Βρισκόμαστε μόλις τρεις μήνες πριν από την κρίσιμη μάχη των Ευρωεκλογών που θα γίνουν 8 Ιουνίου. Η κάλπη των Ευρωεκλογών θεωρείται πολλαπλώς κρίσιμη, όχι διότι θα κρίνει κάτι στην ευρωπαϊκή μας πορεία όπως θα έπρεπε, αλλά για τους αιώνια εσωτερικούς πολιτικο-κομματικούς μας λόγους. Θα είναι η τελευταία κάλπη πριν από το 2027, που κανονικά θα γίνουν οι επόμενες εθνικές εκλογές. Στο ενδιάμεσο δεν υπάρχει καμιά απολύτως εκλογική μάχη. Άρα είναι η τελευταία ευκαιρία για όλα τα κόμματα να καταγράψουν τις δυνάμεις τους και να κατοχυρώσουν την θέση τους στο πολιτικό σκηνικό με λαϊκή (και όχι δημοσκοπική) βούλα.
Υπάρχουν ήδη ορισμένα αξιοσημείωτα δεδομένα που ο καθένας τα ερμηνεύει κατά το συμφέρον του, αλλά που για τον ψύχραιμο παρατηρητή προεικάζουν το αποτέλεσμα της κάλπης. Μια σειρά από δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευτεί κι άλλες κρυφές που καταφθάνουν στα επιτελεία των κομμάτων (τις οποίες μαθαίνουμε εξωδίκως) περιγράφουν ήδη τι θα βγάλει η κάλπη των Ευρωεκλογών, αν φυσικά δεν συμβεί κάτι απρόοπτο και βαθιά ανατρεπτικό. Βεβαίως, καμιά εκλογική μάχη δεν έχει εκ των προτέρων σίγουρο αποτέλεσμα, «η κάλπη είναι γκαστρωμένη» που έλεγε κάποτε και ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Τι ξέρουμε ως σήμερα; Πρώτον, ότι σε σχεδόν προεκλογική περίοδο, ο Μητσοτάκης επέλεξε να συγκρουστεί μετωπικά και προς τα δεξιά του και προς τα αριστερά του. Ο ίδιος μίλησε για πολύ μεγάλες μεταρρυθμίσεις (και έχει δίκιο), μόνο που ο γάμος των ομόφυλων εξόργισε τους δεξιούς συντηρητικούς, ενώ τα μη-κρατικά πανεπιστήμια έκαναν έξαλλους τους παραδοσιακούς αριστερούς της χώρας. Κάποιος νουνεχής θα είχε συμβουλεύσει τον Μητσοτάκη να περάσει και τα δυο αυτά νομοθετήματα μετά τις Ευρωεκλογές, αυτός όμως έκανε το ακριβώς ανάποδο. Τα ψήφισε λίγο πριν τις κάλπες, λες και ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του.
Παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα πάντως, δημοσκοπικά δεν φάνηκε να πληρώνει κάποιο σοβαρό τίμημα. Χάνει μια με δυο μονάδες σε σχέση με τα προ δύο μηνών ποσοστά του, στην αναγωγή όμως της αδιευκρίνιστης ψήφου συνεχίζει να κινείται γύρω από 34-35% διατηρώντας διαφορά 20 περίπου μονάδων από το δεύτερο κόμμα. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις εξάλλου, το ποσοστό της ΝΔ συνεχίζει να ισούται (ή και να ξεπερνά) το άθροισμα του δεύτερου και του τρίτου κόμματος.
Κοντολογίς, μετά από δύο πολύ σοβαρές ρήξεις με κρίσιμα εκλογικά ακροατήρια που βρίσκονται δεξιά και αριστερά του, ο Μητσοτάκης συνεχίζει να διατηρεί ένα θηριώδες προβάδισμα και την απόλυτη πολιτική ηγεμονία. Δεν το λες και άσχημο. Στην δεύτερη και στην τρίτη θέση γίνεται πραγματική μάχη. Πιθανότατα αυτό θα είναι που θα κριθεί στην ευρωπαϊκή κάλπη.
Το ΠΑΣΟΚ φαινόταν να έχει κατοχυρώσει την δεύτερη θέση, πλην μετά το συνέδριο του Σύριζα και την πλήρη επικράτηση Κασσελάκη, κάτι φαίνεται να αλλάζει. Ο μεν Σύριζα έπαψε να φυλλορροεί και να κατρακυλά δημοσκοπικά, φαίνεται ότι παγιώνεται σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 12%, που δεν είναι μεν για πανηγυρισμούς, αλλά τουλάχιστον υπάρχει ανάσχεση της κατηφορικής του πορείας.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη αντιθέτως, όχι μόνο δε εισπράττει από την μικρή πτώση της ΝΔ και την παρακμή του Σύριζα, αλλά εσχάτως φαίνεται να εμφανίζει κόπωση και αδυναμία συγκράτησης των ποσοστών που είχε κατοχυρώσει μέχρι πρότινος. Και το ΠΑΣΟΚ κινείται ανάμεσα στο 12% και το 14%, άρα η κατάληψη της δεύτερης θέσης είναι ένας γρίφος. Το σίγουρο είναι ότι κανένας από τους δυο δεν απειλεί τον Μητσοτάκη. |
Είναι πάντως αξιοσημείωτη η αδυναμία τους να τραβήξουν κόσμο από τους δυσαρεστημένους της κυβερνητικής πολιτικής.
Κάτω από το επίπεδο αυτό, φαίνεται επίσης ότι δεν θα υπάρξουν σαρωτικές αλλαγές. Η θεωρία ότι το ΚΚΕ μπορεί να ξεπεταχτεί και να ξεπεράσει το 10% δεν επαληθεύεται δημοσκοπικά, ούτε ο Βελόπουλος δείχνει σημάδια εκρηκτικής αύξησης ικανής να τον φέρει μέσα κοντά στην δεύτερη ή στην τρίτη θέση. Κάτι τσίμπησε από τον γάμο των ομόφυλων, όχι όμως επαρκές για να τον κάνει έστω δευτεραγωνιστή.
Όσο για την «Νέα Αριστερά» κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αν καταφέρει να φτάσει το 3% θα θεωρηθεί φιλί ζωής προς το καινούριο κόμμα.
Βεβαίως, οι τρεις μήνες που απομένουν μέχρι τις Ευρωεκλογές είναι μεγάλος πολιτικός χρόνος. Τα πάντα μπορούν να συμβούν, όπως επίσης τα πάντα μπορούν να ανατραπούν δίχως έστω και αν δεν συμβεί κάτι συνταρακτικό. Να μην ξεχνούμε άλλωστε, ότι όλες οι εκλογικές μάχες των τελευταίων χρόνων, κάποια μεγάλη πολιτική έκπληξη την είχαν στην κωλότσεπη και την έβγαζαν αργά την Κυριακή το βράδυ.
