Κάτω από το ασημένιο φως της πανσέληνου, ο ουρανός γεμίζει με ένα μυστηριακό φως που αγκαλιάζει τη γη με μια αύρα μαγείας. Οι νύχτες αυτές είναι στιγμές όπου το φεγγάρι γίνεται ο βασιλιάς του ουρανού, φωτίζοντας τις θάλασσες και τις λίμνες, δημιουργώντας μια μοναδική σύνδεση ανάμεσα στη φύση και τους ανθρώπους. Κάθε πανσέληνος έχει τη δική της ιστορία, και αυτή εδώ -η πανσέληνος του Αυγούστου- έχει τις ρίζες της σε μια πανάρχαια παράδοση των ιθαγενών της Αμερικής.
Η «πανσέληνος του Οξύρρυγχου» έλκει το όνομά της από τους ιθαγενείς της Αμερικής οι οποίοι, καθώς πλησίαζε το τέλος του καλοκαιριού, έβγαιναν για να ψαρέψουν τη μουρούνα, ένα ψάρι γνωστό για το μέγεθος και την αντοχή του.
Οι μουρούνες, μέλη της οικογένειας των οξυρρυγχίδων, είναι ψάρια που έχουν ταξιδέψει μέσα από αιώνες, κατακτώντας τις θάλασσες και τα ποτάμια του κόσμου.
Με μήκος που φτάνει τα 2 μέτρα και βάρος που ξεπερνά τα 900 κιλά, αυτά τα επιβλητικά πλάσματα είναι πραγματικοί γίγαντες του γλυκού νερού.
Το όνομά τους, που θυμίζει αρχαία μυστήρια, υποδηλώνει την αρχέγονη φύση τους, καθώς ανήκουν σε έναν από τους παλαιότερους γόνους της ζωής στη γη.
Παρά το μέγεθος και τη δύναμή τους, πολλές από αυτές τις όμορφες υπάρξεις κινδυνεύουν σήμερα με εξαφάνιση.
Ζουν σε γλυκά, υφάλμυρα και θαλάσσια νερά στο Βόρειο Ημισφαίριο, από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τις εκβολές των ποταμών της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής, καθώς και σε κάποιες περιοχές της Μεσογείου και του Βορείου Αιγαίου.
Η παρουσία τους σε αυτές τις θάλασσες αποτελεί έναν ύμνο στη μαγεία και την ανθεκτικότητα της φύσης, που, παρά τις απειλές, συνεχίζει να λάμπει κάτω από το φως της πανσέληνου.
