Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Και ξαφνικά οι αναξιόπιστες, «πετσωμένες» δημοσκοπήσεις στα «πετσωμένα» από την κυβέρνηση κανάλια, έγιναν από τον ΣΥΡΙΖΑ αξιόπιστες. «MRB: Θεαματικό κλείσιμο της ψαλίδας υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ», μεγάλος τίτλος στην ιστοσελίδα της «Αυγής». Αν η διαφορά ανοίξει πάλι, τότε θα γίνουν ξανά «πετσωμένες» και αναξιόπιστες. Αυτή η μικρή ιστορία αποτελεί και την πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο προς τις εκλογές.
Η Δικαιοσύνη κάνει καλά τη δουλειά της όταν βγάζει αρεστές, στο κόμμα, αποφάσεις και ενεργεί με πολιτική σκοπιμότητα όταν καταδικάζει δύο πρώην υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ για παράβαση καθήκοντος. Το ίδιο συμβαίνει και με την τραγωδία στα Τέμπη .
«Εμείς παραδώσαμε ένα σύστημα που λειτουργούσε καλά το 2019» μας είπε ο κ. Τσίπρας στο Mega, αλλά επί ΝΔ κατέρρευσε και αράδιασε μια σειρά από ψέματα, που είναι γνωστά στον ΟΣΕ και σε όσους ασχολούνται με τους σιδηροδρόμους, όχι όμως στο ευρύ κοινό.
Αλήθεια και Τσίπρας δεν πάνε μαζί
Το ζητούμενο, που είναι η αλήθεια, κρύφτηκε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα επιχείρησε με αναληθή στοιχεία, όπως ο κ. Σπίρτζης, να παραπλανήσει το κοινό για να βγάλει από το κάδρο των ευθυνών τη δική του τετραετία και τις ευθύνες που ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ.
Για την ιστορία, μόνο ένα από τα πολλά ψέματα του: Είπε πως δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση, με την οποία θα μπορούσε να αποφευχθεί η τραγωδία. Τηλεδιοίκηση υπάρχει στη Λάρισα και λειτουργούσε όλη τη μέρα του δυστυχήματος και καλύπτει απόσταση 5,5 χιλιομέτρων μέσα στην οποία υπάρχουν οι κρίσιμες αλλαγές στις ράγες για τους συρμούς, αλλά ο μοιραίος σταθμάρχης το γύρισε στο χειροκίνητο.
Αυτή η εικόνα κρύφτηκε τις πρώτες μέρες και από τους ίδιους του συνδικαλιστές, που δυστυχώς συνδιοικούν τις ΔΕΚΟ και εν προκειμένω τον ΟΣΕ, δεκαετίες τώρα και κάνουν τις περισσότερες των μεταθέσεων.
Ο κ. Τσίπρας δυστυχώς για άλλη μια φορά, δεν είπε αλήθειες, ούτε για τις ευθύνες της δικής του διακυβέρνησης, αλλά ούτε για τον τρόπο που αντιμετώπισε τις τραγωδίες που του έτυχαν. Όχι μόνο δεν ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες για το Μάτι, αλλά επιχείρησε να κοροϊδέψει τους πολίτες με εκείνη την καταστροφική για τον ίδιο, παραπλανητική νυχτερινή σύσκεψη. Μερικές μέρες μετά ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκας δήλωνε υπερηφάνως: «Ψάχνω να βρω ένα λάθος και δεν το βρίσκω».
Ούτε ζήτησε συγνώμη, αλλά δύο εβδομάδες ύστερα, πήρε το πολυτελές γιότ ενός ολιγάρχη και έκανε κρουαζιέρα στα νησιά για να …ξεκουραστεί καπνίζοντας πούρα.
Κατά οικογενειοκρατίας πλην Παπανδρέου
Βεβαίως η τακτική του, τώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση, άλλαξε. Δεν χρειάζεται να την κατηγορεί για συνταγματική εκτροπή, υποκλοπές, να την αποκαλεί ως την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση, να την επικρίνει για τη βιαιότερη ανακατανομή εισοδήματος σε βάρος των ευάλωτων, επιχειρήματα που δεν έβρισκαν ανταπόκριση.
Τώρα η εικόνα της τραγωδίας και το συναίσθημα λειτουργούν κατά της κυβέρνησης, αρκεί να βγάλει τεχνηέντως την «ουρά» του έξω από την ευθύνες, για το κράτος που και ο ίδιος άφησε.
Και το έκανε αναζητώντας ευθύνες στη δεκαετία του ‘50 και του ‘90 στο …θείο Καραμανλή και τον …πατέρα Μητσοτάκη, παραλείποντας από το κατηγορώ του, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η οικογενειοκρατία για τον κ. Τσίπρα, σταματά στις δυο αυτές οικογένειες από τις οποίες, προσεκτικά, παρέλειψε οποιαδήποτε αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Νέα «συμμαχία» Τσίπρα – Καραμανλή
Κι ερχόμαστε στο επόμενο κεφάλαιο, της νέας «όσμωσης» πρώην πολιτικών και υπουργών του Κώστα Καραμανλή με την Κουμουνδούρου. Είναι γνωστή η βοήθεια που παρείχε το «καραμανλικό» στρατόπεδο εξαρχής, στον Αλέξη Τσίπρα -ακόμα και σε επίπεδο στελεχών- με αντάλλαγμα, όπως λέγεται και γράφεται, να βγάλει ο ΣΥΡΙΖΑ από το κάδρο των ευθυνών για τη χρεοκοπία της χώρας τον Κώστα Καραμανλή και να στοχοποιηθεί το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου. Μια συμφωνία που αποδείχθηκε win win.
Τώρα το νέο πρόβλημα για το «καραμανλικό» στρατόπεδο ακούει στο όνομα Κώστας Καραμανλής, γιός του Αχιλλέα, ο οποίος θα πρέπει να διαφυλαχθεί ακόμα και από τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μην τεθεί εκτός ψηφοδελτίου. Ήδη λέγεται πως ο ξάδερφός του και πρώην πρωθυπουργός του διεμήνυσε πως «θα μείνεις απροστάτευτος εκτός Βουλής» . Από τι άραγε;
Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν πώς έχουν γίνει κρούσεις από παλιούς υπουργούς, του πρώην πρωθυπουργού προς τον κ. Τσίπρα ώστε να αποφευχθούν υπερβολές και πρωτοσέλιδα κατά του πρώην υπουργού Μεταφορών και να περιοριστούν οι φωνές, για τη μη συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Ας τα ρίξουν όλα στον Μητσοτάκη.
Στην πρόσφατη συνέντευξη του ο κ. Τσίπρας όταν ρωτήθηκε σχετικά απάντησε επί λέξη «Σήμερα υπάρχει ένα αίτημα, όχι από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από τους ίδιους τους ψηφοφόρους της ΝΔ, από την κοινωνία για τον κ. Καραμανλή, γιατί ο κ. Καραμανλής εξαφανίστηκε και οι εκλογές είναι μεθαύριο».
Βεβαίως ο κ. Καραμανλής θα εμφανιστεί τη Δευτέρα στην επιτροπή Μεταφορών της Βουλής και εκεί θα τοποθετηθεί. Και διαθέτει επιχειρήματα υπέρ του, σε σχέση με την πολιτική των προηγουμένων που άφησαν χωρίς τηλεδιοίκηση τη Λάρισα το 2019, μετά από μια πυρκαγιά και δεν προχώρησαν το έργο εκσυγχρονισμού του ΟΣΕ, ούτε τη σύμβαση 717. Θα τα πει όλα;
Όμως η ρήση πως «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος» ισχύει και στην πολιτική. Δημοσιεύματα αναφέρουν πως συζητείται η συμμετοχή παλαιών και «αραχνιασμένων» στελεχών του Κώστα Καραμανλή, που δεν ασχολείται ουδείς μαζί τους και φυσικά είναι ορκισμένοι ανιμητσοτακικών, όπως του Β. Αντώναρου, Αρη Σπηλιωτόπουλου, Χρήστου Ζώη, ίσως και άλλων στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν συμβεί θα πρόκειται για τη δεύτερη φάση «αιμοδοσίας» στελεχών της φθίνουσας καραμανλικής πτέρυγας, μετά την πρώτη με Παυλόπουλο, Παπαγγελόπουλο κ.α.
Αυτή η συνεργασία, ο οπορτουνισμός, κορυφαίων συνεργατών του Κώστα Καραμανλή με τη ριζοσπαστική αριστερά του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, για προσωπικούς πολιτικούς λόγους, αποκαλύπτει γιατί η χώρα χρεοκόπησε στα χέρια τους.
Το πρόβλημα του Μητσοτάκη είναι ο χρόνος
Μέσα σε αυτό το κλίμα καιροσκοπισμού που καλλιεργείται, η μόνη διέξοδος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι η αλήθεια για τη σοκαριστική τραγωδία των Τεμπών, όσο σκληρή κι αν είναι για την κυβέρνηση, τους κρατικούς οργανισμούς, που υποτίθεται ότι ελέγχει, τους υπαλλήλους τους, τα συνδικάτα ή για τα κόμματα που κυβέρνησαν. Η αλήθεια πρέπει να βγει προς τα έξω για να λειτουργήσει ως «κάθαρση», για να θυμηθούμε και τον Διονύσιο Σολωμό: «Εθνικό είναι ό,τι είναι αληθές».
Η κυβέρνηση όμως δεν διαθέτει, πια, άφθονο χρόνο για να ανακάμψει με κλασικές πολιτικές επανόρθωσης. Πολλοί μιλούν για την ανάγκη ριζοσπαστικών κινήσεων και προτάσεις ανασυγκρότησης της ίδιας της χώρας. Για αλλαγές στο σάπιο κράτος που κυβερνάται, από συνδικάτα και «ημέτερα» κομματικά στελέχη.
Κράτος αποτελεσματικό, λειτουργικό όχι ρουσφετολογικό, ασφαλιστικές δικλείδες, αξιολογήσεις και επανεκπαιδεύσεις δημοσίων υπαλλήλων και διέξοδο στη νεολαία, που έχει περάσει από μια χρεοκοπία και έχει κλειστεί μέσα, από μια πανδημία, βρίσκονται στο τραπέζι των συνεχών διαβουλεύσεων στο Μέγαρο Μαξίμου.
Όμως οι εκλογές προσδιορίζονται τώρα για τις 21 Μαΐου κι ο χρόνος τελειώνει.
Ο κ. Τσίπρας είχε μπροστά του ένα ολόκληρο χρόνο για να αποφορτιστεί η κοινωνία από το σοκ στο Μάτι. Ο κ. Μητσοτάκης έχει μόνο δύο μήνες και το φάσμα της ακυβερνησίας ή μιας αναγκαστικής κυβέρνησης συνεργασίας είναι μπροστά μας, σε μια εποχή που απαιτείται δυναμική διακυβέρνηση που να παίρνει αποφάσεις εντός ημέρας κι όχι εντός μηνών.
