Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
του Κωνσταντίνου Μπούρα
Η Ματθίλδη Μαγγίρα και ο Παντελής Αμπαζής συνομιλούν με τον Κωνσταντίνο Μπούρα για την μουσική παράστασή τους “πάμε γι’ άλλα!”, στο ΝΤΕΜΟΝΤΕΡΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ, μουσική σκηνή ΘΕΑΤΡΑΛΕ.
Ποια είναι τα …άλλα που υπαινίσσεται ο τίτλος “πάμε γι’ άλλα!”
Ματθίλδη Μαγγίρα: Όχι αυτά, τα άλλα…
Παντελής Αμπαζής: Καλλιτεχνικά, πολιτιστικά, κοινωνικά, πολιτικά, ερωτικά και πάσης φύσεως λιμνάζοντα ύδατα της ζωής μας. Πάμε γι’ άλλα γενικώς μα καθόλου αορίστως, αφού το τραγούδι και το θέατρο μιλούν συγκεκριμένα και συμπυκνωμένα, εμμέσως πλην σαφώς!
Το χιούμορ τι ρόλο παίζει στη ζωή μας; Είναι εκείνο το πανάρχαιο «διονυσιακό στοιχείο» που μας στερούν οι μηχανές;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Δόξα τώ θεώ που υπάρχει κι αυτό για να βγάλουμε το εδώ. Για μένα είναι δώρο από το θείο. Είναι άλλη οπτική γωνία.
Παντελής Αμπαζής: Το χιούμορ είναι ο χυμός του πνεύματος. Είναι σαν τους υαλοκαθαριστήρες στο αυτοκίνητο. Δεν είναι ότι σταματάει την βροχή αλλά σε βοηθάει να συνεχίσεις.
Θα μπορούσε η Τεχνητή Νοημοσύνη να υποκαταστήσει τη Φυσική Νοημοσύνη ενός τραγουδοποιού, ενός ψυχαγωγού, ενός performer;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Όχι
Παντελής Αμπαζής: Όσο μπορεί ένας δονητής να αντικαταστήσει το φυσικό μόριο.
Τι είδους τραγούδια περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά σας και πώς δένονται με το λόγο; Αξιοποιείται στο έπακρο ο αυτοσχεδιασμός;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Αυτοσχεδιασμό κυρίως! Τραγούδια, τα καλύτερα. Θεατρικά τραγούδια, τραγούδια όπου μιμούμαι φωνές ξένα και Ελληνικά!
Παντελής Αμπαζής: Πασίγνωστα αφάγωτα τραγούδια. Χιουμοριστικά ή εύθυμα. Ελαφρά τραγούδια και βαριά λαϊκά, με jazz διάθεση και rock άποψη! Τραγούδια παντελώς ντεμοντέρνα. Τραγούδια περιΩπής με ωμέγα και με όμικρον. Τα τραγούδια προλογίζονται και αποφωνούνται με πνευματώδεις πρόζες, αεράτα σκετς και τερψιλαρύγγιες ατάκες απείρου κάλλους!
Επιδιώκετε τη διάδραση με το κοινό τής κάθε βραδιάς;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Σαφώς
Παντελής Αμπαζής: Το δούναι και λαβείν, η επικοινωνία με τον κόσμο, είναι ακρογωνιαίος λίθος της παράστασης μας. Παίρνουμε αγάπη και επιστρέφουμε ενέργεια. Χωρίς το κοινό, “μηδέν από μηδέν, μηδέν“
Πιστεύετε ότι υπάρχει έλλειμα θηλυκότητας στον δημόσιο λόγο και στη διασκέδαση;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Υπάρχει μεγάλο έλλειμα θηλυκότητας σε ένα κόσμο ανδρών, όπως λέει και το τραγούδι it’s a man’s world που τραγουδάω κιόλας στο πρόγραμμα μας. Όπως λέει κι ο James Brown είναι ένας κόσμος αντρών, αλλά δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τις γυναίκες ή τα κορίτσια
Παντελής Αμπαζής: Υπάρχει έλλειμμα τόσο θηλυκότητας όσο και αρρενωπότητας. Αυτό που περισσεύει στις μέρες μας είναι το ντεμί.
Αυτό το «περιωπής» θα μπορούσε να θεωρηθεί ηθελημένα σεξιστικό, εάν αλλάξουμε το ωμέγα με όμικρον; Με άλλα λόγια, η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» μπορεί να επηρεάσει τον επιθεωρησιακό σατιρικό λόγο;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Τον έχει επηρεάσει ήδη αλλά οι κωμικοί οφείλουν να ξεπεράσουν αυτόν τον ύφαλο.
Παντελής Αμπαζής: Είναι ένα ευφυές νομίζω λογοπαίγνιο. Εξάλλου η ζωή είναι κάτι πολύ σπουδαίο αλλά και μια τρύπα στο νερό. Αυτό την κάνει τόσο υπέροχη.
Το «ΝΤΕΜΟΝΤΕΡΝΟ» είναι η απάντησή σας στο «μεταμοντέρνο»;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Αυτή τη λέξη την άκουσα πρώτη φορά από τον Παντελή και μου αρέσει πολύ. Προσωπικά δημιούργησα τη λέξη Ένσκυλον.
Παντελής Αμπαζής: “Ντεμοντέρνο” είναι μια λέξη δικής μου επινοήσεως που επιδιώκει να επισημάνει ότι θέλω αυτό που κάνω να είναι ντεμοντέ και μοντέρνο ταυτόχρονα.
Η μουσική σκηνή λέγεται ΘΕΑΤΡΑΛΕ. Εσείς από σκηνής πόσο «θεατράλε» νιώθετε;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Απόλυτα.
Παντελής Αμπαζής: Είναι το όνομα του μαγαζιού, θα μπορούσε να είναι και ο τίτλος της παράστασης μας. Είμαι ένας τραγουδοποιός που παίζει και είναι μια ηθοποιός που τραγουδάει υπέροχα. Ο ορισμός νομίζω του “θεατράλε” Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι…
Όταν χαρακτηρίζετε τη δουλειά σας «ΘΕΑΤΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ» τι εννοείτε; Μήπως ότι χωρίς την σκηνική ερμηνεία ο ελληνικός στίχος δεν βρίσκει πια το άλλοτε πλατύ κοινό του;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Νομίζω ότι ο Παντελής είναι ο άνθρωπος που θα απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση.
Παντελής Αμπαζής: Ο υπότιτλος της παράστασης “πάμε γι’ άλλα!” είναι: Το τραγούδι πάει θέατρο. Εξάλλου τι άλλο είναι ένα τραγούδι παρά ένας μελοποιημένος τρίλεπτος μονόλογος; “Θέατρο τραγουδιών” λοιπόν, όπου ένας μουσικός και μιά ηθοποιός, μπαίνουν λίγο ο ένας στα χωράφια του άλλου, με σεβασμό αλλά και παιγνιώδη διάθεση.
Τι έχετε να πείτε για τους συντελεστές αυτού του σύνθετου θεάματος-ακροάματος;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Όταν πρωτοείδα τον Παντελή στο Gustav, με τον Γεράσιμο Γεννατά, μου μετέδωσαν τη χαρά τους από το πρώτο λεπτό. Άκουσα τραγούδια που είχαν καταγραφεί στο πετσί μου από παιδί και μου ανέσυραν μνήμες, τραγουδούσα από κάτω, μαζί με τους υπόλοιπους θεατές, μετά από τόσα πολλά χρόνια που είχα να τα ακούσω. Πέρασα υπέροχα. Όταν μου πρότεινε ο Παντελής να συνεργαστούμε, χάρηκα τόσο πολύ που απάντησα θετικά κατευθείαν. Οι μουσικοί μας, Σπύρος Λούκος και Βαγγέλης Κορακάς είνα τα θηρία της παράστασής μας.
Παντελής Αμπαζής: Για τους μουσικούς μας έχω να πω ότι είναι δύο αλλά λέοντες! Επιτέλους παίζω με συμφωνική ορχήστρα. Πράγματι με τα παιδιά της ορχήστρας πάντα συμφωνούμε! Για την Ματθίλδη τι να πω; Τα έχει πει ο κόσμος χρόνια τώρα…
Και καλά το σύνθημα «Όλη η Αθήνα είναι τρελοκομείο, αλλά εδώ είναι τα κεντρικά!», μήπως είναι κάπως υπερβολικό; Γιατί τους τελευταίους λογικούς ανθρώπους που γνώρισα μόλις είχαν αποφοιτήσει από ψυχιατρικό ίδρυμα. Αστειεύομαι… Όμως, θέλετε παρακαλώ να σχολιάσετε την αθηναϊκή μας καθημερινότητα και τι ρόλο παίζει στην έμπνευσή σας;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Ευτυχώς που έχουμε τρέλα για να επιβιώσουμε σε έναν παράλογο, πλέον, κόσμο.
Παντελής Αμπαζής: Η λογική του μέλλοντος είναι η τρέλα! Καλλιτεχνία χωρίς δημιουργική τρέλα δεν υφίσταται. Στις πρόβες είμαστε λογικοί και στην παράσταση θεότρελοι. Ελάτε να το διαπιστώσετε…
Ο Ζαμπέτας τι είναι για εσάς; Δημιουργός σχολής μήπως;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Πανεπιστήμιο λέω. Αγαπημένος δημιουργός με την κατάλληλη τρέλα που αναγνωρίζω απόλυτα. Τον ένοιωθα από παιδί, το λιγότερο θείο μου, καλλιτεχνικά.
Παντελής Αμπαζής: Ο πρύτανις της “Ανωτάτης Ζαμπετικής” Ένας γνήσια αριστοφανικός Έλληνας. Ο μάλιστα κύριε! Ο μίστερ μπουζούκι. Ο Έλληνας Μπαχ. Μου φτάνει και μου περισσεύει να είμαι ο πιο καλός ο μαθητής του Γιώργου Ζαμπέτα.
Τι άλλο θα θέλατε να μου πείτε δίχως να σας ρωτήσω;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Θέλω να προσκαλέσω όσους διαβάσουν αυτήν τη συνέντευξη, να έρθουν στο Θεατράλε, ένα από τα πέντε Σάββατα του Μαΐου, για να τραγουδήσουμε παρέα, να θυμηθούμε τα παλιά και να γίνουμε μία παρέα. Επίσης θέλω να πω για την επόμενη δουλειά μου, την καλοκαιρινή, που θα συμμετέχω σε μια επιθεώρηση, σε κείμενα των Ρέππα- Παπαθανασίου με εξαιρετικό θίασο που θα περιοδεύσουμε σε όλη την Ελλάδα.
Παντελής Αμπαζής: Αυτό που θα ήθελα είναι να σας ρωτήσω που τις σκεφτήκατε όλες αυτές τις ευφάνταστες ερωτήσεις!
Σας ευχαριστώ πολύ για το δώρο τής συνέντευξης και για την γενναιοδωρία τής παράστασής σας.
Ματθίλδη Μαγγίρα: Εμείς ευχαριστούμε γιατί ο ένας χρειάζεται τον άλλον, μόνος του δεν πάει κανείς πουθενά. Τί να το κάνεις το δώρο όταν δεν έχεις κανέναν να το δώσεις;
Παντελής Αμπαζής: Η χαρά ήταν όλη δική μας!
