Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Μια εμμονή με το ξεπατίκωμα, το έχει ο Αλέξης Τσίπρας. Ίσως γιατί τα μαθητικά χρόνια τα πέρασε περισσότερο στο πεζοδρόμιο και λιγότερο στις αίθουσες διδασκαλίας.
Τώρα, θέλει σώνει και καλά να αντιγράψει ξανά από την «κορυφή ως τα νύχια» τον Ανδρέα Παπανδρέου, και επαναφέρει, κατά παράδοξο τρόπο, τα συνθήματα του 1980 στο 2023, ελπίζοντας να συγκινήσει κάποιους που ψηφίζουν ακόμα από εκείνη τη μακρινή εποχή.
Προχθές «ανέστησε» το περίφημο «συμβόλαιο με το λαό» του Ανδρέα Παπανδρέου και το παρουσίασε ως «συμβόλαιο αλλαγής», αντέγραψε ακόμα και το ιστορικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και το παρουσίασε ως εξής: «Η Ελλάδα ανήκει σε όλους τους Έλληνες».
Δεν είναι η πρώτη φορά θα μου πείτε και έχετε δίκιο.
Και στην τελευταία προεκλογική ομιλία του στις 5 Ιουλίου του 2019, τα ίδια συνθήματα του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε, αλλά χωρίς εκλογικό όφελος, ως γνωστόν. Παρά ταύτα συνεχίζει ακάθεκτος.
Καρικατούρα
Γιατί όμως αντιγράφει τόσο εμφανώς τον Ανδρέα, που τείνει να εμφανίζεται ως καρικατούρα του, αφού δεν έχει καμία σχέση με τον ιστορικό ηγέτη του ΠΑΣΟΚ;.
Ποια ανάγκη τον οδηγεί, να «ντύνεται» Ανδρέας Παπανδρέου;
Οι αδυναμίες του, η έλλειψη παιδείας και πολιτικής στρατηγικής, οι καλοπληρωμένοι σύμβουλοι του, που αδυνατούν να βρουν συνθήματα να «κουμπώνουν» με τον Αλέξη Τσίπρα, το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ και τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας ή οι «λατρευτοί» ψήφοι του εναπομείναντος κόμματος του Α. Παπανδρέου;
Δυστυχώς όμως η «μίμηση» δεν σταματά στα «αβλαβή» για την οικονομία και την προοπτική της χώρας, παπανδρεϊκά συνθήματα.
Αντιγράφει και μια από τις πιο κακές στιγμές του Ανδρέα Παπανδρέου, που στριμωγμένος, τα δύσκολα χρόνια του 1989 και μετά, φώναξε στο πλήθος «Τσοβόλα δώστα όλα»…
Και ο κ. Τσίπρας ευρισκόμενος τώρα σε απόγνωση, κάτω από την πίεση που του ασκούν οι καθημερινές δημοσκοπήσεις, τα δίνει όλα. Ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα παροχών που φτάνει τα 70-80 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΝΔ, χωρίς να μας πει που θα βρει τα χρήματα. Το ενδιαφέρον είναι πως τα περισσότερα απ αυτά, τα είχε εξαγγείλει και στο παρελθόν, ποτέ όμως δεν τα εφάρμοσε.
Το ΠΑΣΟΚ τον παρακολουθεί ενοχλημένο, από τη συνεχή «τυμβωρυχία» και την κλεπτομανία του Αλέξη Τσίπρα. Προ καιρού έδωσε απάντηση που ισχύει ακόμα, με ευφυή τρόπο μέσω του Κώστα Σκανδαλίδη. «Άσε ρε φίλε, τον Ανδρέα, τι σχέση έχεις εσύ μαζί του».
Ο Αλέξης όμως που τα παίζει όλα για όλα, επιμένει στην εκμετάλλευση της πολιτικής παρακαταθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου, και διαμηνύει στον Ανδρουλάκη, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, πως «δεν είναι ιδιοκτήτης του Ανδρέα»!
Προεκλογική εκστρατεία χωρίς ειρμό
Η ανάγκη όμως φαίνεται πως τον καθοδηγεί στο παρελθόν, στον Ανδρέα Παπανδρέου, που παραδόξως, τον βλέπει ως σωσίβιο σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία προς την ήττα, όπως δείχνουν οι απανωτές δημοσκοπήσεις . Και αυτή η ανάγκη τον πιέζει στην αναζήτηση ανορθολογικών πρακτικών, ανεπίκαιρων συνθημάτων και κινήσεων χωρίς σαφή στόχευση.
Ήδη η «γκρίζα» προεκλογική εκστρατεία του κατά της κυβέρνησης με τις υπερβολές που τη διακρίνουν, δεν τον βοήθησε να ανοίξει περάσματα προς το μετριοπαθές κέντρο , ούτε καν σε εκείνους που είχαν έντονα προβληματιστεί, με την κυβέρνηση και τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη, ύστερα από την υπόθεση των υποκλοπών.
Το χειρότερο είναι, πως στη μέση της προεκλογικής εκστρατείας , ξέμεινε από κυβερνητικό όραμα και αφήγημα.
Η πρόταση του για προοδευτική διακυβέρνηση που ξέπεσε σε κυβέρνηση ανοχής, ξέφτισε από εκείνους στους οποίους απευθύνεται.
Ο μεν κ. Ανδρουλάκης εξακολουθεί να παραμένει στη θέση του «ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας» και δεν θέλει καν να ακούσει για Βαρουφάκη, ο δε πρόεδρος του ΜέΡΑ 25 δήλωσε «να του κοπεί το χέρι» αν συνεργαστεί με τον Τσίπρα.
Έτσι έχουμε ακόμα ένα παράδοξο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να υπόσχεται στους ψηφοφόρους του κυβέρνηση συνεργασίας που δεν υφίσταται.
Το λάθος της αριστεράς με τον Κασιδιάρη
Το πιο οξύμωρο και ιστορικά παράδοξο καταγράφηκε με την υπόθεση Κασιδιάρη. Τα λεγόμενα αστικά κόμματα, η φιλελεύθερη ΝΔ και το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ, έβαλαν «φρένο» στην είσοδο των νεοφασιστών στη Βουλή και τα αποκαλούμενα αριστερά κόμματα – ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ 25- αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σ αυτή την προσπάθεια με δικαιολογίες τύπου «ναι μεν αλλά».
Η απόφαση όμως του Αρείου Πάγου, αποτέλεσε ηχηρό χαστούκι στη δειλή συμπεριφορά τους, κυρίως του Αλέξη Τσίπρα που πρωταγωνίστησε, να μην ψηφιστεί η τροπολογία της κυβέρνησης, στη Βουλή.
Το σκεπτικό της απόφασης, κόλαφος για την αριστερά, αναφέρει μεταξύ άλλων πως ο Κασιδιάρης «παροτρύνει στην άσκηση βίας, προωθεί μια πολιτική που δεν σέβεται τη δημοκρατία και στοχεύει στην αποδυνάμωση και κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και των θεσμών του κράτους δικαίου, ιδίως με τη χρήση βίας ή την προτροπή βίας ή και τη δικαιολόγηση αυτής, την προώθηση ολοκληρωτικών ιδεολογιών, τη διάδοση ρατσιστικών και μισαλλόδοξων ιδεών και ξενοφοβίας…».
Με λίγα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ και η υπόλοιπη αριστερά, αρνήθηκαν να υπερασπιστούν, όσα κατά τον Άρειο Πάγο απειλούνται από το κόμμα των νεοφασιστών.
Αλήθεια πιστεύει ο κ. Τσίπρας, πως ο ίδιο θα έπραττε και ο Ανδρέας Παπανδρέου τον οποίο αντιγράφει; Θα λοξοκοίταζε ποτέ τις ψήφους νεοναζιστών ή θα έλεγε πως «οι ψήφοι δεν έχουν χρώμα;».
Ακόμα και μετά το «χαστούκι» από το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου, ο Αλέξης Τσίπρας, που βασικά θα ήθελε ένα επί πλέον κόμμα στη Βουλή, όποιο κι αν ήταν – γιατί θα ανέβαζε τον πήχη για την αυτοδυναμία της ΝΔ – επιτέθηκε στους αρεοπαγίτες μιλώντας για «μια κλειστή ομάδα δικαστών» που αποφάσισε «για το ποιος μπορεί να κατέβει και ποιος όχι», κουρελιάζοντας μόνος του το βασικό προεκλογικό του σύνθημα του «Δημοκρατία παντού».
Αν σώθηκε η τιμή της χώρας, αν αποφύγαμε μια, έστω και προσωρινά επανάληψη του 2012 και του 2015 στη Βουλή οφείλεται στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κεντρώος χώρος
Η τολμηρή και βαρύτατης πολιτικής σημασίας για την προστασία της Δημοκρατίας, κίνηση της κυβέρνησης, ενδυναμώνει τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ κυρίως στον κεντρώο χώρο και ταυτόχρονα αποκαλύπτει πως πίσω από την κουρτίνα βρίσκεται μια μίζερη και φοβική αριστερά – με εξαίρεση το ΚΚΕ- που κλείνει το μάτι για ψήφους, ακόμα και σε νεοναζιστικούς χώρους..
Το ερώτημα πάντως για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει. Γιατί ακόμα προσπαθεί να παριστάνει τον Ανδρέα Παπανδρέου και δεν κάνει απλά τον …Αλέξη Τσίπρα;