Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
του Κωνσταντίνου Μπούρα
Συνεχίστηκε με μεγάλη προσέλευση και απόλυτη επιτυχία την Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2024 (6-9μμ) η τρίτη συνάντηση πνευματικών ανθρώπων, ανθρώπων τού θεάτρου, σπουδαστών και καθηγητών στο πλαίσιο τού ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ που διοργανώνει ο ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ “Παρνασσός” με εισαγωγή από τον Δρα ΦΙΛΙΠΠΟ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟ και με εμψυχωτή/συντονιστή/διδάσκαλο τον Δρα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΜΠΟΥΡΑ.
Καλεσμένος μας ο διακεκριμένος ηθοποιός ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΣΤΑΝΑΣ που μας μίλησε για την δική του ερμηνεία τού ευριπίδειου ΊΩΝΑ (σε μετάφραση Τάσου Ρούσου, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ).
Η είσοδος, η συμμετοχή και η παρακολούθηση είναι ελεύθερη και δωρεάν.
Θα δοθεί πιστοποιητικό συμμετοχής.
Μελλοντικοί προσκεκλημένοι μας: ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΔΑΒΑΚΗ, ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΑΚΗ-ΖΩΡΑ κ.ά. (ο κατάλογος παραμένει ανοικτός).
Προετοιμάζεται παράσταση τού υβριδικού δράματος “Ίων” τού Ευριπίδη σε μετάφραση και σκηνοθεσία από τον ποιητή, θεατρολόγο, μεταφρασεολόγο και κριτικό Δρα Κωνσταντίνο Μπούρα.
Η παράσταση αυτή προγραμματίζεται για την κεντρική αίθουσα τού ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ “Παρνασσός” περί τα τέλη Μαΐου 2024.
Η όλη εκδήλωση καλύπτεται από live streaming.
ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: ΔΕΥΤΕΡΑ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024, 6-9μμ.
Δύνανται να συμμετάσχουν και άτομα που δεν είχαν ενημερωθεί για την πρώτη συνάντηση.
Στο ΘΕΑΤΡΟ ΔΡΟΜΟΣ αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο από την θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ. Είδαμε την ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ με την Μαριάννα Λαγουρού. Νεαρός ταξιδευτής στον χρόνο ο Γιώργος Λιάκος.
Τελικά, ο Γιάννης Ρίτσος ήταν πρωτοπόρος για την εποχή του (και όχι μόνον). Τα δραματικά κείμενά του είναι μετανεωτερικά πριν το μεταμοντέρνο.
Μπόλιασε τον ποιητικό λόγο με δύο στοιχεία: απεύθυνση και προφορικότητα.
Αυτό ξένισε αρκετά τους κατεστημένους τής εποχής του, που τον κατηγόρησαν για προχειρογραφία. Εάν δεις όμως τι γράφεται σήμερα και δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο, το σύνολο τού έργου τού Ρίτσου είναι απολύτως σύγχρονο. Δεν χρειάζεται να αλλάξεις ούτε κόμμα.
Προσωπικά, πιστεύω ότι «Η Σονάτα τού Σεληνόφωτος» είναι το διαχρονικό αριστούργημά του.
Πατώντας πάνω σε μοτίβα τού Ρομαντισμού αλλά και του υπαρξιακού ερωτισμού (έτσι όπως αναπτύχθηκαν κι αξιοποιήθηκαν τους προηγούμενους αιώνες) αναπλάθει με άκρα ελληνικότητα την πρόσληψη τού μεσογειακού τοπίου με αισθαντικό τρόπο.
Στην συγκεκριμένη παράσταση ορθώς τονίστηκε από σκηνοθέτη και ερμηνευτές το χωροχρονικό άλμα μισού αιώνα περίπου που μας χωρίζει από την σκηνική υλοποίηση και επιτυχία αυτού του κειμένου.
Όμως στο βάθος η Ποίηση λειτουργεί υπνωτικά, υποβλητικά, συναισθητικά.
Μαγεμένος από την όψη και το ηχητικό τοπίο (πλήρης συγχρονισμός φωτισμών, χώρου, κοστουμιών, σκηνικών αντικειμένων και μουσικής), καταβυθίστηκα νοσταλγικά στην φοιτητική φιλότεχνη νιότη μου κι εχάρηκα που διαπίστωσα για άλλη μια φορά ιδίοις όμμασιν (και με τα αυτιά μου τεντωμένα σε ενεργητική ακρόαση) ότι ένας μέγιστος Ποιητής σαν τον Ρίτσο επιβιώνει μέσα στον ταραχώδη χωροχρόνο χάρη στην τεχνική αξιοποίηση αρχετύπων με στέρεα δομημένο τρόπο.
Κι αν το «καλογραμμένο έργο» τού Σκριμπ είναι πλέον εκτός λογοτεχνικού (και θεατρικού) «κανόνος», φτάσαμε όμως μετά από τόσους τόνους αποδομητικής «λάσπης» να εκτιμούμε το καλογραμμένο, το επιμελημένο, το συνταγμένο με ιδιαίτερη προσοχή.
Εκπληκτική η Μαριάννα Λαγουρού στον δύσκολο ανεπίδοτο μονόλογό της. Το ερωτικό της κάλεσμα είναι τραγικό γιατί είναι μοναχικό κι απεγνωσμένο.
Αποκάλυψη ο νεαρός μουσικός Γιώργος Λιάκος.
Ο σκηνοθέτης Εμμανουήλ Γ. Μαύρος, που επέλεξε και τα κείμενα σε ετούτο το υπομνηματικό κι εμβληματικό αφιέρωμα, έδωσε το δικό του σχόλιο (στο τέλος τής συγκεκριμένης παράστασης) προλαμβάνοντας την ενδεχόμενη αντίρρηση των πολύ νέων (ή και αμύητων) θεατών.
Μακάρι να πληθαίνουν παρόμοιες απόπειρες.
Στο θέατρο ΣΤΟΑ στού Ζωγράφου είδαμε την εκπληκτική, την ανατριχιαστική για τον νοσταλγικό ρεαλισμό της παράσταση «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», μονόλογος 90 min τής Νάσης Τουμπακάρη με τον πολύπειρο Θανάση Παπαγεωργίου ως σκηνοθέτη και ερμηνευτή.
ΈΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ στο μπαρ-καφέ «Ποπολάρος» (οδός Αναπαύσεως18). Οι «Μήνες κι Έρωτες». Ο Έρωτας κι ο Θάνατος από την διονυσιακή τους πλευρά. Η χαρά της ζωής συνδυασμένη με τους δώδεκα γενέθλιους μήνες και τα αντίστοιχα ζώδια. Είναι μια εικαστική ενότητα ζωγραφικής με χρώματα ακουαρέλας σε χαρτί. Δώδεκα αντρικά ρωμαλέα γυμνά ανθισμένα. Δυνατοί μυϊκοί τόνοι με πολύχρωμα και αρωματικά άνθη και φυτά, που γίνονται ένα σώμα, μια ψυχή, μια οντότητα τόσο πραγματική όσο και ονειρική. Η Ποίηση στο αποθεωτικό μεγαλείο της. Εικαστικά έργα που παραπέμπουν στους μήνες τού Γιάννη Τσαρούχη, αρμονικά ντυμένα με στίχους…
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας
