέγγιση κορυφής, μεταξύ Κασσελάκη και Ανδρουλάκη δεν συγκίνησε πολλούς.
Η «ριζοσπαστική και ανανεωτική Αριστερά», είναι έτοιμη να κάνει τις δικές της κινήσεις σ ένα χώρο, που όπως πιστεύει ο επικεφαλής των “ομπρελίστας” Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι ακάλυπτος πολιτικά.
Ο κ Ανδρουλάκης από την πλευρά του, βλέπει ένα σύμμαχο στην προσωπική του υπόθεση, των υποκλοπών, αλλά το μεγάλο ερώτημα για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ είναι αν μπορεί να ρίξει τώρα αυτός “γέφυρες” για επιστροφή ψηφοφόρων του ρευστοποιημένου ΣΥΡΙΖΑ προς τη Χ. Τρικούπη.
Ακόμα όμως και αν το ήθελε και το σχεδίαζε υπάρχουν εγγενείς αδυναμίες.
Για να περάσουν τη “γέφυρα” χρειάζεται το κόμμα να γίνει ξανά ελκυστικό, με νέες ιδέες και οχι παρωχημένες παλαιοπασοκικές απόψεις που έχουν ήδη απορρίψει. Χρειάζεται να ρίχνει το βάρος του με προτάσεις στα σημερινά προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών και όχι στην πολιτική “μονοκαλλιέργεια” των υποκλοπών , που είναι μεν ένα σοβαρό θέμα΄, αλλά δεν αφορά την τσέπη τους.
Χρειάζεται ξεκάθαρες απόψεις για την εσωτερική και εξωτερική πολιτική πραγματικότητα, για την οικονομική ανάπτυξη για τις επενδύσεις, για την κοινωνική πολιτική.
Μπορεί να τα προσφέρει όλα αυτά ο κ. Ανδρουλάκης σε μια εποχή που δημιουργούνται νέες ευκαιρίες για το κόμμα του;
Ας ακούσει πιο προσεκτικά τον κ. Σημίτη που είπε: “Υπάρχουν δύο λέξεις κλειδιά: το σχέδιο και η συγκυρία. Δεν προχωράς χωρίς σχέδιο – χωρίς στόχο και πρόγραμμα υλοποίησης”.
Τη συγκυρία την έχει. Το σχέδιο και το πρόγραμμα υλοποίησης απουσιάζουν.
Μητσοτάκης: Με άνεση από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ
Σ αυτό το σκηνικό η ευκολία με την οποία ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πέρασε από το γαλάζιο μπλοκ του Μεγάρου Μουσικής και την εκδήλωση για την Μαριέττα Γιαννάκου , στην πράσινη σύναξη στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και στην εκδήλωση για τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, δείχνει πως παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού και κοινωνικού κέντρου. Εκείνου που, όπως λένε οι δημοσκόποι βγάζει κυβερνήσεις.
Ο κ Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτα παραπάνω από αυτό που κάνει από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνησης της χώρας. Πατά ακόμα με ασφάλεια στους δυο χώρους από τους οποίους αντλεί στελέχη για την κυβέρνηση του.
Τη ΝΔ και το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό τίμησε και τους δυο.
