Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Ο Παντελής Αμπαζής (ο μποέμ τραγουδοποιός) και ο (σανιδοφάγος ηθοποιός) Γεράσιμος Γεννατάς τα Σάββατα του Νοέμβρη στην μουσική σκηνή του GUSTAV σε ένα ΝΤΕΜΟΝΤΕΡΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ με τίτλο “…σιγά το θέαμα!”.
Όπως δηλώνουν οι ίδιοι: «Πρόκειται για μιά κωμικoμουσική τραγωδία τσέπης. Ο Παντελής παιζοχορεύει και ο Γεράσιμος τραγουδά. Τα τραγούδια είναι θεατράλε, οι πρόζες έχουν ρυθμό και μουσικότητα. Το πρόγραμμα επειδή ήταν τέλειο, το πείραξαν λίγο και κατά γενική ομολογία έγινε πολύ χειρότερο. Ο ντράμερ παίζει πιάνο χωρίς ουρά και ο πιανίστας κάθεται στα τύμπανα με χαρά! Ο Γεράσιμος παίρνει την κιθάρα του Παντελή και ο Παντελής το κλαρινέτο του Γεράσιμου!!!».
Ο χώρος είναι μοναδικός. Θυμίζει βερολινέζικο καμπαρέ τού Μεσοπόλεμου, όπου τα μουσικοθεατρικά δρώμενα εναλλάσσονται με παρουσιάσεις βιβλίων. Το κοινό είναι υποψιασμένο και «μυημένο», όμως και οι διαβάτες που κόβουν δρόμο μέσα από τη Στοά τού Εμπορικού Κέντρου Atrium βρίσκουν φιλοξενία και βρίσκονται προ ευχαρίστων εκπλήξεων, αφού πάντα στο GUSTAV (Χαριλάου Τρικούπη 6-10) υπάρχει κάτι καινούργιο, καινοτόμο, πρωτοποριακό να δουν, να ακούσουν, να θαυμάσουν πίνοντας το ποτάκι τους ή τσιμπολογώντας.
Στη συγκεκριμένη ρηξικέλευθη παραγωγή το χιούμορ περισσεύει, ξεχειλίζει θα έλεγα και η «πολιτική ορθότητα» δοκιμάζει τα όριά της αλλά δεν υπερβαίνει εσκεμμένα το εσκαμμένο πλαίσιο τής ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης. Η διαφορά ως προς την αθηναϊκή επιθεώρηση είναι ότι τα άμεσα πολιτικά σχόλια αποφεύγονται, ιστορικά πρόσωπα δεν κατονομάζονται, η κοινωνική κριτική κινείται σε ένα περισσότερο υπαινικτικό επίπεδο, ενώ η διασκέδαση θεωρείται προαπαιτούμενη της καλής, ποιοτικής, ευπρόσδεκτης και πολυπόθητης ψυχαγωγίας.
Οι τραγουδοποιοί στυλ Σαββόπουλου είναι ελάχιστοι στις μέρες μας, ειδικά όταν είναι και στιχουργοί και performer κι έχουν αναπτύξει συν τω χρόνω μια διακριτή περσόνα ισορροπώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στα ιδεολογικά, αισθητικά κύματα τής «περιρρέουσας ατμόσφαιρας» (όπως λέμε στη Θεωρία και στην Ιστορία των καλλιτεχνικών φαινομένων).
Πυρηνική σύντηξη
Εάν ο κάθε ένας από τους δύο είναι μία παράσταση από μόνος του και οι δύο μαζί είναι …τσουνάμι, ακατανίκητο ωστικό κύμα, ελεγχόμενη ηφαιστειακή έκρηξη, πυρηνική σύντηξη!!! Κι εάν υπερβάλλω κάπως – ποιητική αδεία, πάντα – είναι γιατί σπανίως οι καλλιτεχνικές δυνάμεις τού τόπου μας ενώνουν τις δυνάμεις τους για το κοινό καλό και με ποιοτικό, ποιοτικότατο αποτέλεσμα.
Έμεινα άναυδος λοιπόν παρακολουθώντας να ξετυλίγεται μπροστά στα έκθαμβα μάτια μου (καθώς και στα μαγεμένα αυτιά μου) ένα παγκόσμιου ενδιαφέροντος θέαμα-ακρόαμα που θα μπορούσε να σταθεί σε οιαδήποτε μουσική σκηνή. Με έντονο το στοιχείο της διαδραστικότητας, αμφότεροι «πειράζοντας» ευγενικά το κοινό κι εντάσσοντάς το στον εκάστοτε αυτοσχεδιασμό τους, η μικρή απόσταση προσγειώνει το καλλιτεχνικό όραμα σε πραγματικές, απτές διαστάσεις, προσδίδοντάς του αποχρώσεις καθημερινότητας που δεν πρέπει να μας ξεγελά, αφού η θεατρική πράξη όταν καταργεί την σκηνική σύμβαση τής καθιερωμένης απόστασης «σανιδιού»-πλατείας (που είναι συνηθισμένη στις σκηνές «ιταλικού τύπου») επιτρέπει στον θεατή να αποτελεί αναπόσπαστο συνδημιουργικό (καθοριστικό) παράγοντα τού κυμαινόμενου αισθητικού αποτελέσματος.
Αυτοσχεδιασμός και τεχνική σιγουριά
Αυτή η δοκιμασία και η πρόκληση τής ιμπρεσιονιστικής ρευστότητας οφείλεται εν μέρει στον διαρκή αυτοσχεδιασμό, στον αυτοσαρκασμό και στην ελεγχόμενη ειρωνεία, για να σταθεί όμως απαιτείται γερή δόση ετοιμότητας, που κατακτάται μόνο με την γενναία προετοιμασία, την τεχνική σιγουριά και την ευφυία των «νούτικων ηθοποιών» της Αθηναϊκής Επιθεώρησης, που ήταν έτοιμοι-έτοιμες για όλα, χωρίς να ρισκάρουν όμως τον άρτον τον επιούσιον. Τουναντίον. Πίσω λοιπόν από την χαρούμενη, εύθυμη, εορταστική επιφάνεια, υπάρχει ερεβώδης θεμελίωση μίας καλά συγκροτημένης και «αντισεισμικά» δομημένης καλλιτεχνικής παραγωγής ενός προϊόντος που παρ’ όλες τις εκάστοτε διακυμάνσεις του παραμένει διακριτό, αναγνωρίσιμο, ευπρόσδεκτο, «σιγουράκι».
Τα δήθεν αυτοσχεδιαστικά κοστούμια που ενδύεται ο πολύπειρος κωμικός ηθοποιός Γεράσιμος Γεννατάς μόνο «πρόχειρα» δεν είναι. Αντίθετα, καταδεικνύεται έμμεσα πως με ελάχιστα υλικά μπορείς να φτιάξεις τη διάθεση τη δική σου και των άλλων, φτάνει να είσαι κάτοχος των εκφραστικών σου μέσων, να διαθέτεις αυτογνωσία, ευελιξία και δεν μην διστάζεις να «τσαλακωθείς».
Ο Παντελής Αμπαζής είναι ένα φαινόμενο ασυλλήπτου κάλλους και βαθύτητας που δεν τολμάει να συλλογιστεί κανείς σε μια τέχνη τόσο εύθραυστη. Εδώ οι αγκυρώσεις τού «πλεούμενου» είναι ιδιαίτερα αφανείς, αν και ισχυρές. Εξασφαλίζει στον ακροατή θέαση τού ερέβους που ζούμε όλοι-όλες-όλα εκόντες-άκοντες σε μια αγχογόνο, μεταβατική εποχή τού κρίσιμου, μεταιχμιακού καιρού μας.
Εξηγούμαι: μέσα από στίχο, μουσική, ερμηνεία, αυτοσχεδιασμό, συμπερίληψη τού πλησίον ο αναγεννησιακός αυτός καλλιτέχνης αλληλεπιδρά με το περιβάλλον εμπλουτίζοντας τη Συλλογική Συνειδητότητα με ευαίσθητα ανεκτίμητα «εισερχόμενα». Αναπλάθοντας την καθημερινή εμπειρία, ο Παντελής Αμπαζής τής προσδίδει μία ποιητικότητα τόσο πολυπόθητη όσο το νερό τής βροχής στη διψασμένη γη.
Με το καλό να συνεχίσει αυτή η μοναδική κι ανεπανάληπτη παράσταση σε αυτόν τον μαγικό χώρο τής μουσικής-θεατρικής βιβλιοφιλικής σκηνής Gustav.
ΝΤΕΜΟΝΤΕΡΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
στο GUSTAV
Εμφανίσεις: Kάθε Σάββατο έως 30 Νοεμβρίου 2024
Ώρα Έναρξης: 22:00
Εισιτήριο Ορθίων: 10€
Διεύθυνση: Χαριλάου Τρικούπη 6-10, Εμπορικό κέντρο Atrium
Περιοχή: Αθήνα
Τηλέφωνο: 2103643563
