To κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press που κυκλοφόρησε το Σάββατο
του Βαγγέλη Περρή
Η παρουσία ενός Ουκρανού στη Βουλή, όπου δήλωσε ότι μάχεται «όπως ο παππούς του» κατά των ναζί, έχοντας αυτή τη φορά απέναντι «τους ναζιστές του Πούτιν», προκάλεσε τη θυμωμένη αντίδραση του ΣυΡιζΑ και των παραφυάδων του. Η ένταξη του απρόσκλητου «μαχητή» στο «τάγμα Αζόφ», έσβησε τις αντιναζί αναφορές του, η αξιωματική αντιπολίτευση έκρινε ότι «η κυβέρνηση ξεπλένει τον ναζισμό», ενώ τα φίλα προσκείμενα έντυπα χαρακτήρισαν την ομιλία «ναζιστική εισβολή» και διέρρηξαν τα αμπέχονά τους γιατί «οι ναζί μπαίνουν στη βουλή».
Η bandiera rossa του ΣυΡιζΑ βγήκε από το ντουλάπι, υψώθηκε και πάλι με υπερηφάνεια απέναντι στους ναζιστές-φασίστες-ακροδεξιούς, αλλά διακρίνονται κάποιες τρύπες.
Οι ιστορικοί θα μπορούσαν να τις αποδώσουν στην τριβή από το στρίμωγμα στην κοινή μήτρα της αγανακτισμένης πλατείας Συντάγματος, αλλά επειδή θα χαρακτηρισθούν τσαρλατάνοι, πουλημένοι και κατευθυνόμενοι, προσφεύγουμε σε πηγές που η αριστερά θεωρεί αξιόπιστες, αρχίζοντας από το φιλοπρόοδο Documento.
Η εφημερίδα που δεν θέλει να μολύνονται οι δημοκρατικοί θεσμοί από τους ναζιστές, ήταν η μόνη που στις εκλογές του 2019 έκανε πρωτοσέλιδο την, δικής της έμπνευσης, θεαματική εισβολή της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Σε επιστημονικό και καρατσεκαρισμένο γκάλοπ που δημοσίευσε λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες, ήταν σίγουρη ότι η ελπίδα ξανάρχεται, η διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣυΡιζΑ κινείται στα όρια του στατιστικού λάθους και, προκειμένου να βγουν οι λογαριασμοί, χάριζε στους μελανοχίτωνες του Μιχαλολιάκου ένα χορταστικό 7.2%, να το βλέπουν από τις φυλακές και να χαίρονται! (Τελικά η Χ.Α κατέληξε στο 2.9%, δηλαδή το Documento είχε υπερδιπλασιάσει το ποθητό ποσοστό της ακροδεξιάς).
Πριν όμως φτάσουμε στο 2019, είχαν προηγηθεί γεγονότα που καθόρισαν το πολιτικό σκηνικό, και τα οποία δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν συγκρουσιακά απέναντι στους εκφραστές του ντόπιου ναζισμού. Η χώρα, το 2015, οδηγήθηκε σε εκλογές γιατί οι βουλευτές του ΣυΡιζΑ, μαζί με τους συντρόφους των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής, δεν ήθελαν Πρόεδρο της Δημοκρατίας που να προέρχεται από τον ταξικό εχθρό (στη συνέχεια ψήφισαν τον Παυλόπουλο, λογικό), αλλά είχε υιοθετήσει και ένα εκλογικό σύστημα, το οποίο πέρασε με τη χρήσιμη αποχή της Χρυσής Αυγής. «Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτοι(ες) και μη ευπρόσδεκτοι(ες) ψήφοι», είχε δηλώσει ο σ. Βούτσης βάζοντας στο ίδιο σακούλι τον εαυτό του με τους τύπους που το πρωί φορούσαν κοστούμια και το βράδυ χτυπούσαν μετανάστες, φωνάζοντας “Sieg Heil».
Απεχθείς εικόνες που προσβάλλουν τους δημοκρατικούς πολίτες, ένα ευαίσθητο τμήμα των οποίων ανέθεσε στην αγωνίστρια σ. Ελένη Αυλωνίτου να τους εκπροσωπήσει. Πρόκειται για τη γνήσια αριστερή τ. βουλευτίνα που κατήγγειλε ότι με την παρουσία του Ζελένσκι και του «μαχητή του Αζόφ», «η ελληνική Βουλή μαγαρίστηκε, εξευτέλισαν τον ελληνικό λαό που έχει χύσει ποτάμια αίματος, πολεμώντας τους φασίστες παντού». Αυτό το «παντού» είναι λίγο υπερβολικό και σίγουρα δεν περιλαμβάνει τα ακριτικά νησιά, όπως την Ρω (η ίδια την αποκαλούσε «Τω») και το Καστελλόριζο. Τα φωτογραφικά ενσταντανέ έχουν παραδώσει στην Ιστορία τον Κασιδιάρη, καθώς τα επισκέπτεται με πρωτοβουλία του υπουργού Άμυνας της Πρώτης Φοράς Αριστερά, προκειμένου να τονώσει το πατριωτικό αίσθημα των νησιωτών, ίσως και να ρίξει καμία σφαλιάρα στους αντιφρονούντες. Δίπλα του, με τον αιγαιοπελαγίτικο αέρα να της παίρνει τα μαλλιά, πόζαρε η εκδρομική αντιφασίστρια σ. Ελένη Αυλωνίτου, χωρίς να θεωρεί ότι εκείνη την ώρα μαγαριζόταν το κοινοβούλιο ή εξευτελιζόταν ο ελληνικός λαός.
Λίγα εκατοστά πιο πέρα, η ποιήτρια σ. Νίνα Κασιμάτη (της ανήκει το δίστιχο «η διεύρυνση γκαζώνει, μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι») στεκόταν καμαρωτή-καμαρωτή στο πλευρό του Χρήστου Παππά, βουλευτή επικρατείας της Χρυσής Αυγής, γνωστού για την έμπρακτη λατρεία του προς τον Μουσολίνι, καταδικασμένου για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και κρυπτόμενου από χωρίου εις χωρίον, προκειμένου να αποφύγει τη σύλληψη.
Οι υπόλοιποι σύντροφοι των συνταξιδιωτών του ΣυΡιζΑ δεν γλίτωσαν της φυλακής τα σίδερα. Το 2013, την εποχή που οι αντιφασίστες συγχρωτίζονταν με τις ξυρισμένες κεφαλές, τα τατού με τους μαιάνδρους, τις σιδερογροθιές και με ένα στόμα απαιτούσαν «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», ο αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης των ΣαμαροΒενιζέλων υπέγραφε την έφοδο της αστυνομίας στα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Στη συνέχεια, 32 φάκελοι από τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης παραδίδονταν στον εισαγγελέα και έφερναν ενώπιον των ποινικών τους ευθυνών συνολικά 68 μέλη της. Επί πέντε χρόνια, κατά σύμπτωση όσο βρισκόταν στην κυβέρνηση ο ΣυΡιζΑ, η δίκη των Χρυσαυγιτών αδυνατούσε να ολοκληρωθεί, γεγονός που οδήγησε την Ένωση Δικαστών σε έκδοση ανακοίνωσης, η οποία διευκρίνιζε ότι η ευθύνη της καθυστέρησης ανήκει στο υπουργείο Δικαιοσύνης της Πρώτης Φοράς. Δεν μπορούσε να διασφαλίσει το στοιχειώδες για τη διεξαγωγή οποιασδήποτε δίκης, δηλαδή μία αίθουσα!
Στο μεταξύ, οι υπόδικοι ναζιστές απεδείχθησαν χρήσιμοι. Δεν έριχναν μόνο κυβερνήσεις μαζί με τους αντιναζιστές, αλλά διόριζαν και τους ίδιους εμβληματικούς εκπροσώπους στις ανεξάρτητες αρχές. Η Βασιλική Θάνου, αφού ως υπηρεσιακή πρωθυπουργός υποδέχτηκε στο Μαξίμου τον άξιο διάδοχό της σ. Αλέξη Τσίπρα, προτάθηκε από τον ΣυΡιζΑ για τη θέση της προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού. «Επιλέξαμε κάποιον που δεν έχει επαφή με τα ιδιωτικά συμφέροντα», δήλωσε ο συνάδελφός της τ. υπουργός Δικαιοσύνης σ. Παρασκευόπουλος και με το αριστερό του σκεπτικό συμφώνησαν οι ακροδεξιοί βουλευτές. Ψήφισαν την επιλογή του σ. Τσίπρα και η χρυσαυγίτικη εφημερίδα «Εμπρός» εξήγησε τους, όχι και τόσο διαφανείς, λόγους: «Κάναμε τη χάρη στην αρχιδικαστίνα Θάνου να την ψηφίσουμε για πρόεδρο όπου αυτή γούσταρε, για να μην έρθουμε σε σύγκρουση με το δικαστικό κατεστημένο». Άσχετη υπενθύμιση: Την ίδια εποχή δεν βρισκόταν αίθουσα για να συνεχιστεί η δίκη της Χ.Α, αλλά φυσικά κανείς δεν συνδύασε τα δύο γεγονότα, αυτό μας έλειπε.
Ο θαυμασμός της Χρυσής Αυγής δεν περιοριζόταν στους ηγέτες της χιτλερικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας. Αγκάλιαζε και τους εκπροσώπους της ντόπιας απριλιανής δικτατορίας αλλά, σύμφωνα με τον συγκυβερνήτη σ. Πάνο Καμμένο, την ίδια αγάπη έτρεφαν και στελέχη του ΣυΡιζΑ! Για να το αποδείξει, έδωσε στη δημοσιότητα -κάπως καθυστερημένα είναι η αλήθεια- βίντεο από την εποχή της χούντας, όπου ο σ. Τέρενς Κουίκ έπαιρνε ελαφρώς δοξαστική συνέντευξη από τον δικτάτορα Στυλιανό Παττακό, ενώ συνομιλούσε με εμφανή οικειότητα με τους απριλιανούς υπουργούς, Κωνσταντίνο Ασλανίδη και Ιωάννη Λαδά.
Από την ίδια πηγή, δηλαδή τον ντόμπρο και ευθύ (όπως τον έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος ο σ. Αλέξης) σ. Πάνο Καμμένο, πληροφορηθήκαμε -επίσης με χρονοκαθυστέρηση- τις «χουντικές ρίζες» της πρώην δεξιάς υπουργού και νυν αριστερής ευρωβουλευτίνας σ. Έλενας Κουντουρά: «Ο πατέρας της έγραψε τον ύμνο της 21ης Απριλίου, το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών… Αν αυτή την αριστερά θέλουν, τότε τους καλωσορίζω», ήταν το μελαγχολικά σκωπτικό σχόλιο που συνόδευσε την αποκάλυψη. Ακολούθησαν κι άλλες.
Στον κατάλογο των, κατά περίπτωση, μισητών ναζιστών που ο ΣυΡιζΑ θεωρεί ότι μαγαρίζουν τη Δημοκρατία, προφανώς δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ο θεωρητικός της δικτατορίας Γεωργαλάς. Στάθηκε με αυταπάρνηση στο πλευρό του σ. Καμμένου, συνοδοιπόρου και συγκυβερνήτη του σ. Αλέξη, έδωσε μάλιστα στη δημοσιότητα σχετική επιστολή: «Διετέλεσα σύμβουλός σας σε επικοινωνιακά θέματα, κατά τη διάρκεια των προεκλογικών σας αγώνων. Επιπλέον, μου αναθέσατε και συνέγραψα βιβλίο σχετικό με την τρομοκρατία, που εκδόθηκε στο όνομά σας και συνέβαλε αποτελεσματικά στην προσωπική σας προβολή».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η ουσία είναι μία. Η Ευρώπη ναζιστικοποιείται από το τάγμα Αζόφ και πρέπει σύντομα να στηθεί κάποιο δικαστήριο.
Σε περίπτωση που οι «μαχητές» του αποδειχτούν πρόθυμοι και εξυπηρετικοί, δυστυχώς δεν θα βρεθεί αίθουσα.
