Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Γιάννη Καντέλη
Ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει στις πολιτικές του ρίζες, από τις οποίες μάλλον δεν κατάφερε να ξεφύγει ποτέ, βάλλοντας κατά των θεσμών, ποινικοποιώντας τις θέσεις των πολιτικών του αντιπάλων και επαναφέροντας τα συνθήματα των «αγανακτισμένων», υπονομεύοντας εν τέλει την ίδια την Δημοκρατία της οποίας εμφανίζεται προστάτης.
Με αυτό τον τρόπο συνοψίζουν στο κυβερνητικό επιτελείο τη δημόσια παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης την τελευταία εβδομάδα, τονίζοντας ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «έχει επιλέξει έναν κατηφορικό μονόδρομο λάσπης, συκοφαντίας και εκτροπής».
Στο Μέγαρο Μαξίμου παρατηρούν ότι επιβεβαιώθηκε πολύ γρήγορα και με τον χειρότερο δυνατό τρόπο η εκτίμηση τους για την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να πνίξει την πολιτική αντιπαράθεση στην τοξικότητα. Από την άλλη ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκτιμά, όπως μεταφέρουν συνομιλητές του, ότι η αυτή η τακτική του κ. Τσίπρα τον οδηγεί στην αγκαλιά των άκρων, καθώς απομακρύνεται από το κέντρο και την μεσαία τάξη που δεν επικροτούν αυτού του είδους την πολιτική συμπεριφορά.
Προς όφελος της ΝΔ
Αυτό, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, λειτουργεί προς όφελος της ΝΔ, καθώς μπορεί να επεκτείνει την πολιτική κυριαρχία της στους κεντρώους ψηφοφόρους, με τον πρωθυπουργό να προτάσσει την ατζέντα της προόδου και της οικονομικής ευημερίας.
Ο κ. Τσίπρας επιλέγοντας να καταφύγει στον πολιτικό ακτιβισμό κατάφερε να συγκεντρώσει τα πυρά όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων κομμάτων. Η απόφαση για αποχή από όλες τις ψηφοφορίες στη Βουλή μέχρι τη διενέργεια των εκλογών, που ανακοίνωσε από το Ζάππειο, έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τον ρόλο που οφείλει να επιτελεί το δεύτερο κοινοβουλευτικό κόμμα και «περιφρονεί την συνταγματική τάξη, αμφισβητεί τον κοινοβουλευτισμό», όπως το θέτει σε συνομιλητές του ο κ. Μητσοτάκης. Τον «ανένδοτο» που κήρυξε ο κ. Τσίπρας σχολίαζαν σκωπτικά στελέχη της κυβερνητικής παράταξης που έκαναν λόγο για «ανέκδοτο Τσίπρα».
Υποκρισία με το Σύνταγμα
Θυμίζουν ότι πρόκειται για τον πολιτικό που τον Ιανουάριο του 2015 στις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις του ως πρωθυπουργός είχε πει ότι η παράταξη του είναι «κάθε λέξη του Συντάγματος» και τα επόμενα τέσσερα χρόνια «απέδειξε το μέγεθος της υποκρισίας του». Για να στηρίξουν την άποψη τους καταγράφουν μια σειρά από ενέργειες του κ. Τσίπρα: Διόρισε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την Βασιλική Θάνου ξημερώματα, λίγο πριν προκηρύξει τις εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2015 για να ηγηθεί της υπηρεσιακής κυβέρνησης και την επομένη της λήξης της θητείας της την διόρισε σύμβουλο του, επιχείρησε να στήσει το διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών για να ελέγξει την ενημέρωση και οργάνωσε την σκευωρία Novartis.
Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελεί το Δημοψήφισμα τόσο ως προς την διεξαγωγή του όσο και ως προς τον τρόπο που μετέτρεψε το «Ναι» σε «Όχι». Επίσης, θυμίζουν ότι ο κ. Τσίπρας το 2019 κράτησε τη Βουλή ανοιχτή ενώ είχε ήδη προκηρύξει εκλογές για να ψηφίσει το νέο Ποινικό Κώδικα. «Χρειάζεται μεγάλο θράσος να εμφανίζεται μετά από όλα αυτά ως τιμητής και υπερασπιστής του Κράτους Δικαίου», τονίζουν οι ίδιες πηγές.
Που είναι οι Συνταγματολόγοι, οέο;
Στην ουσία της πρωτόγνωρης αυτής κίνησης από την πλευρά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για συνταγματική εκτροπή του κ. Τσίπρα και αναρωτιούνται γιατί σώπασαν μπροστά σε αυτή την κίνηση «όλοι αυτοί οι συνταγματολόγοι που δεν χάνουν ευκαιρία να τοποθετηθούν ως θεματοφύλακες της θεσμικής τάξης».
Συνεργάτης του πρωθυπουργού παραπέμπει στο βιβλίο του Αριστόβουλου Μάνεση, «Συνταγματολογικές ακροβασίες για τη διάλυση της Βουλής», όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «όταν το Σύνταγμα […] ορίζει ρητά […] ότι “οι βουλευταί εκλέγονται διά τέσσερα συναπτά έτη“ και ότι “άμα τη λήξει της βουλευτικής περιόδου διατάσσεται… η διενέργεια γενικών βουλευτικών εκλογών”, κάθε παρέκκλιση ή “ελαστική” ή “πολιτική” ερμηνεία και “αλλοιώτικη” εφαρμογή κατ’ επίκληση οποιασδήποτε “ανάγκης” κοινωνικής ή πολιτικής –είτε λόγω καιρικών ή άκαιρων ή ευκαιριακών ή οποιωνδήποτε συνθηκών που δεν προβλέπονται από το Σύνταγμα– αποτελεί παραβίαση του Συντάγματος … «Αυτοδιάλυση» της Βουλής […] δεν προβλέπεται από το ισχύον Σύνταγμα […]»
Αυτό που εκφράζεται ως προβληματισμός από το κυβερνητικό στρατόπεδο είναι «που μπορεί να το φτάσει ο κ. Τσίπρας». Δεν είναι τυχαία η αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου σε «τραμπισμό αλά γκρέκα» με «εμπνευστή, εκφραστή και ηγέτη τον κ. Τσίπρα». Αυτό που μεταφέρουν σε συνομιλητές τους είναι ότι παρατηρούν μια προσπάθεια να εκθρέψει την ανωμαλία και από ορισμένους συνεργάτες του πρωθυπουργού εκπέμπεται η ανησυχία ότι μπροστά στην επερχόμενη ήττα του ο κ. Τσίπρας «δεν αποκλείεται να αντιγράψει μέχρι τέλους τις τακτικές Τραμπ, αμφισβητώντας το αποτέλεσμα των εκλογών».
Επιστροφή στο χθες
«Ο κ. Τσίπρας μπροστά στο πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται επιστρέφει στο χθες της πολιτικής του διαδρομής που οδήγησε στη μετεωρική εκτόξευση τόσο του ίδιου όσο και του ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2012», εκτιμά έμπειρο κοινοβουλευτικό στέλεχος. «Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να κερδίσει τις εκλογές και επιχειρεί να συσπειρώσει το δικό του ακροατήριο, ώστε, να διασφαλίσει την παραμονή του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ την επομένη των εκλογών», συμπληρώνει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των τακτικών του χθες από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ισχυρισμός της εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Πόπης Τσαπανίδου, ότι αν σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, θα είναι το αποτέλεσμα εκβιασμού του Νίκου Ανδρουλάκη από την κυβέρνηση, ως απόρροια της παρακολούθησης του τηλεφώνου του από την ΕΥΠ. Θέση που ενστερνίστηκε και ο κ. Τσίπρας κατά την συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο.
Όπως Χαϊκάλης και Λαζόπουλος
Η Κουμουνδούρου επιχειρεί να στήσει μια παράσταση ανάλογη με αυτήν του 2014 αλλάζοντας τους πρωταγωνιστικούς ρόλους που τότε ενσάρκωσαν με επιτυχία, είναι η αλήθεια, ο Παύλος Χαϊκάλης, ο Λάκης Λαζόπουλος και ο Πάνος Καμμένος. Ήταν 19 Δεκεμβρίου 2014 όταν ανέβηκαν στο «πάλκο» της πρωινής εκπομπής του Γιώργου Παπαδάκη ο κ. Χαϊκάλης και ο κ. Λαζόπουλος παρουσιάζοντας ένα μονταρισμένο βίντεο ως «απόδειξη» απόπειρας εξαγοράς της ψήφου του κ. Χαϊκάλη προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Σταύρος Δήμας. Η εξέλιξη, βέβαια, γνωστή σε όλους, Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν εξελέγη μέσα σε ένα νοσηρό πολιτικό κλίμα με την απειλή σπίλωσης περί χρηματισμού όσων βουλευτών ψήφιζαν υπέρ της εκλογής ΠτΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές και ανήλθε στην εξουσία σε συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ και τον Παύλο Χαϊκάλη να διορίζεται υφυπουργός Εργασίας.
