του Σπύρου Μουρελάτου
Η χθεσινή είδηση, θα μου επιτρέψετε, δεν ήταν οι ανακοινώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για την επιτάχυνση των ερευνών σχετικά με πιθανά κοιτάσματα φυσικού αερίου σε Ήπειρο, Ιόνιο και Κρήτη.
Ήταν οι αρνητικές έως και απαξιωτικές αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης κα δη αυτών από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝ.ΑΛ.
Όχι, δεν υποτιμώ τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις, οι οποίες σημειωτέον έκαναν λόγο για σημαντικές ενδείξεις και όχι για βεβαιότητες.
Αλλά για να τελεσφορήσουν τέτοιας εμβέλειας εγχειρήματα απαιτείται ένα μίνιμουμ διαπαραταξιακής συναίνεσης, η οποία και δεν τεκμαίρεται από τις χθεσινές πρώτες είναι γεγονός απαντήσεις των κομμάτων.
Το project του εγχώριου ενεργειακού πλούτου είναι σαφές πως υπερβαίνει τα στενά όρια των κυβερνητικών θητειών και υπό προϋποθέσεις – εάν είμαστε τυχεροί – όπως το είπε εύστοχα ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να αποτελέσει έναν παράγοντα gamechanger στη μεσοπρόθεσμη οικονομική προοπτική της χώρας.
Παρ ό,τι στις σημερινές του διαρροές το Μέγαρο Μαξίμου δεν εντοπίζει σημαντικές, όπως διατείνεται, αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις, είναι βέβαιο πως εάν δεν υπάρξει η απαιτούμενη διακομματική «ομπρέλα», είναι πολύ εύκολο τέτοια εγχειρήματα να βαλτώσουν είτε σε γρανάζια της γραφειοκρατίας, είτε μέσω αυθόρμητων, ή λιγότερο αυθόρμητων αντιδράσεων.
Έναντι ενός εθνικών διαστάσεων project, ουδείς πολιτικός και καμία πολιτική δύναμη δεν δικαιούται να κρύβεται, να κωφεύει ή να στοχοπροσηλώνεται στο δικό του μικροκομματικό συμφέρον.
Ούτως ή άλλως και οι τρεις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου έχουν συμφωνήσει σε ανύποπτο χρονικό διάστημα στην αναγκαιότητα να διακριβωθεί κατά πόσον υπάρχουν ενεργειακά αποθέματα και εάν αυτά είναι και σε ποιο βαθμό εμπορικώς εκμεταλλεύσιμα.
Η μείζονα αναταραχή στην διεθνή αγορά ενέργειας και οι συνεπακόλουθες άνευ προηγουμένου ανατιμήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης καθιστούν αυτό, που μέχρι τη σήμερον αποτελούσε πολυτέλεια, ήτοι την έρευνα για το φυσικό πλούτο στο υπέδαφος της χώρας, περίπου μονόδρομο.
Την ίδια ώρα, πάντως, το Μέγαρο Μαξίμου ξεκαθαρίζει πως οι έρευνες για υδρονονάνθρακες δεν υποκαθιστούν, ούτε και αναστέλλουν το μεγαλεπήβολο εγχείρημα της πράσινης μετάβασης, αντιθέτως, σε περίπτωση που τελεσφορήσει η προσπάθεια, που εκκινεί άμεσα, τότε τα έσοδα, που θα προκύψουν πιθανώς να χρηματοδοτήσουν ακριβώς το κόστος αυτής της μετάβασης.
Πηγή: afteroffice.gr
