Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
της Μάρθας Λεκκάκου
Κακά τα ψέματα, την εβδομάδα που μας πέρασε ένα από τα θέματα που πρωταγωνίστησαν ήταν η χονδροειδέστατη έως και διαστροφική «έμπνευση» του Χριστόφορου Βερναρδάκη να παραλληλίσει δια της απορίας -τάχα- τη Νίκη Κεραμέως με τη Ρούλα Πισπιρίγκου.
Τι κι αν ζήτησε συγνώμη, τι και αν χαρακτήρισε απαράδεκτο το σχόλιό του μετά την ομοβροντία αποδοκιμασιών, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης κατάφερε με πολύ κρότο να κάνει την αρνητική διαφορά. Πέτυχε να δώσει ένα τεράστιο επιχείρημα -αβαντάζ- σε όσους δεν είχαν τη δυνατότητα αλλά και την ικανότητα να κάνουν σπουδές πολύ υψηλού επιπέδου εντός και εκτός ελληνικών συνόρων. Με απλά λόγια, με τη στάση του ο Χριστόφορος Βερναρδάκης απέδειξε αυτό που λέει ο απλός λαός: «άλλο η παιδεία και άλλο η εκπαίδευση», εννοώντας ότι μπορεί κάποιος να είναι καλλιεργημένος, χωρίς να έχει πάει στο πανεπιστήμιο αλλά και το αντίθετο, μπορεί κάποιος να είναι απολύτως ακαλλιέργητος και να έχει από πίσω του βαρύ βιογραφικό με περγαμηνές…
Διαβάζει κανείς στο βιογραφικό του πρώην υπουργού Επικρατείας και πρώην αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης ότι «είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ στο αντικείμενο «Πολιτική Ανάλυση: Κόμματα και Πολιτική Συμπεριφορά». Από τον Οκτώβριο του 2004 έως το Νοέμβριο του 2009 υπηρέτησε ως Λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο γνωστικό αντικείμενο «Ποσοτική Ανάλυση Πολιτικής». Απόφοιτος το 1985 του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, έγινε κάτοχος του μεταπτυχιακού διπλώματος (D.E.A.) Πολιτικών Επιστημών από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris II) το 1987. Κατά την περίοδο 1987-1988 πραγματοποίησε, επίσης, μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Φιλοσοφία (Σορβόννη – Πανεπιστήμιο Paris I). Η διδακτορική του διατριβή (1995) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είχε ως αντικείμενο τα πολιτικά κόμματα της περιόδου 1974-1985 και την ενσωμάτωσή τους στο νομικό-πολιτικό θεσμικό σύστημα της περιόδου»…
Κοινώς, περιμένεις από έναν τέτοιον άνθρωπο με τέτοιες σπουδές να παράγει πολιτικό λόγο ουσίας και όχι αγοραία ρητορική εξτρεμιστικής κιτρινιάρικης φυλλάδας.
Θα πείτε μερικοί, «άνθρωπος είναι και αυτός, έκανε ένα λάθος και το παραδέχτηκε». Ναι, φυσικά, καθένας έχει δικαίωμα στο λάθος, είναι η απάντηση.
Ωστόσο, ο κος Βερναρδάκης δεν εκστόμισε κάτι εν τη ρύμη του λόγου του, δεν είπε κάτι πάνω στο θυμό του σε ένα τηλεοπτικό πάνελ, κατά τη διάρκεια μιας τηλεμαχίας, αλλά μίλησε απολύτως νηφάλια, οργανωμένα, μετά από σκέψη και επεξεργασία. Γύρισε βίντεο τον εαυτό του, έβαλε και υπότιτλους από κάτω για να γίνονται ευκρινώς αντιληπτά τα λεγόμενά του και ανέβασε το πόνημά του στο TikTok, προφανώς για να απευθυνθεί στους νεαρούς, μιας και το ζητούμενο σε όλη την υπόθεση ήταν το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση της Νίκης Κεραμέως. Και έγινε αυτός θέμα και όχι το νομοσχέδιο… Φοβερή πολιτική επικοινωνία έχει σπουδάσει…
Μου είπε ένας γνωστός, σχολιάζοντας τα λεγόμενα του κου Βερναρδάκη ότι μίλησε σαν να ήταν «κατίνα της γειτονιάς». Του απάντησα ότι αδικεί τις απανταχού τέτοιες συμπαθέστατες γειτόνισσες…
ΥΓ. Ωραίο δώρο πάντως έκανε στη Νίκη Κεραμέως. Είναι εφάμιλλο, ίσως και καλύτερο, από την ατάκα του Νίκου Φίλη ότι τα παιδιά της θα ντρέπονται για εκείνη όταν μεγαλώσουν.
Ο λαϊκισμός στα χειρότερά του. Πιο κάτω έχει; Φυσικά και έχει.
