Δημοσιεύτηκε στην ψηφιακή εφημερίδα Ipaper
του Νίκου Λιονάκη
Οι εξελίξεις γύρω από τη διαβίβαση στη Βουλή της δικογραφίας που αφορά στον Κώστα Αχ. Καραμανλή και τον Χρήστο Σπίρτζη προσθέτουν νέες πτυχές στην πολιτική βεντάλια και φέρνουν τα κόμματα της «προοδευτικής αντιπολίτευσης» μπροστά σε αποφάσεις για την ευρύτερη στρατηγική που θα ακολουθήσουν. Τα επιτελεία ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Πλεύσης Ελευθερίας, Νέας Αριστεράς, Κινήματος Δημοκρατίας έχουν αξιολογήσει τα πολιτικά συμπεράσματα του εξαιρετικά πυκνού πολιτικά περασμένου διμήνου.
Πρώτο σημαντικό κρας τεστ στο ξεδίπλωμα της τακτικής τους είναι ο σταθμός της επικείμενης σύστασης προανακριτικής επιτροπής. Οι κινήσεις τους ως προς αυτό καθορίζονται από τα εξής στοιχεία: Οι δημοσκοπήσεις που έφεραν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου δεύτερη και το ΠΑΣΟΚ τρίτο. Η «γραμμή» Μαξίμου περί ενός Ν. Ανδρουλάκη-«ουράς» της Ζ. Κωνσταντοπούλου που πίεσε το ΠΑΣΟΚ και λειτούργησε ως αφορμή για εσωτερικά πυρά μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Η αποτυχία της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασίες. Ο διχασμός της Νέας Αριστεράς που βρίσκεται εν αναμονή διάσπασης. Η εργώδης προσπάθεια του Στέφανου Κασσελάκη να θέσει εαυτόν στο ραντάρ της πολιτικής σχετικότητας με διαρκή μονομερή «φλερτ» προς τη Ζ. Κωνσταντοπούλου.
Πέρα από εκείνον, όλοι οι άλλοι αρχηγοί απορρίπτουν την πρόταση για συνεννόηση για κοινή πρόταση, με την οποία η Ζ. Κωνσταντοπούλου επιδιώκει να επαναλάβει την επικοινωνιακή επιτυχία των προηγούμενων κοινοβουλευτικών μαχών εμφανιζόμενη ως ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στην υπόθεση των Τεμπών. Το ΠΑΣΟΚ έχοντας από μόνο του τους 30 υπογράφοντες βουλευτές που απαιτούνται για να καταθέσει πρόταση για Προανακριτική, διευκολύνεται στη στρατηγική του για αυτόνομη πορεία. Παράλληλα δεν επιτρέπει εκ νέου στη ΝΔ να χρησιμοποιήσει τυχόν συμπράξεις του για να επαναφέρει το αφήγημα «Μητσοτάκης ή χάος» δια του «κινδύνου» των «ετερόκλητων μετώπων».
Ο ΣΥΡΙΖΑ που με 26 βουλευτές υπολείπεται των απαιτούμενων υπογραφών για να καταθέσει κατά μόνας πρόταση για Προανακριτική, έχει εμπόδια κινήσεων που καθορίζουν την τακτική του. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκαστεί σε αυτή τη φάση να στοιχηθεί πίσω από την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, τότε θα του «αναγνωρίσει» θέλοντας και μη το ρόλο της «πραγματικής» αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσφέροντας πολλούς πόντους σε μια περίοδο που παλεύει δημοσκοπικά για παραμονή σε διψήφιο ποσοστό.
Έχοντας διακηρύξει ότι στο ζήτημα των συνεργασιών δεν θα περιμένει για πάντα, ο Σωκράτης Φάμελλος εξαρχής επιδιώκει να βρει τρόπο ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει με δική του πρόταση. Σύμφωνα με πληροφορίες βολιδοσκοπούνται ανεξάρτητοι ώστε να βρεθούν τέσσερις υπογραφές. Παράλληλα η εναλλακτική του είναι να αναζητήσει χείρα βοηθείας από τη Νέα Αριστερά που αριθμεί 11 βουλευτές. Δεδομένου ότι προ ημερών η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής της ΝΕ.ΑΡ. απέρριψε ευρύτερη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόταση του προέδρου Χαρίτση να μειοψηφεί, αυτό το ενδεχόμενο θα μπορούσε να σηματοδοτεί μια ευκαιρία επανεκκίνησης των μεταξύ τους σχέσεων. Σε κάθε περίπτωση η προοπτική «ξεπαγώματος» ανάμεσα στα δυο κόμματα έχει απομακρυνθεί. Η παραίτηση του Αλέξη Χαρίτση θεωρείται δεδομένο ότι θα έρθει είτε στο συνέδριο του Ιουνίου είτε νωρίτερα. Εάν αποχωρήσει από το κόμμα και τον ακολουθήσουν κι άλλοι βουλευτές που τάχθηκαν υπέρ της επαναπροσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ (μάξιμουμ 8), η Νέα Αριστερά θα μείνει χωρίς ΚΟ και ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να επιστρέψει ως αξιωματική αντιπολίτευση.
