του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουν, εκεί στην αριστερο-σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση;
Ο κ. Βαρουφάκης ζητά εκ των προτέρων διαπραγματεύσεις για συμμετοχή σε μια κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής, ο κ Τσίπρας απαντά πως δεν γνωρίζει αν ο κ. Βαρουφάκης θα εκλεγεί, στη νέα Βουλή και η πλευρά του ΠΑΣΟΚ παραμένει στη θέση της για συνεργασία, αλλά με κοινό πρωθυπουργό.
Που σημαίνει ότι προς το παρόν η Χαριλάου Τρικούπη, δεν θέλει να ανοίξει τα χαρτιά της καθώς πιέζεται να απαντήσει στο δίλημμα Μητσοτάκης ή Τσίπρας. Εμμένει σ’ αυτή την τακτική παρότι η θέση του Ανδρουλάκη, δεν έχει καμία επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, καθώς οι πολίτες ψηφίζουν για περισσότερο για πρωθυπουργό παρά για κόμμα.
Αντίθετα στην πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα σενάρια μετεκλογικής συνεργασίας επαναφέρουν και το 2015 στην επικαιρότητα.
Κατά τον κ. Σκουρλέτη φαντάζει ηρωικό το 2015, με κορύφωση βέβαια το δημοψήφισμα του Ιουλίου, γιατί κατ’ αυτόν, έστειλε μήνυμα στην Ε.Ε. που αποδέχτηκε την κυβέρνηση Τσίπρα -Καμμένου και διαπραγματεύτηκε ένα πολύ πιο ήπιο μνημόνιο…
Σε αυτό το κλίμα δεν είναι περίεργο που ο κ. Τσακαλώτος, άνοιξε το δρόμο για μετεκλογική συνεργασία με τον κ. Βαρουφάκη και ο κ. Σκουρλέτης χθες στη Βουλή, που υπερασπίστηκε το 2015, δεν άνοιξε το στόμα του κατά του πρώην υπουργού Οικονομικών του κ Τσίπρα.
Γιατί όμως γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμά πως δεν θα είναι στη Βουλή, το Μέρα 25;
Από τη μια μεριά δεν τον βλέπουν στη Βουλή, από την άλλη τον ψάχνουν για σύμμαχο στην προοπτική μιας “προοδευτικής διακυβέρνησης”.
Τα μηνύματα μοιάζουν αντιφατικά, αλλά δείχνουν να έχουν στόχο, τους ψηφοφόρους του Βαρουφάκη, καθώς έχει στερέψει η “δεξαμενή” που λέγεται ΠΑΣΟΚ.
Για να ανοίξουν το δρόμο της μετακίνησης των ψηφοφόρων πρέπει να “ξεπλύνουν” τη ντροπή της “κωλοτούμπας” και να υπερασπιστούν την περίοδο Βαρουφάκη.
Γι’ αυτό ξεκίνησαν αυτή η συζήτηση, ως “πλυντήριο” σε μια στιγμή που πλησιάζει η επέτειος από το δημοψήφισμα του 2015 και τα capital controls.
Εκτιμούν πως είναι η ώρα να πούνε τη δική τους ιστορία, κι όποιον πείσουν, μήπως κλείσουν κάποιες από τις πληγές, με το Μέρα 25.
Ενδεχομένως εν όψει εκλογών και οι δύο πλευρές του τραγικού 2015, του παρανοϊκού δημοψηφίσματος και της “κωλοτούμπας” θα ήθελαν να ξεπλύνουν από κοινού την πολιτική και ιδεολογική ήττα της ριζοσπαστικής αριστεράς, την αποτυχία του πρώτου εξαμήνου και την κυβίστηση μετά το δημοψήφισμα .
Όμως στα αυτιά των πολιτών ακόμα ακούγεται η υπόσχεση “θα καταργήσω το μνημόνιο μ έναν νόμο και ένα άρθρο” και η φράση “αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες”.
