Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Η Ελλάδα φέτος αναμένεται να καταγράψει ανάπτυξη κοντά στο 6%, νέο ρεκόρ στον τουρισμό, νέο ρεκόρ στις εξαγωγές αλλά και στις ξένες επενδύσεις που θα σπάσουν το περσινό ρεκόρ 20ετίας, των 4,84 δισεκατομμυρίων. Η οικονομία της χώρας, παρά την πανδημία και την ενεργειακή κρίση, δείχνει ισχυρά σημάδια αντοχής και σταθερότητας.
Δεν είναι όμως όλα ρόδινα. Οι παρενέργειες από την ενεργειακή κρίση χτυπούν τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Η ακρίβεια στα ενεργειακά προϊόντα και στο σούπερ μάρκετ στριμώχνει τους καταναλωτές, αδειάζει τις τσέπες τους και καταγράφεται ως το μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας αυτή τη στιγμή αλλά και της κυβέρνησης.
Παρόλα αυτά σ όλες τις δημοσκοπήσεις οι πολίτες στηρίζουν την οικονομική πολιτική του κ. Μητσοτάκη και την πορεία της χώρας προς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, κι όχι του κ. Τσίπρα. Και αυτό είναι το μείζον πρόβλημα για την αντιπολίτευση, αφού οι εκλογές κρίνονται στην οικονομία, κρίνονται στις προσδοκίες των πολιτών για καλύτερες μέρες.
«Σωσίβιο» ακρίβεια για ΣΥΡΙΖΑ
Στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν μπορούν να «χτυπήσουν» τον Μητσοτάκη στην οικονομία. Γι’ αυτό καταφεύγουν στην πολιτική αξιοποίησης της ακρίβειας, το καταγράφουν ως ευθύνη του ίδιου του πρωθυπουργού, παραβλέποντας στις αναλύσεις τους, πως το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό και αμερικανικό, και έχει ρίζες στη ρωσική εισβολής και τις κυρώσεις. Και καλά κάνουν και το αξιοποιούν, αντιπολίτευση είναι.
Όμως οι λύσεις που προτείνουν οι ίδιοι, μέσα από τη μείωση του ΦΠΑ στα προϊόντα του σούπερ μάρκετ και του ΕΦΚ στα καύσιμα, χωρίς να λένε ποιός θα πληρώσει το λογαριασμό, αφού οι μειώσεις αφορούν και πλούσιους και φτωχούς δημιουργούν απορίες. Οι μειώσεις των έμμεσων φόρων ως οριζόντιες, ωφελούν περισσότερο τους έχοντες από τους μη έχοντες.
Μπορεί η ακρίβεια να καταγράφεται ως το σοβαρότερο πρόβλημα της κοινωνίας, αλλά δεν χρεώνεται εξ΄ ολοκλήρου στην κυβέρνηση από τους πολίτες για αυτό και δεν έχει αποδώσει αρκετά εκλογικά οφέλη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουν στην Κουμουνδούρου για να αντιμετωπίσουν τον Μητσοτάκη; Πρόγραμμα δεν έχουν για την οικονομία, ούτε νέο άφθαρτο αρχηγό ή νέα στελέχη, κυβέρνηση δεν είναι για να διαθέτουν χρήματα για ψήφους και να κάνουν προσλήψεις και απευθείας αναθέσεις, όπως το 2019. Να καταθέσουν τα όπλα και “να κουνήσουν μαντήλι” στην εξουσία;
Όχι βέβαια. Θα κάνουν ξανά αυτό που γνωρίζουν καλά. Την πολιτική της συκοφαντίας, τους ψεύδους και των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων που τους οδήγησαν στη νίκη το 2015. Έμεινε στη πολιτική ιστορία μας η υπόσχεση- δέσμευση για το σκίσιμο του μνημονίου σε μια μέρα, για τη «σεισάχθεια» στα βάρη των στεγαστικών δανείων, για την επαναφορά των κομμένων μισθών και συντάξεων, όπως φυσικά και η «κωλοτούμπα».
Στην Κουμουνδούρου πιστεύουν πως οι προηγούμενες εκλογές λειτούργησαν ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τον πρωτοφανή εμπαιγμό της ελληνικής κοινωνίας. Είναι όμως έτσι; Ξεκινούν από μηδενική βάση;
Επιστροφή στο 2014
Οι δημοσκοπήσεις δεν συμφωνούν με αυτή την άποψη. Οι μνήμες παραμένουν ισχυρές, ακόμα και πολλά στελέχη, βαθιά μέσα τους, δεν πιστεύουν, στο «ξέπλυμα» των ευθυνών τους για το τρίτο μνημόνιο και της ασχετοσύνης που έδειξαν, αφού τέσσερα χρόνια τώρα απέφυγαν μια ειλικρινή αυτοκριτική για τα τεράστια λάθη τους.
Οπότε τα «όπλα» που μένουν για να αντιμετωπίσουν τον κ. Μητσοτάκη είναι μια συνεχής επίθεση κατά της ηθικής του, της παράταξης του και των υπουργών του. Η ίδια η κυβέρνηση «φρόντισε» και έδωσε δύο μεγάλες αφορμές και ευκαιρίες στο ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα. Μια με την υποκλοπή του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη και άλλη μια, τώρα, με την υπόθεση του βουλευτή Ανδρέα Πάτση.
Αν κι αυτά δεν ακούμπησαν ιδιαίτερα, την ελληνική κοινωνία που ενδιαφέρεται πρωτίστως για την ποιότητα της διαβίωσης της τον χειμώνα, εν τούτοις, αποτέλεσαν επιπλέον σταγόνες στο ποτήρι της απογοήτευσης προς τη ΝΔ, από κεντρώους πολίτες. Ήταν αρκετά, όμως, για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρότι έχει, αυτή την περίοδο, δύο υπουργούς του στο «σκαμνί» του Ειδικού Δικαστηρίου για διαφθορά, να δείχνει τη ΝΔ και να την καταγγέλλει.
«Πες πες κάτι θα μείνει»
Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστή, η αξιοποίηση της επικαιρότητας , καταγγελίες για ο,τι «πετάει, κολυμπάει η περπατάει» και πιστεύουν πως «πες πες κάτι θα μείνει». Μια καταγγελία του κομματικού τύπου τους, γίνεται είδηση. Ο κ. Τσίπρας και οι βουλευτές του την αναπαράγουν και την καταθέτουν ως ερώτηση στη Βουλή. Και από καταγγελία γίνεται σιγά- σιγά «γεγονός». Απευθείας αναθέσεις λίγων χιλιάδων ευρώ, που αναρτήθηκαν στη Διαύγεια μετατρέπονται από τον κ Τσίπρα σε «εφόρμηση στον πλούτο».
Για τους παιδοβιαστές
Η συγκλονιστική υπόθεση παιδεραστίας στον Κολωνό ανάγεται σε μείζον πολιτικό ζήτημα και επιβάλλεται «ποινή» από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ με το εμετικό χάσταγκ «ΝΔ-παιδεραστές», έως ότου αποκαλύφθηκε πως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ είναι εμπλεκόμενα στην απεχθέστατη αυτή ιστορία.
Στους έξι μήνες που απομένουν ως τις εκλογές ο κ. Τσίπρας θα ακολουθήσει πολιτική ανάλογη με εκείνη του 2014 που τον έφερε στην εξουσία. Εφόσον δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με τον κ Μητσοτάκη, ούτε στην οικονομία, ούτε στην εξωτερική και αμυντική πολιτική και χωρίς όραμα για το μέλλον της κοινωνίας και με μοναδικό σύνθημα «να φύγει ο Μητσοτάκης» θα προχωρήσει σε κινήσεις που θα ευτελίσουν την πολιτική ζωή της χώρας και θα μας θυμίσουν το ‘89.
Γνωρίζει πως σε αυτές τις εκλογές παίζεται και το δικό του προσωπικό παιχνίδι . Έχει έξι μήνες για να κάνει τη χώρα μπάχαλο, όχι για να βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ – ξέρει πως είναι απίθανο – αλλά να πιάσει ποσοστό κοντά στο 30 %. Είναι η σανίδα σωτηρίας του. Μέσα από το χάος που επιθυμεί να δημιουργήσει, επιδιώκει να βρει τη διέξοδο για την πολιτική του επιβίωση. Τι θα κάνει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει έναν Τσίπρα μαινόμενο και ψευδόμενο; Ο,τι κάνει και με τις επιθέσεις, τα ψέματα και τις απειλές του Ερντογάν; Θα δείξει ψυχραιμία ή θα ανοίξει τα συρτάρια της, κι όποιον …πάρει ο Χάρος;
