Δημοσιεύτηκε στην έντυπη Today Press
του Κωνσταντίνου Μπούρα
Είναι σημαντικό να ακούμε τους καλλιτέχνες με τα δικά τους τα λόγια να εξιστορούνε την περιπέτεια τής γραφίδας τους, ειδικά όταν και ποιητές είναι.
Ο Αντώνης Καβούρης εξηγεί:
“Μια αναδρομική παρουσίαση της ζωγραφικής μου δουλειάς η οποία συναπαρτίζεται από πορτραίτα.
Ξεκινάει από την εποχή πειραματισμού 2017 με ρέοντα χρώματα στον καμβά τα οποία σχηματίζουν ανθρώπινα πρόσωπα. Τα έργα που παρουσιάζονται είναι ο επίλογος μιας σειράς “Pretending” η οποία έλαβε χώρα το έτος 2016.
Σε αυτή την εποχή χρησιμοποιούσα σκόνες αγιογραφίας για χρώμα.
Στην αμέσως επόμενη χρονική συνέχεια 2018 έχουμε την συλλογή «27 αμαρτήματα του λόγου». Ομώνυμη με την πρώτη ποιητική συλλογή που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οδός Πανός με την επιμέλεια του ποιητή Γιώργο Χρονά. Σκοπός της σειράς, που αποτελείται από πέντε πορτραίτα, ήταν να κοσμήσει την όψη του βιβλίου αυτού.
Στη συνέχεια η δουλειά μου συναντάει την χρήση μελανιού σε ακουαρέλα.
Μια σειρά που εκτέθηκε σε χώρο τού ξενοδοχείου Mediterranee στην πόλη της Πάτρας και τιτλοφορείται «Από την φαντασία στην πραγματικότητα».
Η σειρά δημιουργήθηκε το 2024.
Τέλος, κάποια πρόσφατα έργα με σκοπό την πραγματιστική αποτύπωση του χαρακτήρα ενός αληθινού κάθε φορά προσώπου με την χρήση χρωμάτων λαδιού.
Τα έργα ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2024 και συνεχίζεται η παραγωγή νέων έως και σήμερα”.
Επισκεπτόμενος την κολωνακιώτικη Γκαλερί επί της οδού Σκουφά 27, διαπίστωσα με έκπληξη περισσή πως ουδεμία πρόθεσις για φτηνό εντυπωσιασμό και για εκμετάλλευση τής όποιας αρνητικότητας για διαφημιστικούς σκοπούς υπήρχε. Αντίθετα, διαφαινόταν καθαρά, ξάστερα και έντιμα το ανθρωπιστικό όραμα και ο κοινωφελής μόχθος ενός λογοτέχνη-καλλιτέχνη που θαύμασα ευθύς εξαρχής μέσω ενός βιβλίου του προτού επιδιώξω να τον συναντήσω.
Φωτογραφίες πινάκων του τρέχουν σε μια οθόνη, μαζί με τεχνηέντως φωτισμένα νυχτερινά τοπία που αναδίδουν την πολυτονικότητα τού «σκούρου», ενός φωτεινού ουρανού που δεν σκιάζει τις καρδιές μας με απογοήτευση, αλλά μας εμψυχώνει να συνεχίσουμε την γήινη περιπέτειά μας.
Αυτή είναι η οδύσσεια διάσταση που έψαχνα προκειμένου να χαρακτηρίσω ιδιότυπες τοιχογραφίες προσώπων τε και τοπίων, που μοιάζουν με ακουαρέλες, λιθογραφίες, ξυλογλυπτικής απεικάσματα και πολλά άλλα μετανεωτερικά ειδολογικά υβρίδια που επιτρέπουν σε αυτόν τον αναγεννησιακό Άνθρωπο με το συμβολικό όνομα Αντώνη Καβούρη να ανιχνεύει την Αλήθεια πίσω από τα απατηλά φαινόμενα. Πόσω μάλλον που η φιλάνθρωπη, φιλόζωη, οικολογική προοπτική του τείνει προς έναν ευπρόσδεκτο Αναγεννησιακό ορίζοντα νεοκλασικού τύπου.
Ας τον ανακαλύψουμε καλύπτοντας έτσι τον «χαμένο» αλλά γόνιμο χρόνο από τους πάσης φύσεως πειραματισμούς προς την ανθρωπομετρία και τη λογική τής «χρυσής τομής». Κάτω από την τολμηρά χαραγμένη επιφάνεια υποφώσκει μία γαλήνια ενατένιση τού κόσμου και των ευοίωνων ελπιδοφόρων διαχρονικοτήτων μας.
