Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Του Δ. Γιαννακόπουλου
Αποτελεί η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν την «ιδανική επιλογή» ή έστω το «αναγκαίο κακό» για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Έχει τη δυνατότητα για μια δεύτερη θητεία; Κοντός ψαλμός… Την ερχόμενη Πέμπτη 18 Ιουλίου όταν στην ψηφοφορία της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, οι 720 ευρωβουλευτές θα αποφανθούν σχετικά. Σε περίπτωση που δεν εξασφαλίσει 361 ψήφους, τις μισές και μία δηλαδή, τότε θα ξεκινήσουν νέες διαδικασίες ώστε εντός του Αυγούστου να αναδειχθεί ο νέος πρόεδρος.
Οι συνεργάτες της αισιοδοξούν ότι θα λάβει 400 ψήφους, το άθροισμα δηλαδή των τριών μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων (401), του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), των Σοσιαλιστών (S&D) και των Φιλελευθέρων (RENEV). Πρόσφατα, σε μια άτυπη «δια περιφοράς» δοκιμαστική ψηφοφορία μεταξύ των 401 ευρωβουλευτών, σύμφωνα με τη Handelsblatt, οι 350 δήλωσαν έτοιμοι να τη στηρίξουν, οι 51 όμως «προς το παρόν ή τουλάχιστον όχι τώρα» δεν είχαν αποφασίσει.
Μυστική ψηφοφορία
Η ψηφοφορία είναι μυστική συνεπώς η συνοχή των ομάδων δεν είναι δεδομένη. Το 2019 η συμμαχία ΕΛΚ, S&D και RENEV είχε 444 έδρες, 43 δηλαδή περισσότερες σε σχέση με τώρα, παρά ταύτα η Φον Ντερ Λάιεν διορίστηκε (σσ διορισμός θεωρείται αφού η διαδικασία είναι ενδοκοινοβουλευτική) πρόεδρος με 383 ψήφους, μόλις 9 πάνω από το απαιτούμενο όριο της εποχής. Είχε μάλιστα προωθηθεί από τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ ως υπερκομματική επιλογή με αποτέλεσμα να την υποστηρίξουν και 14 ευρωβουλευτές από το Κίνημα των 5 Αστέρων του Πέπε Γκρίλο, 27 από το υπερδεξιό Πολωνικό κόμμα «Νόμος και Δικαιοσύνη» καθώς και 13 από το Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν.
Τώρα, έχει επιλεγεί επισήμως σε επίπεδο κορυφής από το ΕΛΚ, το S&D και τους RENEV οι επικεφαλής των οποίων συμφώνησαν για τον διορισμό του Πορτογάλου Σοσιαλδημοκράτη Αντόνιο Κόστα για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Φιλελεύθερης Εσθονής Κάγια Κάλας ως εκπροσώπου της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε.
Αντιρρήσεις
Πάντως, στους 76 Φιλελεύθερους (RENEV) ευρωβουλευτές, εκφράζονται αντιρρήσεις από τη Γερμανική, Σλοβακική, Πορτογαλική και Ιρλανδική αντιπροσωπεία , «σχετικά με τη δημοκρατική οπισθοδρόμηση στην Ουγγαρία του Όρμπαν και στη Σλοβακια του Φίτσο», όπως παρατηρεί το Euronews.
Παρόμοιες εσωτερικές διαρροές αναμένεται να συμβούν και στο ΕΛΚ (188 ευρωβουλευτές) και στο S&D (136), Έξι Ιρλανδοί των RENEV και 10 Ρεπουμπλικάνοι από τη Γαλλία και τη Δανία δήλωσαν ότι δεν θα τη στηρίξουν. Ελπίζει ότι θα βρει βοήθεια είτε στους «Πράσινους» (53) είτε από την ECR (78) της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζ. Μελόνι για την οποία πάντως έχουν θέσει «βέτο» οι σοσιαλιστές και οι «Πράσινοι». Σύμφωνα με την Deutche Welle οι Πράσινοι δεν θα αρκεστούν σε υποσχέσεις μη συνεργασίας με την ECR, αλλά προφανώς θα ζητήσουν πιο σοβαρά ανταλλάγματα. Και κυρίως μία δέσμευση ότι δεν θα υπάρξει υπαναχώρηση από τους κλιματικούς στόχους της Κομισιόν. Η Πράσινη Συμφωνία είχε γίνει «σημαία» της Κομισιόν και των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην προηγούμενη πενταετία, αλλά υπό την απειλή της ύφεσης πολλοί αρχίζουν να «ξηλώνουν το πουλόβερ». Εύγλωττο παράδειγμα η προσπάθεια του Βερολίνου να ακυρωθεί η απαγόρευση συμβατικών κινητήρων στην αυτοκινητοβιομηχανία από το 2035 προς όφελος της ηλεκτροκίνησης.
Η Μελόνι
Ο Ιταλικός Τύπος υπογραμμίζει ότι η κ. Μελόνι δεν έχει ακόμη αποφασίσει τι θα κάνει. Ανακοίνωσε την αποχή της από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να έχει ελεύθερα τα χέρια να διαπραγματευτεί μέχρι τις 18 Ιουλίου, τη μέρα της ψηφοφορίας στο Στρασβούργο για την πρόεδρο της Κομισιόν, αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να καταλήξει αν θα ψηφίσει «υπέρ», «κατά» ή θα επιλέξει την αποχή.
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει καλλιεργήσει τη σχέση της με την Φον ντερ Λάιεν πριν την έναρξη της προεκλογικής καμπάνιας για τις ευρωεκλογές. Σε κάθε περίπτωση περιμένει σημαντικά ανταλλάγματα: όπως εκείνο του επιτρόπου Προϋπολογισμού, ενώ περιμένει ένα σήμα για το μεταναστευτικό.
Σημειώνεται ότι, προηγούμενοι διορισμοί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν προχωρήσει παρά τις αντιδράσεις, ακόμη και από μεγάλα κράτη μέλη. Το 2014, ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός των Συντηρητικών, Ντέιβιντ Κάμερον, ενώθηκε με τον Όρμπαν σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να εμποδίσει τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ να γίνει επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Μιλά με όλους
Κανείς βέβαια δεν αποκλείει, όπως έγινε και το 2019, «να ανοιγοκλείσουν τα μάτια» προς τα άκρα (δεξιά – αριστερά). Άλλωστε, μεταξύ των 42 μη εγγεγραμμένων ευρωβουλευτών, η υποστήριξη από το αριστερό κίνημα Sarah Wagenknecht της Γερμανίας (6 ευρωβουλευτές) και το κίνημα Πέντε Αστέρων της Ιταλίας (8 ευρωβουλευτές) δύναται να έλθει αν ενταχθούν σε μια πολιτική ομάδα που υποστηρίζει τη Φον ντερ Λαίεν. Η σλοβακική Smer, προσωρινά μη εγγεγραμμένη λόγω αναστολής από τη σοσιαλιστική ομάδα (S&D) επίσης θα έκανε το ίδιο αν επανεντάσσονταν. Η πρόεδρος πάντως ξεκαθαρίζει ότι δεν θα αναζητήσει κεντρική στήριξη τέτοιων σχηματισμών, άλλο τόσο όμως καθιστά σαφές ότι δεν θα λειτουργήσει με αποκλεισμούς, εννοώντας προφανώς ότι θα μιλήσει κατά μόνας με κάποιους ευρωβουλευτές τους.
Διαίρεση στην ακροδεξιά
Εν τω μεταξύ στα μέσα της εβδομάδας, το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AFD), μαζί με άλλους 7 σχηματισμούς από 7 χώρες, ανακοίνωσαν τη δημιουργία της ομάδας «Ευρώπη των Κυρίαρχων Εθνών».
Με 25 εκλεγμένα μέλη, συμπεριλαμβανομένων 14 μελών από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), αυτή η νέα ακροδεξιά πολιτική ομάδα θα έχει δύο συμπροέδρους, τον Ρενέ ‘Αουστ, από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και τον Στάνισλαβ Τίσζκα, από την Πολωνική Ακροδεξιά, «Κονφεντεράτσια» (Συνομοσπονδία).
Νωρίτερα, στις 8 Ιουλίου, είχε δημιουργηθεί η ακροδεξιά ομάδα «Πατριώτες της Ευρώπης», με επικεφαλής την «Εθνική Συσπείρωση» της Γαλλίας και το Fidesz της Ουγγαρίας, η οποία αντικατέστησε την παλαιά ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία». Οι «Πατριώτες της Ευρώπης» με 84 εκλεγμένα μέλη από 13 χώρες είναι η τρίτη μεγαλύτερη δύναμη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μετά το ΕΛΚ και τους Σοσιαλδημοκράτες. Πρόεδρος εξελέγη ο Γάλλος Τζορντάν Μπαρντελά από την Εθνική Συσπείρωση που μετρά 30 ευρωβουλευτές. Ως μέλη της είναι το Ουγγρικό Fidesz (11 ευρωβουλευτές) , η Ιταλική Λέγκα (8), η Τσέχικη ANO (7), η Τσέχικη Oath and Motorists (2), το Αυστριακό FPÖ (6), το Ολλανδικό PVV (6), το Ισπανικό VOX (6), το Βελγικό Vlaams Belang (3), το Πορτογαλικό CHEGA (2), το Λαϊκό Κόμμα Δανίας (1), η Φωνή Λογικής της κ. Λατινοπούλου από την Ελλάδα (1) και η Λετονία Πρώτα (1). Τέλος , η Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) στην οποία κυριαρχούν τα «Αδέλφια της Ιταλίας» της κ. Μελόνι με 24 ευρωβουλευτές, μετρά πλέον 78 ευρωβουλευτές, μετά την αποχώρηση των 6 μελών του Ισπανικού Vox που επέλεξαν να ενταχθούν στους «Πατριώτες της Ευρώπης».
