Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
του Ανέστη Γερονικολάκη
Μια φυσική καταστροφή έφερε κοντά Ελλάδα και Τουρκία. Η διπλωματία των σεισμών που αναπτύχθηκε μετά από την καταστροφική επίσκεψη του εγκέλαδου στην γειτονική μας χώρα δεν είναι απλώς ένα ρομαντικό γεωπολιτικό αφήγημα, αλλά μια αφορμή για να ανοίξουν ξανά οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας-Άγκυρας που παρέμεναν ερμητικά κλειστά για μεγάλο διάστημα. Ο Ερντογάν έριξε τους τόνους, αλλά αυτό κράτησε για λίγο. Είχε μπροστά του τις προεδρικές εκλογές και μια «ανθελληνική» εκστρατεία τον βόλευε για να παραμείνει στην εξουσία. Με αιχμή του δόρατος το νέο οθωμανικό δόγμα, τη «γαλάζια πατρίδα» και την ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο «έκρυψε» τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι πολίτες της χώρας του.
Τελικά, η στρατηγική του πέτυχε και η θητεία του ανανεώθηκε…
Ο «Σουλτάνος» όμως είχε πολλά ανοιχτά μέτωπα και σχεδόν κανένα σύμμαχο. Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της απομόνωσης της χώρα του επέλεξε αρχικά τις απειλές κυρίως προς τη Δύση, οι οποίες όπως αποδείχτηκε δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Οπότε η αλλαγή ρότας κρίθηκε αναγκαία. Άλλαξε όλο το επιτελείο εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας ψάχνοντας για διέξοδο. Και αυτή η τακτική του δεν απέδωσε. Έβρισκε πόρτες κλειστές εξαιτίας κυρίως των απειλών κατά της Ελλάδας, η οποία είχε χτίσει δυνατές συμμαχίες. Έτσι, ο Ερντογάν αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί. Έριξε τους τόνους και από το «Μητσοτάκης γιοκ» έφτασε να συζητά με τον Έλληνα Πρωθυπουργό σε κάθε ευκαιρία που του δινόταν. Είχε λάβει από παντού μηνύματα ότι πρέπει το «καράβι» του να εγκαταλείψει τα ταραγμένα νερά και να οδηγηθεί σε ήρεμα νερά. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ξεκίνησε η επιχείρηση να τα βρει με τη γείτονα Ελλάδα παρ’ όλες τις διαφορές που υπάρχουν. Και έγινε το πρώτο βήμα με το Ανώτατο Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στην Αθήνα.
Το ζήτημα, όμως, που γεννάται είναι αν ο «Τούρκος έχει μπέσα». Αν δηλαδή, μπορεί κανείς να εμπιστευτεί την Τουρκία του Ερντογάν που έχει αποδείξει ότι εφαρμόζει μια απρόβλεπτη εξωτερική πολιτική. Αυτό το γνωρίζει και η ελληνική πλευρά και γίνονται προσεκτικά βήματα χωρίς να παραβιάζονται οι «κόκκινες γραμμές». Το σίγουρο είναι ότι τα νταηλίκια στο Αιγαίο θα σταματήσουν για κάποιο διάστημα. Μέχρι πότε όμως;
Ο χρόνος θα δείξει.
