Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
του Δημήτρη Καμπουράκη
Και ξαφνικά, εκεί που κανένας δεν το περίμενε, η Ζωή Κωνσταντοπούλου μπήκε πάλι στην ζωή μας. Όχι ότι έλειψε ποτέ την τελευταία δεκαπενταετία, πάντα κάπου την συναντούσαμε να περιφέρει την εκρηκτική της παρουσία στο περιθώριο της δημόσιας ζωής μας, αλλά τώρα πλασαρίστηκε ξαφνικά στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων. Το κόμμα που η ίδια δημιούργησε και έκτοτε διοικεί με σιδηρά πυγμή, η Πλεύση Ελευθερίας, κατά τα λεγόμενα των δημοσκόπων ετοιμάζεται να εκπορθήσει την δεύτερη θέση και να βρεθεί ευθέως απέναντι στον Μητσοτάκη ως βασικός του αντίπαλος. Τα ύστερα του κόσμου, που έλεγαν και οι γιαγιάδες μας όταν αντίκριζαν κάτι το εντελώς ακατανόητο και εξωπραγματικό.
Αν αυτή η πρόβλεψη επιβεβαιωθεί και με αφορμή τα Τέμπη, η Ζωή ξεπεράσει το ΠΑΣΟΚ σε δημοσκοπικά ποσοστά, τότε θα ζήσουμε μάλλον την μεγαλύτερη έκπληξη της δεκαετίας, μεγαλύτερη κι από την σαρωτική νίκη του Μητσοτάκη το 2023 ή την εισβολή του Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα είναι η απόδειξη ότι συχνά, κανένα φαντασιακό σενάριο δεν είναι ικανό να φθάσει και να περιγράψει την ζώσα πραγματικότητα. Θα είναι επίσης η απόδειξη, ότι πέραν του Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος πρωταγωνιστεί στην πολιτική μας ζωή από το 2016 που έγινε αρχηγός στην ΝΔ, η Ζωή Κωνσταντοπούλου διαθέτει την πιο αξιοθαύμαστη αντοχή, προσαρμοστικότητα και ευελιξία ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Δεν περνάει απαρατήρητη
Ότι η κόρη του Νίκου Κωσταντόπουλου δεν περνά απαρατήρητη είναι δεδομένο. Από το 2012 που εξελέγη πρώτη φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Αθηνών μέχρι σήμερα, καταφέρνει να βρίσκεται διαρκώς στην επικαιρότητα, σπάνια με ορθόδοξους και συνηθισμένους τρόπους. Οι Οβιδιακές πολιτικές της μεταμορφώσεις έχουν αφήσει εποχή και συχνότατα προκάλεσαν πικρά σχόλια ή θυμηδία, κατάφεραν όμως να την κρατήσουν στον πολιτικό αφρό, να της δίνουν κάθε φορά την δυνατότητα επιβίωσης και στις μέρες μας να την εξακοντίσουν στην τρίτη θέση του πολιτικού μας χάρτη, με πολλές προσδοκίες να κατακτήσει σύντομα και την δεύτερη, ξεπερνώντας το ιστορικό κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη.
Η έξαλλη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ που το 2013 φώναζε «βοήθεια-βοήθεια» έξω από το ραδιομέγαρο της κλειστής ΕΡΤ, η φιγούρα της Πασιονάρια που από το προαύλιο της Βουλής ύψωνε την γροθιά της στα μαινόμενα αντιμνημονιακά πλήθη της πλατείας το 2015, δεν είχαν την παραμικρή σχέση με την χαμογελαστή -πολύχρωμη ως χίπισσα- αρχηγό, που σχημάτιζε με τα χέρια της καρδούλες από τηλεοράσεως στο εκλογικό κοινό του 2023. Κι όμως αυτή η εκπληκτική επικοινωνιακή μεταμόρφωση την ξανάβαλε στην Βουλή μετά από παρένθεση τεσσάρων ετών (Σεπτέμβρης 2015 – Ιούνιος 2023), για να ξαναζήσουμε την εκ νέου μεταμόρφωση της στον σημερινό εισαγγελέα των Τεμπών, που αποτέλεσε το ασανσέρ για την δημοσκοπική της άνοδο.
Η νεότερη ΠτΒ
Ήταν η νεότερη Πρόεδρος που εξελέγη ποτέ την Βουλή των Ελλήνων και μάλιστα με ρεκόρ ψήφων απ’ όλα τα κόμματα (Φεβρουάριος 2015), αλλά η αμφιλεγόμενη επτάμηνη θητεία της επιβεβαίωσε απλώς το απρόσμενο και το αλλοπρόσαλλο της πολιτικής της παρουσίας. Το πόρισμα που εξέδωσαν διάφοροι άσχετοι ακροαριστεροί σανδαλοφόροι που εγκατέστησε (ως δήθεν επιτροπή) στο κτίριο της Βουλής, ήταν πραγματικά τρομακτικό για την χώρα. Σύμφωνα μ’ αυτό το χαρτί, το χρέος της Ελλάδας προς το εξωτερικό και τις τράπεζες είναι παράνομο και εκβιαστικό για τον λαό της, ως εκ τούτου δεν πρέπει να πληρωθεί. Αλλά βέβαια, ο απίστευτος και καταστροφικός αυτός (δήθεν τεκμηριωμένος) ισχυρισμός της το 2015, δεν είχε την παραμικρή σχέση με την πολύχρωμη φιγούρα της Ζωής που το 2023 έλεγε για το καινούριο της κόμμα, το εξωφρενικά απολίτικο «ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, μόνο μπροστά».
Μάχιμη δικηγόρος που οι πρόεδροι της έδρας την τρέμουν αν την πετύχουν σε δίκη, αποτελεί το μόνιμο φόβητρο των μετέπειτα προέδρων της Βουλής και βουλευτών, διότι όταν πάρει τον λόγο δεν σταματά με τίποτα. Χρησιμοποιεί συστηματικά τα προνόμια που της δίνει ο τίτλος της πρώην προέδρου της Βουλής για να μιλά ακατάπαυστα, κατηγορώντας μάλιστα όσους διαμαρτύρονται ότι της κάνουν bulling επειδή είναι γυναίκα πολιτικός. Με το θέμα των Τεμπών έχει δώσει ρέστα, καθώς εκπροσωπεί νομικά κάποιους από τους συγγενείς των νεκρών του δυστυχήματος, αλλά κυρίως διότι χρησιμοποιεί τις πιο ακραίες εκφράσεις κατά της κυβέρνησης και τους πιο προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για τα μέλη της. Κι όμως, το εκπληκτικό αποτέλεσμα όλου αυτού του οργισμένου και αντισυστημικού αχταρμά, είναι ότι όλη η αναταραχή και οι διαδηλώσεις για το θέμα, καταλήγουν στην δική της εκρηκτική δημοσκοπική άνοδο. Αυτής και του Βελόπουλου.
Το κομματίδιο…
Μέχρι πρότινος, η Πλεύση Ελευθερίας αντιμετωπιζόταν από όλα τα υπόλοιπα κόμματα σαν ένα προσωποπαγές κομματίδιο με ιδιόρρυθμη συμπεριφορά και ταβάνι στην κοινωνικοπολιτική του αποδοχή. Σήμερα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολύ θα ήθελε να την δει ως την βασική του αντίπαλο, σε σημείο κάποιοι να υποπτευθούν ότι η απαράδεκτη προσωπική και σεξιστική επίθεση εναντίον της από τον βουλευτή Κυριαζίδη δεν ήταν τυχαία. Η διαγραφή του βουλευτή από την Κ.Ο. της ΝΔ διέλυσε αυτές τις υπόνοιες, το αποτέλεσμα όμως ήταν να ενισχυθεί περαιτέρω η Κωνσταντοπούλου δια της γυναικείας θυματοποίησης της. Αλλά και το δικό της «δεν δέχομαι την δημόσια συγγνώμη του πρωθυπουργού», έδειξε μια ακόμα φορά τα όρια του δικού της ανελαστικού χαρακτήρα.
Τις τελευταίες βδομάδες, η αρχηγός της «Πλεύσης» βρέθηκε στο επίκεντρο λυσσαλέων επιθέσεων από το ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, των οποίων τα ποσοστά αποψιλώνει προς όφελος της. Και τα δύο κόμματα την κατηγόρησαν για μονοθεματικότητα στην πολιτική της δράση, για νομικίστικη αντιπαράθεση πάνω σε καίρια πολιτικά ζητήματα, για απόλυτη θολούρα στις γενικότερες θέσεις της και για μόνιμη καταγγελτική λαϊκίστικη ρητορική επί παντός του επιστητού. Πράγματι, όπως επισήμανε ο Πολάκης, και στην Μάνδρα έλεγε «τους έπνιξαν», και το Μάτι «τους έκαψαν», και για τις Πρέσπες «πούλησαν την Μακεδονία» και τώρα για τα Τέμπη λέει «τους σκότωσαν». Ισχύουν όλα αυτά στο ακέραιο, αλλά όπως φαίνεται αυτή η επιθετική «σταθερότητα» βοηθά την Ζωή να σκαρφαλώνει προς τα πάνω.
Κανένας δεν ξέρει αν αυτή η ανοδική δημοσκοπική έκρηξη της θα κρατήσει μέχρι τις κάλπες και τι επιδράσεις θα έχει στο προφανώς ασταθές μετεκλογικό σκηνικό αν αποδειχθεί υπαρκτή στις επόμενες κάλπες. Δυσκολεύομαι υπερβολικά να φανταστώ κάποιους πολιτικούς αρχηγούς που ευχαρίστως θα διάλεγαν την Ζωή για κυβερνητικό τους σύμμαχο. Πέραν του θέματος των Τεμπών, κανένας στην πραγματικότητα δεν ξέρει τι πρεσβεύει σήμερα για τα μεγάλα ζητήματα που ταλαιπωρούν τον τόπο, ούτε ποιες σοβαρές αποφάσεις έχει την ικανότητα να πάρει απέναντι στα τρομερά διεθνή και οικονομικά διλήμματα των καιρών μας. Κανένας δεν ξέρει αν θα βρει απέναντι του την Ζωή του 2015 (που δεν επέτρεπε στους αστυνομικούς να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες της Βουλής διότι ήταν όργανα λαϊκής καταστολής), την Ζωή του 2023 (με τα τετράχρωμα μαλλιά και τα Χολιγουντιανά περιλαίμια) ή μια τρίτη που θα υποστηρίζει εντελώς καινούρια πράγματα.
Το μόνο που σίγουρα δεν αλλάζει στον άνθρωπο, είναι ο χαρακτήρας του. Πρόσφατα, σε τηλεοπτική της συνέντευξη, η Ζωή είπε ότι ο πρώτος που της είπε το προκλητικό «σας εύχομαι να τεκνοποιήσετε» ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στην εξεταστική επιτροπή για την λίστα Λαγκάρντ. Παρέλειψε βέβαια να πει, ότι είχε προηγηθεί η παρατήρηση της προς τον αντιπρόεδρο τα κυβέρνησης να μην κάθεται σταυροπόδι διότι ήταν κατηγορούμενος και οι κατηγορούμενοι υποχρεούνται να φέρονται σεμνά στους δικαστές τους. Όπως ξέχασε να πει ότι ρωτούσε το ίδιο ακριβώς πράγμα δεκάδες φορές όσο δεν την ικανοποιούσαν οι απαντήσεις που άκουγε, σε βαθμό που ο κ. Βενιζέλος της υπενθύμισε ότι «σύμφωνα με την νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η διαρκής επαναφορά της ίδιας ερώτησης στοιχειοθετεί βασανιστήριο».
