Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Πάνου Μπαΐλη
«Και συ κακό χερόβολο και μείς κακό δεμάτι». Η παροιμία αυτή είτε της έδωσαν ξεχωριστό περιεχόμενο οι Μαυρομιχαλαίοι κατά τη δολοφονία του Καποδίστρια , είτε ο Βελουχιώτης απευθυνόμενος στους εχθρούς του, αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο τα όσα συμβαίνουν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα δεμάτια παραμένουν ακανόνιστα με τα «χερόβολα» να ανατρέπουν την αρμονία την οποία είχε φανταστεί ο Αλέξης Τσίπρας με την έμμεση(;) στήριξη του Στέφανου Κασσελάκη.
Και ενώ η «αναταραχή» είναι δεδομένη η κατάσταση διαγράφεται «θαυμάσια» για το ΚΚΕ καθώς σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται να κερδίζει περίπου δύο μονάδες (από το 7,23% των τελευταίων εκλογών λίγο πιο πάνω από το 9%), ενώ κέρδη μικρά εμφανίζει με αναγωγή και το ΠΑΣΟΚ.
Το ΚΚΕ, που φαίνεται να είναι προς το παρόν ο μεγάλος κερδισμένος, παρακολουθεί τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμώντας ότι επιλογή Κασσελάκη δεν πρόκειται να φέρει κάτι νέο για όσους «επιμένουν αριστερά». Δεν αναμειγνύεται στα εσωτερικά, αλλά δεν λέει και όχι σε όσους δέχονται τις απόψεις του, όπως έγινε και στις περασμένες εθνικές εκλογές. Τον Ιούνιο με το ΚΚΕ συντάχτηκαν οι πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ασημίνα Ξηροτύρη, ο Γιάννης Μηλιός, ο Κωστής Δερμιτζάκης, ο Σπύρος Τζόκας πρώην δήμαρχος Καισαριανής, και βεβαίως η πρώην ευρωβουλευτής Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Ενώ, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές εκατοντάδες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ενταχθεί στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης. Το ΚΚΕ, όπως έχει αποφασιστεί, θα συνεχίσει να κρατάει ανοιχτές τις πόρτες σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμώντας ότι το επόμενο διάστημα θα πληθύνουν οι φωνές κατά των ακροβασιών Κασσελάκη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλα τα βέλη θα στραφούν κατά το νεοεκλεγέντος προέδρου.
Οι θέσεις του Περισσού είναι ξεκάθαρες: Κάνει λόγο για «φαινόμενα πολιτικού εκφυλισμού» και για «εξόφθαλμη πολιτική παρακμή», ενώ κατήγγειλε τον Κασσελάκη για «απροκάλυπτη αντιγραφή της ατζέντας και των συνθημάτων της Ν.Δ., όπως τα περί “αριστείας” και “καλών βιογραφικών”» με παράλληλες αντιγραφές θέσεων που έχουν αναπτυχθεί κατά καιρούς από Αμερικανούς Προέδρους.
Ωστόσο, δεν αφήνει στο απυρόβλητο και τους εσωκομματικούς αντιπάλους του κ. Κασσελάκη τονίζοντας σε κάθε ευκαιρίας ότι διετέλεσαν υπουργοί στις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ότι ακολούθησαν μια άκρως συντηρητική πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η εσωκομματική αντιπολίτευση
Οι όποιες συναντήσεις που έγιναν και θα γίνουν και οι προσπάθειες να πέσουν οι τόνοι φαντάζουν, ακόμη, ως ασκήσεις εσωκομματικής ισορροπίας ώστε να κερδηθεί χρόνος και να «μάθει ο Κασσελάκης τη λειτουργία της αριστεράς».
Ο νέος πρόεδρος είχε μια μη αναμενόμενη συνάντηση με τον πρώην βουλευτή και υπουργό κ. Νίκο Φίλη ο οποίος τον είχε αποκαλέσει «Μπέπε Γκρίλο» και «Τραμπ». Η συζήτηση δεν έκλεισε καμία «πληγή», απλώς συμφωνήθηκε να πέσουν οι τόνοι έως την ολοκλήρωση των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Στις προθέσεις του Κασσελάκη είναι να έχει συναντήσεις και με τους «μετριοπαθείς» Ηλιόπουλο και Χαρίτση αλλά και με τον Διονύση Τεμπονέρα. Η συνάντηση με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο θα ήταν μια καλή εξέλιξη αλλά, προς το παρόν, παραμένει ζητούμενο. Η περίπτωση Τεμπονέρα μοιάζει πιο εύκολη -ως προς την συνάντηση, αλλά με αβέβαια αποτελέσματα. Η ομάδα Κασσελάκη θα τον ήθελε γραμματέα του κόμματος για να απορροφά τους τριγμούς της εσωκομματικής αντιπολίτευσης αλλά όλα θα εξαρτηθούν από το αν ο Κασσελάκης επιστρέψει… στην πολιτική και στα κομματικά όργανα.
Ορόσημο των εξελίξεων θεωρείται το συνέδριο το οποίο είναι προγραμματισμένο να γίνει τον Νοέμβριο, αλλά δεν πολυφάινεται. Οι της αντιπολίτευσης έχουν επενδύσει πολλά σε αυτό, ενώ η ομάδα Κασσελάκη επιμένει στην αναβολή για Ιανουάριο – Φεβρουάριο και αργότερα. Ο εκ δεξιών του νέου προέδρου ναύαρχος Αποστολάκης δήλωσε ότι είναι λίγος ο χρόνος για την οργάνωση ενός τόσο σημαντικού συνεδρίου τον επόμενο μήνα. Την ίδια άποψη έχουν και οι Παππάς, Γ. Τσίπρας και Πολάκης. Η αναβολή δεν κρύβει τίποτε περισσότερο από την προσπάθεια του νέου προέδρου να κερδίσει χρόνο να εξοικειωθεί με τις εσωκομματικές διαδικασίες.
Στο πλευρό του έχει και τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος δεν επιθυμεί να εισέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντιπαραθέσεις, ρήξεις και πιθανές διασπάσεις πριν από τις Ευρωεκλογές.
Οι Ευρωεκλογές, είναι το δεύτερο ορόσημο για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η ομάδα Κασσελάκη θέλει να αυξηθούν τα ποσοστά του ώστε να σταματήσει η αμφισβήτηση του αρχηγού. Το πόσο εφικτό είναι αυτό θα φανεί τους επόμενους μήνες.
Οι ινστρούχτορες
Αυτοί που έχουν πάρει από το χέρι τον Κασσελάκη και προσπαθούν να του «μάθουν την αριστερά» είναι τα πρόσωπα εκείνα τα οποία θεωρούνταν οι άνθρωπου του Τσίπρα.
Ο Π. Πολάκης, ο Γ. Τσίπρας, ο Ν. Παππάς, ο Αλ. Φλαμπουράρης ο Ε. Αποστολάκης, η Ρ. Δούρου και εσχάτως η κυρία Δώρα Αυγέρη περνούν αρκετές ώρες ώστε να «ξεδοντιάσουν» τους αντιπάλους ακολουθώντας τη λογική του «διαίρει και βασίλευε». Δεν θα είχαν κανένα λόγο να λυπηθούν αν αποχωρούσαν Τσακαλώτος και Σκουρλέτης και οι άλλοι «Λαφαζάνηδες» όπως τους αποκαλούν. Η περίπτωση της κυρίας Αχτσιόγλου είναι διαφορετική και μια ευθεία σύγκρουση μαζί της θα είχε επιπτώσεις. Αλλά, όπως λένε, «μία αποχώρηση της Έφης» θα απάλλασσε το κόμμα από τα βαρίδια και θα άνοιγε τον δρόμο για την ανασυγκρότηση εκ βάθρων του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα υποτιθέμενο κεντροαριστερό κόμμα.
Εκπαιδεύοντας τον Stefanos
Η ομάδα Κασσελάκη, ανεξάρτητα από τις όποιες εξελίξεις, έχει και πείρα και αριστερό πρόσημο. Προς το παρόν εφαρμόζουν μία «στάγδην εκπαίδευση» για τον νέο πρόεδρο προσπαθώντας να ενισχύσουν το προφίλ του, επικαλούμενη το νέο και άφθαρτο με διπλές ερμηνείες. Τα επικοινωνιακά λάθη τα αποδίδουν σε απειρία, ενώ όπου διαπιστώνουν δυναμισμό το πιστώνουν στον «αντισυστημικό λόγο».
Γνωρίζοντας ότι η επικοινωνία μπορεί να εξελιχτεί σε «φούσκα» έχουν καθημερινές επαφές με μεσαία και κατώτερα στελέχη σε όλη τη χώρα, τα οποία καλούν να ακολουθήσουν τον Κασσελάκη, παρά τις ελλείψεις του, «γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να ρίξει τη δεξιά».
Αυτή η προοπτική είναι που εκτιμούν ότι μπορεί να λειτουργήσει ως «συγκολλητική ουσία» και για τον λόγο αυτό του συγχωρούν τις όποιες υπερβολές. Στο πλαίσιο αυτό προσπαθούν να καθιερώσουν τον νέο πρόεδρο ως τον πλέον ικανό στη σημερινή συγκυρία. Σε ένα άτυπο «non paper» ζητούν να προβάλλονται οι ικανότητές του «να μαθαίνει γρήγορα» και κάθε φορά που κάποιοι πολιτικοί αντίπαλοι χλευάζουν την επικοινωνία του μέσω το Τικ-Τοκ να απαντούν με τη φράση: «Να είστε πιο προσεκτικοί όταν μιλάτε για τον Κασελάκη».
Το πόσο τα ταχύρυθμα μαθήματα θα έχουν αποτελέσματα θα το δείξει ο χρόνος και θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τον ίδιο τον μαθητή που είναι ευεπίφορος στις επικοινωνιακές υπερβολές.
Ο εφιάλτης της διάσπασης
Η αριστερά έχει πείρα από κοινωνικούς αγώνες αλλά και πείρα «εμφύλιων συγκρούσεων και διασπάσεων». Η πλέον καθοριστική διάσπαση για το μέλλον της είναι αυτή του 1968 που έγινε στη σκιά των διώξεων που διαμόρφωναν το πολιτικό τοπίο.
Από το ιστορικό (όπως έχει μείνει στη σύγχρονη ιστορία) σχίσμα του ’68 γεννήθηκε το ΚΚΕ εσωτερικού, ως εκφραστής του ρεύματος του ευρωκομμουνισμού .
Αλλά και το ΚΚΕεσ. σε συνθήκες δημοκρατίας, υπό τον Λεωνίδα Κύρκο, διασπάστηκε το 1987 και δημιουργήθηκε η ΕΑΡ και το ΚΚΕ εσ. – Ανανεωτική Αριστερά υπό τον Γιάννη Μπανιά. ΕΑΡ και ΚΚΕ θα έρθουν το 1989 κοντά με ένα συμβιβασμό που μπορεί να χαρακτηρίστηκε ιστορικός, αλλά ακόμη θεωρείται ως «ένα από λάθη του Περισσού».
Ο συμβιβασμός γέννησε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου με πρόεδρο τον Χαρίλαο Φλωράκη και γραμματέα τον Λεωνίδα Κύρκο. Οι καλές σχέσεις διακόπηκαν βίαια στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ τον Φεβρουάριο του 1991. Το ΚΚΕ αποχώρησε από τον Συνασπισμό και στη συνέχεια οι αυτοαποκαλούμενοι ανανεωτικοί εγκατέλειψαν τον Περισσό και προσχώρησαν στον Συνασπισμό.
Το 2000 οι, επίσης, αυτοαποκαλούμενοι «κεντροαριστεροί» υπό τον Νίκο Μπίστη εγκαταλείπει τον ΣΥΝ και επιχειρεί μέσω της ΑΕΚΑ να προσεγγίσει το ΠΑΣΟΚ.
Ο Αλέκος Αλαβάνος είναι αυτός που επιχειρεί μια νέα στροφή προς τα αριστερά , αλλά οι ανανεωτές υπό τον Φώτη Κουβέλη αποχωρούν και ιδρύουν το 2010 τη ΔΗΜΑΡ. Ήταν η χρονιά που ο Τσίπρας είχε πάρει το δακτυλίδι από τον Αλαβάνο.
Το 2013 ο ΣΥΝ αυτοδιαλύεται και συγχωνεύεται στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος το 2015 αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας . Γρήγορα μια ομάδα αντιμνημονιακών βουλευτών αποχώρησε και δημιούργησε τη ΛΑΕ υπό τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Οι απανωτές ήττες από τη ΝΔ , η αποχώρηση του Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δημιουργήσει και πάλι συνθήκες διάσπασης.
