Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
του Ζαχαρία Ζούπη διευθυντή ερευνών της Opinion Poll
Μπροστά στις κάλπες. Σε ένα κλίμα μεγάλης αδιαφορίας για την εκλογική μάχη και ορατού του κινδύνου αποχής ρεκόρ για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα. Με τον ένα στους τρεις πολίτες να δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρονται για τις εκλογές και το 20% να λέει στις δημοσκοπήσεις ότι είναι πολύ πιθανόν να μην ψηφίσουν ως η κορυφή του παγόβουνου, αφού οι περισσότεροι που απέχουν δεν απαντούν στις έρευνες κοινής γνώμης. Με απουσία κάθε συζήτησης για τις προοπτικές της Ε.Ε σε μια δύσκολη στιγμή για το μέλλον της, με δύο πολέμους δίπλα της, με την κλιματική κρίση, την προοπτική έντασης των μεταναστευτικών ροών, την αμυντική θωράκισή της να προβάλουν ως προκλήσεις για θαρραλέα βήματα για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Με τα θέματα της εσωτερικής ατζέντας να κυριαρχούν λοιπόν προσέρχονται όσοι θα προσέλθουν να ψηφίσουν. Πριν απ΄ όλα με την ακρίβεια να κυριαρχεί ανάμεσα στα προβλήματα που τους απασχολούν σε συνδυασμό με το χαμηλό επίπεδο μισθών ως αποτέλεσμα της χρεοκοπίας και της δεκαετίας των Μνημονίων. Αλλά και το επίπεδο ασφάλειας που δεν τους ικανοποιεί ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα, μια κατάσταση στο Ε.Σ.Υ που αναμένει γενναίες μεταρρυθμίσεις που δεν πραγματοποιούνται χρόνια τώρα στο μυαλό, μαζί με την απαίτηση συνολικά για μια καλύτερη ζωή, για μια ριζική βελτίωση της καθημερινότητας που προϋποθέτει ριζικές τομές στην λειτουργία του Κράτους και των θεσμών. Μ ΄αυτά προσέρχονται στο μυαλό.
Έχοντας μια τάση για να στείλει ένα μήνυμα διαμαρτυρίας που κυριαρχεί σε πάνω από το 60% των πολιτών και μια ανέξοδη αλήθεια «κίτρινη κάρτα», αφού ό,τι και να συμβεί -που δεν φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις και να φέρνει και καμία φοβερή εξέλιξη- αμφισβητεί την κυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ, η ίδια Κυβέρνηση θα συνεχίσει να κυβερνάει για τρία ακόμα χρόνια. Γι’ αυτό και αυτή η τάση έρχεται αντιμέτωπη με το 33% που δηλώνει ότι θέλει με την ψήφο του να στηρίξει αυτή την Κυβέρνηση και το 36% που θεωρεί ως πιο κατάλληλο για Πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη μακράν του δεύτερου Πολιτικού Αρχηγού που επιλέγεται από το 10%, ποσοστά που δείχνουν γιατί η Ν.Δ βρίσκεται τόσο κοντά στην επίτευξη του εκλογικού της στόχου.
Αλλά και μια παροιμιώδης αδυναμία της Αντιπολίτευσης να προβάλει μια πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και επομένως να καταφεύγει σε μια γνωστή ισοπεδωτική κριτική που δεν πείθει ακόμα και αυτούς που θέλουν να στείλουν μήνυμα. Δεν είναι τυχαίο, ότι το 41% θεωρεί ότι κανένα κόμμα δεν ασκεί ουσιαστική αντιπολίτευση ή ότι πρέπει να αθροίσεις όλα τα ποσοστά όλων των Πολιτικών Αρχηγών για φτάσουν το ποσοστό του νυν Πρωθυπουργού. Όπως μια σύγκριση καταλυτική υπέρ της Ν.Δ ακόμα και σε ερωτήματα για το ποιος μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα στα κρίσιμα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες και ασκούν κριτική για τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης.
Μ΄ αυτά στο μυαλό και στην καρδιά θα πάνε εκατομμύρια πολίτες να ψηφίσουν, όχι ως μονοδιάστατοι άνθρωποι αλλά ως πολίτες που μετράνε, που σταθμίζουν όλους τους παράγοντες μέχρι και την δοσολογία μηνύματος και σταθερότητας, την διασφάλιση των θετικών βημάτων που έχουν γίνει και της αβεβαιότητας μιας τυφλής ψήφου προς άγνωστες κατευθύνσεις.
Η κοινωνία θα βρει την ισορροπία. Θα εκπέμψει μηνύματα, πολλά από αυτά μπορεί να είναι και απρόσμενα από ανέστιους υποδοχείς. Ίσως κρύβει και εκπλήξεις. Κάποιοι μπορεί να ενισχυθούν απρόσμενα και κάποιοι μπορεί να τιμωρηθούν όπως ο ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι, όπως και να εμφανιστούν νέοι παίκτες που θα μας απασχολήσουν στο επόμενο διάστημα.
