Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πυροδότησε ανησυχίες στο ΝΑΤΟ με την αντίθεσή του στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στη Συμμαχία.
Οι δύο σκανδιναβικές χώρες παρέχουν καταφύγιο σε αντιτουρκικές τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως το PKK, δικαιολόγησε τη στάση του ο Τούρκος πρόεδρος, που απαιτεί επίσης και την απαγόρευση του FETO, του κινήματος του αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Άγκυρα θεωρεί ότι υποκίνησε την απόπειρα πραξικοπήματος με στόχο την ανατροπή του Ερντογάν προ εξαετίας κατηγορώντας Φινλανδία και Σουηδία ότι δεν κινούνται αποφασιστικά εναντίον της FETO.
Και ναι μεν η Τουρκία μπορεί να βάλει τρικλοποδιά στην ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αλλά στο Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη εκτιμούν ότι ο Ερντογάν επιδιώκει απλώς ορισμένα ανταλλάγματα στο πλαίσιο ενός παζαριού και δεν είναι αποφασισμένος να τραβήξει στα άκρα την κόντρα. «Η πολιτική μερικές φορές είναι και θεατρινισμοί, ενίοτε δε όπως στο παζάρι, που πρέπει κανείς να διαπραγματευτεί μέχρι το τέλος», σχολίασε ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Άσελμπορν σημειώνοντας ότι κατά τη γνώμη του θα βρεθεί λύση τελικά.
Το παζάρι του Ερντογάν
Ο προεδρικός σύμβουλος του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, ξεκαθάρισε ότι η Άγκυρα δεν έκλεισε την πόρτα στο Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη, διάψευση που δεν αποσκοπούσε τυχαία τα διεθνή ΜΜΕ, καθώς στην Τουρκία, όπως σχολιάζουν ο Tagesspiegel κι άλλα γερμανικά ΜΜΕ, ο Ερντογάν επιζητεί με την κριτική του κατά των Σκανδιναβών να εμφανιστεί ως προστάτης της «πατρίδας». Οι αιτήσεις για ένταξη των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ προσφέρουν στον Τούρκο πρόεδρο εκ πρώτης όψεως μια ευκαιρία να πιέσει και στην κατεύθυνση της Ουάσιγκτον με ατού την ουκρανικού κρίση και το μεσολαβητικό ρόλο της Τουρκίας, ώστε να πείσει η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν το Κογκρέσο να άρει τις ενστάσεις του και τις κυρώσεις που ορθώνονται φραγμός στην προμήθεια 40 μαχητικών F-16 και την αναβάθμιση άλλων 80 από τη Lockheed Martin.
Στο εσωτερικό μέτωπο δίνεται παράλληλα η ευκαιρία στον Ερντογάν να εμφανιστεί ως ισχυρός πολιτικός ενόψει των βουλευτικών και προεδρικών εκλογών του 2023, να φαίνεται ότι χτυπά τη γροθιά στο τραπέζι χωρίς να ριψοκινδυνεύει πολλά στη διεθνή πολιτική σκηνή.
Φινλανδία και Σουηδία θα μπορούσαν να περιορίσουν δράσεις του PKK
Ο μεσολαβητικός ρόλος της Τουρκίας στον πόλεμο στην Ουκρανία άφησε θετικές εντυπώσεις στη Δύση και ελάχιστοι στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ αμφισβητούν τη θέση της στο ΝΑΤΟ λόγω της ρητορικής του Ερντογάν. Κι η εκτίμηση Γερμανών αναλυτών είναι ότι οι δύο σκανδιναβικές χώρες θα μπορούσαν πιθανώς να περιορίσουν κάπως τις δραστηριότητες του PKK στα εδάφη τους για να κατευνάσουν κάπως τις ανησυχίες του Ερντογάν.
Ίσως μάλιστα να αποσπάσει τελικά και το περιπόθητο ραντεβού με τον Τζο Μπάιντεν, που υποδέχεται σήμερα τον Έλληνα πρωθυπουργό Kυριάκο Μητσοτάκη κρατώντας παράλληλα σε κάποια απόσταση τον Τούρκο Πρόεδρο. Και αυτό θα μπορούσε ο Ερντογάν να το πουλήσει ως θρίαμβο στην κοινή γνώμη της χώρας του.
Με το βλέμμα στις εκλογές
Και φυσικά ο Ερντογάν χρειάζεται τέτοιες επιτυχίες αυτή την περίοδο, που πολλοί Τούρκοι επιρρίπτουν στην κυβέρνησή τους την ευθύνη για τα οικονομικά δεινά της χώρας τους, τον καλπάζοντα στη… στρατόσφαιρα πληθωρισμό και την κατρακύλα της τουρκικής λίρας, την ώρα που η αντιπολίτευση αξιώνει πιεστικά από την κυβέρνηση να στείλει πίσω τα 3,6 εκατ. Σύρων προσφύγων που φιλοξενεί η Τουρκία στα εδάφη της. Ο Ερντογάν, εκτιμούν τα γερμανικά ΜΜΕ, χρειάζεται ένα θέμα που θα τον βοηθήσει να βγει από την θέση άμυνας και μια νέα σύγκρουση με τη Δύση θα ήταν καλοδεχούμενη στους εθνικιστικούς κύκλους της χώρας του.
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, η τακτική αυτή δεν πρόκειται να ωφελήσει την Τουρκία, συμπληρώνουν. Μπορεί οι δυτικοί εταίροι να έχουν συνηθίσει προ πολλού στις ρητορικές εξάρσεις του Ερντογάν, όπως το 2009, όταν τάχθηκε κατά της ανάρρησης του τότε πρωθυπουργού της Δανίας, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν στο πόστο του ΓΓ του ΝΑΤΟ, για να κάνει τελικά πίσω μετά τον ντόρο που προκάλεσε, αλλά μεσούντος του πολέμου στην Ουκρανία να προκαλεί ρωγμές στην ενότητα του δυτικού μετώπου αφήνει μια μικρή επίγευση, έστω κι αν δεν προκύψει κάτι συγκεκριμένο απ’ όλο αυτό. Κι ο Βλαντίμιρ Πούτιν σίγουρα παρακολουθεί ικανοποιημένος τις κινήσεις της Άγκυρας.
