Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Γιώργου Γκόντζου
Η πράξη ήταν εγκληματική, ανήκουστη, πρωτοφανής και απολύτως ενδεικτική της κοινωνικής αναισθησίας, αμορφωσιάς κι έλλειψης στοιχειώδους ανθρωπιάς κι ευγένειας!
Μία πράξη, η οποία δεν έχει ξεχαστεί και δεν θα έπρεπε να ξεχαστεί, ειδικά όταν η θύτης και αυτουργός Δήμητρα Μήλα -Τσεβά διεκδικεί τον δημαρχιακό θώκο Ραφήνας -Πικερμίου, προβάλλοντας εαυτόν ως «ηθική, με αγάπη για τον συνάνθρωπο, με αξίες και με δημοκρατικά ιδανικά».
Θυμίζουμε: 2019 και η σημερινή υποψήφια δήμαρχος, ως αντιδήμαρχος τότε και με αποκλειστική αρμοδιότητα σε θέματα διαχείρισης των κοιμητηρίων Ραφήνας / Πικερμίου, αποφασίζει (άκουσον άκουσον) να πετάξει στο χωνευτήρι του κοιμητηρίου Ραφήνας, 157 κασελάκια από το οστεοφυλάκιο!! Παρά το μακάβριο και αποτρόπαιο της περιγραφής (σ.σ. φανταστείτε πώς χαρακτηρίζεται η ίδια η πράξη) θα πρέπει να διευκρινιστεί πως, επρόκειτο για σκελετούς θανόντων συμπολιτών της (γνωστών, φίλων, ακόμα και συγγενών αιρετών της διοίκησης του δήμου) οι οποίοι σκελετοί αφανίστηκαν σαν σκουπίδια!
Έχει και χειρότερο: η όλη διαδικασία έλαβε χώρα ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ των συναδέλφων της Τσεβά και κυρίως, των συγγενών των θανόντων.
Τα είκοσι ευρώ στο σύνολο, που δεν είχε καταβάλλει έκαστος ο ενδιαφερόμενος συγγενής προς τον δήμο, ήταν ο λόγος που επικαλέστηκε στη συνέχεια, η αντιδήμαρχος, όταν η σκανδαλώδης ενέργεια αποκαλύφτηκε!
«Μα δεν μας είχατε ενημερώσει ότι χρωστούσαμε αυτά τα χρήματα!» εξανέστησαν εξοργισμένοι, αλλά και σοκαρισμένοι οι πολίτες.
Εμβρόντητος είχε μείνει και ο ίδιος ο δήμαρχος Ευάγγελος Μπουρνούς μόλις ενημερώθηκε για το γεγονός, ο οποίος βρέθηκε στη δυσμενή θέση να εξηγεί στους δικαιολογημένα εξαγριωμένους δημότες, ότι ο ίδιος ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα μπορούσε ακόμα και να σκεφτεί, πόσο μάλλον να προχωρούσε στην αδιανόητη αυτή πράξη!
Η στεναχώρια του δημάρχου από αυτή την αδικαιολόγητη και αψυχολόγητη πράξη της ανεκδιήγητης αντιδημάρχου Τσεβάς Δήμητρα ήταν διπλή, αφού μέσα στα απορριφθέντα οστεοκυτία ήταν και δικού του συγγενή, της γιαγιάς Μαρίκας Κουγιουμτζόγλου από το Αϊβαλί της Σμύρνης που εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Διασταύρωσης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Η διαχείριση Μπουρνούς
Ο κ. Μπουρνούς αναγκάστηκε να διαχειριστεί την πρωτόγνωρη αυτή υπόθεση όσο γινόταν πιο ανθρώπινα, προκειμένου οι οικογένειες να μπορέσουν κυρίως ψυχολογικά να αντιληφθούν την πραγματική διάσταση του προβλήματος και την μη δυνατότητα να γυρίσει ο χρόνος πίσω ώστε να διορθωθεί η πρωτόγνωρα αποτρόπαια πράξη της Δήμητρας Τσεβά αλλά καινα μη διαταραχτεί η ομαλή λειτουργία του δήμου, αφού οι υπόλοιποι ήταν στα “κάγκελα” αφού ήταν αυτοί που δέχονταν τα παράπονα από τους θιγόμενους συγγενείς, χωρίς να φταίνε ουδόλως ίδιοι.
Δενήταν η μοναδική φορά, στα χρόνια της συνεργασίας τους, που η Δήμητρα Τσεβά έφερνε τον δήμαρχο σε τόσο δύσκολη θέση, αφού η συμπεριφορά της πολλάκις έως τα κατώφλια δημοσίων υπηρεσιών, μη εξαιρουμένου του δασαρχείου.
Αδιαμφισβήτητα όμως, μιλάμε για μία από τις πιο μελανές στιγμές στην αυτοδιοικητική διαδρομή μίας γυναίκας, η οποία αποδεδειγμένα, έχει περίεργη συμπεριφορά, καταφανές κενό παιδείας, σεβασμού στον άνθρωπο, κενό που επαννηλημμένα προσπαθεί να καλύψει με απίστευτα ψευδή και αναδεικνυεται εν γένει η βασική έλλειψη ερείσματος ως προσωπικότητα, για να κατέχει δημόσιο αξίωμα.
Οι 157 σκελετοί είναι… κρυμμένοι στην «ντουλάπα» της υποψήφιας, ενώ η έκνομη αυτή ενέργεια αναμένεται να βρει την τιμωρία της, στην κάλπη της 8ης Οκτώβρη, οπότε με περίσσιο θράσος και προφανή άγνοια κινδύνου, η εν λόγω κυρία διεκδικεί το τιμόνι του Δήμου Ραφήνας Πικερμίου.
Λέγονται και άλλα πολλά για τη διαδρομή της “κυρίας” Τσεβά, μπροστά και πίσω από την πλάτη της, για επεμβάσεις σε ξένα οικόπεδα και “προτιμήσεις” για θέα στη μεταθανάτια ζωή και οι καταγγελίες καθημερινά πληθαίνουν ως παρεπόμενο της άγνοιας κινδύνου να διεκδικήσει μια θέση που δεν φτάνει να είσαι τίμια -που υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις και αναφορές περί αυτού- αλλά και να το δείχνεις καθημερινά, πράγμα παντελώς σε απουσία.
Καιρός γαρ εγγύς
Ο καιρός της κάλπης έφτασε για να πάρει ότι πραγματικά της αξίζει. Να λάβει την αποδοκιμασία της κοινωνίας που γνωρίζει καλά την κάθε μια και τον καθένα από τα μέλη της.
