Πηγή: Το Βήμα, Βασίλειος Π. Μπόκος
Το θέατρο Λυκαβηττού είναι κάτι παραπάνω από μια πολιτιστική σκηνή. Είναι μνήμη, στοιχείο της αθηναϊκής ταυτότητας και μπορεί να έχει σπουδαία προοπτική.
Η έναρξη της θερινής περιόδου σημαίνει και την έναρξη μιας σειράς καλλιτεχνικών εκδηλώσεων στο πιο εμβληματικό, ανοιχτό θέατρο της Πρωτεύουσας, μετά το Ηρώδειο. Το θέατρο Λυκαβηττού.
Tο θέατρο άνοιξε τις πύλες του τον Σεπτέμβριο του 2023 για λίγες παραστάσεις, εσπευσμένα λίγο πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου, έπειτα από δεκαπέντε χρόνια αδράνειας και μια δύσκολη περίοδο ανακατασκευής που ανέλαβαν από κοινού ο Δήμος Αθηναίων με την Περιφέρεια Αττικής, επενδύοντας συνολικά 6,75 εκατομμύρια ευρώ στην πλήρη ανακαίνισή του. Και ενώ έως τότε, τα νοίκια που πλήρωνε ο Δήμος στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ ΑΕ – Θυγατρική του Υπερταμείου) – στην οποία ανήκει το θέατρο – «έτρεχαν» κανονικά.
Με αφετηρία λοιπόν τον Σεπτέμβριο του 2023 και την ολοκλήρωση της πλήρους ανακατασκευής του στις αρχές του 2024, το θέατρο ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο. Αυτό το νέο κεφάλαιο θα έπρεπε να σηματοδοτήσει όχι απλώς την επιστροφή ενός από τους πιο όμορφους υπαίθριους συναυλιακούς χώρους της χώρας, αλλά και ένα πρότυπο πολιτιστικής διαχείρισης με κοινωνικό πρόσημο και βιώσιμη προοπτική. Είναι όμως έτσι; Υπάρχουν αυτά τα εχέγγυα; Τί είχε προηγηθεί και πώς οφείλει ο Δήμος να προχωρήσει από εδώ και πέρα;
Παρά την αρχική αισιοδοξία μια πιο προσεκτική ματιά στους όρους με τους οποίους περιήλθε η χρήση του θεάτρου στον Δήμο Αθηναίων, γεννά σοβαρούς προβληματισμούς. Με βάση τη σύμβαση που υπεγράφη το 2021, ο Δήμος Αθηναίων (και πλέον η δημοτική επιχείρηση Τεχνόπολη ΑΕ) καταβάλλει στην ΕΤΑΔ ένα μηνιαίο μίσθωμα άνω των 40.000 ευρώ, ενώ αποδίδει και το 20% των εσόδων κάθε δραστηριότητας που γίνεται στο χώρο (εισιτήρια, χορηγίες, εστίαση κ.ά.).
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως στο θέατρο δεν υπήρχε καν δίκτυο ηλεκτρικού ρεύματος, μια έλλειψη η οποία «γεννούσε» κόστη άνω των 60.000€ ανά σεζόν για τη λειτουργία του, με την χρήση γεννήτριας. Για τη μόνιμη ρευματοδότηση του θεάτρου απαιτήθηκε μια επιπλέον επένδυση ύψους 150.000€, την οποία κάλυψε ο Δήμος Αθηναίων και μόλις φέτος πριν λίγες ημέρες η παρούσα δημοτική αρχή κατάφερε να ολοκληρώσει.
Σε όλα αυτά, πρέπει να συνυπολογιστούν και τα συνεχή κόστη συντήρησης, καθώς και αυτό της φύλαξης, το οποίο από μόνο του αγγίζει τις 100.000€ ετησίως. Συνολικά δηλαδή το θέατρο Λυκαβηττού έχει ένα ετήσιο λειτουργικό κόστος άνω των 600.000 ευρώ με τα σημερινά δεδομένα, που προσπαθούμε να μειώσουμε.
Η νέα Διοίκηση Δούκα προσέγγισε την επιστροφή του θεάτρου του Λυκαβηττού στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης, όχι μόνο ως μια συμβολική κίνηση, αλλά φιλοδοξεί να την εντάξει στον πυρήνα ενός φιλόδοξου σχεδίου, που θέτει ως στόχο να μετατρέψει τον Λυκαβηττό σε ένα σύγχρονο, προσβάσιμο, βιώσιμο και κοινωνικά ωφέλιμο κέντρο πολιτισμού.
Αναγνωρίζοντας αμέσως την ασφυκτική πίεση που δημιουργούν αυτοί οι δυσβάσταχτοι οικονομικοί όροι, έχει ήδη καταθέσει επίσημο αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης προς την ΕΤΑΔ. Στόχος είναι η εξασφάλιση μιας πιο ρεαλιστικής συμφωνίας που θα διασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία του θεάτρου και τη δυνατότητα φιλοξενίας ευρύτερης γκάμας εκδηλώσεων.
Το ποσοστό 20% επί των συνολικών εσόδων που ισχύει έως σήμερα, πρέπει να μειωθεί δραστικά. Σε συνδυασμό με το υψηλό και διαρκώς αυξανόμενο δωδεκάμηνο μίσθωμα (τιμαριθμική αναπροσαρμογή) που τρέχει και όσο το θέατρο δεν λειτουργεί καθώς ως υπαίθριος χώρος, οι εκδηλώσεις περιορίζονται κατά βάση στους πέντε, το πολύ έξι μήνες κατ’ έτος, καθιστά το όλο εγχείρημα πολύ δύσκολη άσκηση.
Παράλληλα, η ίδια η φύση της Τεχνόπολης ως εταιρείας του Δήμου Αθηναίων και άρα κομμάτι του ευρύτερου Δημοσίου, δημιουργεί εύλογους περιορισμούς σε διπλή κατεύθυνση: Αφενός, οφείλει να κρατά τις τιμές σε λογικά πλαίσια και αφετέρου, οφείλει να αφουγκραστεί τις επισημάνσεις των κατοίκων για την μεγάλη όχληση που δημιουργεί η πολύ έντονη δραστηριότητα ενός θεάτρου που βρίσκεται στην καρδιά του αστικού ιστού, περικυκλωμένο από μερικές εκ των πλέον πυκνοκατοικημένων περιοχών της πόλης μας.
Και για αυτούς τους λόγους έχουμε δρομολογήσει και μια σειρά από έργα για την συνολικότερη αναβάθμιση της περιοχής του Λυκαβηττού, όπως η μονοδρόμηση της περιφερειακής οδού, η δρομολόγηση ειδικών λεωφορείων που θα μεταφέρουν του θεατές στο θέατρο, η εγκατάσταση μόνιμου φυλακίου πολιτικής προστασίας με βάση drone για πυρασφάλεια καθώς και σύστημα κυκλοφοριακού ελέγχου στις εισόδους και εξόδους του λόφου.
Από την πλευρά μας, θεωρούμε δεδομένη τη βούληση όλων των εμπλεκομένων μερών ώστε το δημοτικό θέατρο του Λυκαβηττού να αποτελέσει ένα βιώσιμο εγχείρημα υπό τη διαχείριση του Δήμου Αθηναίων και να παραμείνει ως ένα από τα σπουδαιότερα πολιτιστικά τοπόσημα της χώρας.
Την ίδια στιγμή, η Διοίκηση του Δήμου έχει ξεκινήσει τη διαδικασία διεκδίκησης των οφειλόμενων από την ΕΤΑΔ προς τον Δήμο, οι οποίες αγγίζουν τα 3 εκατ. ευρώ και εκκρεμούν εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, παρότι έχουν επιδικαστεί τελεσίδικα υπέρ του Δήμου. Δεν νοείται να σέρνεται άλλο αυτή η υπόθεση και να μην αποδίδονται τα χρωστούμενα στον Δήμο και ταυτόχρονα ο Δήμος να καλείται να αποδίδει στην ΕΤΑΔ ολοένα αυξανόμενα ποσά για το θέατρο του Λυκαβηττού. Αυτά τα χρήματα ανήκουν στους δημότες της Αθήνας. Δεν έχουμε απλώς το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να τα διεκδικήσουμε μέχρι τέλους.
Το θέατρο Λυκαβηττού είναι κάτι παραπάνω από μια πολιτιστική σκηνή. Είναι μνήμη, στοιχείο της αθηναϊκής ταυτότητας και μπορεί να έχει σπουδαία προοπτική. Στην κορυφή του λόφου και στο κέντρο της πόλης, μπορεί να γίνει σύμβολο μιας Αθήνας που επενδύει στον πολιτισμό με σχέδιο και διαφάνεια. Το όραμα της Διοίκησης Δούκα είναι ξεκάθαρο: ένα θέατρο βιώσιμο, προσβάσιμο και ζωντανό, που δεν επιβιώνει απλώς κυνηγώντας εμπορικές παραγωγές, αλλά ανήκει και επιστρέφει στους πολίτες αξίες και στιγμές πολιτισμού, αντάξιες της ιστορίας του.
Ο κύριος Βασίλειος Π. Μπόκος είναι Γενικός Γραμματέας Δήμου Αθηναίων.
Πηγή: tovima.gr
