Δημοσιεύτηκε στην ψηφιακή εφημερίδα Ipaper
του Νίκου Λιονάκη
Πολύ συχνά η καλύτερη περιγραφή μιας κατάστασης εντοπίζεται στη λαϊκή θυμοσοφία. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να επιβεβαιώσουν την παροιμία «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει». Ενεπλάκησαν ξανά σε μια σύγκρουση που μπορεί σε πρώτη ανάγνωση να αφορά τον πολίτη, ωστόσο ίσως επηρεάζει εμμέσως στο βαθμό που η τριβή αποδυναμώνει μια σημερινή αποτελεσματική αντιπολίτευση και απομακρύνει την προοπτική συνεργασιών αποστερείται από την κοινωνία μιας εν δυνάμει εναλλακτικής λύσης πολιτικής.
Ο Ν. Ο Ανδρουλάκης για να δικαιολογήσει τη διάκριση του ΣΥΡΙΖΑ και παρότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται αρκετά χαμηλά δημοσκοπικά, χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι το άθροισμα πολλών κομμάτων δεν αυξάνει τις πιθανότητες όσων συνεργάζονται αλλά τις μειώνει ευνοώντας τη ΝΔ. Εννοεί ότι αν το ΠΑΣΟΚ πλησιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει από δυνητικές δεξαμενές του, κυρίως στο Κέντρο. Ο Ν. Ο Παππάς απάντησε σε ένα πολιτικό επιχείρημα με μαθηματικούς όρους, ισχυριζόμενος ότι επειδή αυτό δεν στέκει, σημαίνει μάλλον ότι κάποιος έχει βάλει «βέτο» στον Ν. Ανδρουλάκη. Η υπόνοια που ανέγνωσε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σε αυτή τη διατύπωση ήταν βούτυρο στο ψωμί της σε μια περίοδο έντονης εσωκομματικής γκρίνιας όπου ψάχνει τρόπους για να δηλώσει δικαιωμένη για την απόρριψη της συνεργασίας με το «τοξικό ΣΥΡΙΖΑ» του παρελθόντος. Αναμενόμενα η Κουμουνδούρου αντεπιτέθηκε. Η Χαρ. Η Τρικούπη κατηγόρησε τη νέα ηγεσία ότι «σφιχταγκαλιάζει» τον «κύριο 13-0» και συνεχίστηκαν να εκτοξεύονται εκατέρωθεν κατηγορίες για το ποιος παίζει καλύτερα το παιχνίδι της ΝΔ.
Δεν χρειάζεται να τσακώνονται, έχουν δίκιο και οι δυο… Γιατί από αυτό το κοσκίνισμα, σίγουρα δεν χάνει η ΝΔ.
