του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Η ήττα Μακρόν και η άνοδος του Μελανσόν στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές, αναθάρρησε την ελληνική αριστερά.
Ο κ. Τσίπρας διάβασε το αποτέλεσμα ως “ήττα του νεοφιλελευθερισμού” και μίλησε για “ελπίδα από την ενίσχυση της αριστεράς” στη Γαλλία. Παρέβλεψε το γεγονός, πως πριν δύο μήνες η “πολιτική του νεοφιλελευθερισμού” που εκφράζει κατά τον κ. Τσίπρα, ο σημερινός Πρόεδρος και το κόμμα του, είχε λάβει στο πρόσωπο του Μακρόν 58,5%.
Τα αίτια της αποτυχίας απόκτησης αυτοδυναμίας από το κόμμα του Μακρόν δεν είναι ο νεοφιλελευθερισμός , είναι κυρίως το σύστημα Μακρόν, η εικόνα του πρόεδρου και τα λάθη που δεν μπόρεσε να διορθώσει μετά τις προεδρικές εκλογές. Αλλά εγώ θα μείνω στο θετικό, όπως εκτιμήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ μήνυμα της ενίσχυσης της γαλλικής αριστεράς υπό τον Μελανσόν.
Δεν ξέρω αν ο κ. Τσίπρας του στείλει και προσωπικά τα συγχαρητήρια του για την άνοδο του κόμματος του, αλλά στη χθεσινή ανάρτηση του δεν ανέφερε το όνομα του κ. Μελανσόν.
Και πως να το αναφέρει , όταν ο Μελανσόν πριν τέσσερα χρόνια τον είχε χαρακτηρίσει “ελεεινή φιγούρα” της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Μπορεί και οι δύο να βρίσκονται στην αριστερά, κοντά στο λαϊκισμό, μακριά από το κέντρο, αλλά τα κοινά στοιχεία τους , ως πρόσωπα είναι ελάχιστα .
Η ιστορία των δύο διαθέτει “αγάπη και μίσος”. Μελανσόν και Τσίπρας ήταν μαζί στα ίδια μετερίζια της αντιευρωπαϊκής αριστεράς πριν το 2015. Κι όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε στο Παρίσι, ειρωνικά “Ολανδρέο” τον τότε Γάλλο πρόεδρο Φ. Ολάντ, άκουγε κολακευτικά λόγια από τον αρχηγό της γαλλικής κομμουνιστικής Αριστεράς.
Ήρθε όμως η ώρα που ο κ Τσίπρας , έκανε τη ιστορική του “κωλοτούμπα” που καταγράφηκε στη διεθνή πολιτική σημειολογία ως όρος ανατροπής μιας πολιτικής για κάποιους ή ξεπουλήματος ενός αγώνα για τους περισσότερους.
Έτσι τη διάβασε κι ο Μελανσόν και εξαπέλυσε πρωτοφανή επίθεση κατά του συντρόφου του Αλέξη Τσίπρα τον οποίο χαρακτήρισε ως μία «από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής» για να προσθέσει:
«Ο Τσίπρας εξελέγη, υποσχόμενος ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα και όταν του παρουσίασαν ένα απαράδεκτο μνημόνιο το έθεσε σε δημοψήφισμα, χωρίς να αποδεχθεί τελικά τη βούληση του λαού του. Πρόδωσε το λόγο του. Γιατί ξεπουλά τη δημόσια περιουσία και καταστρέφει τη χώρα του; Δεν θέλω να υπάρχει ούτε ένας Γάλλος πολίτης που να πιστεύει πως αν εγώ αναλάβω την εξουσία θα γίνω ένας ακόμη… Τσίπρας».
Είχε προηγηθεί η αμφισβήτηση του κ Τσίπρα στην πολιτική και το πρόσωπο του κ. Μελανσόν «Έχω την αίσθηση ότι ο Μελανσόν δεν θέλει να κυβερνήσει. Είμαι πλέον βέβαιος ότι σε περίπτωση νίκης, δεν θα ξέρει τι να κάνει. Αυτό δεν αποτελεί αριστερή θέση».
Σήμερα όμως ο Μελανσόν βρίσκεται “καβάλα στο άλογο”, είναι εκείνος που ένωσε τη γαλλική αριστερά – ο Τσίπρας ακόμα προσπαθεί- και την οδήγησε στα χθεσινά θριαμβευτικά αποτελέσματα.
Και τώρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τρέχει από πίσω, υμνώντας την πολιτική του, που οδήγησε σε “ήττα τον νεοφιλελευθερισμό” μπας και δώσει ελπίδα στο κόμμα του και στο σύνθημα “Ελλάς – Γαλλία συμμαχία” και στην αριστερά.
Παραβλέπει πάλι πως ο Μελανσόν δεν έχει κυβερνήσει, δεν έχει “σκελετούς στη ντουλάπα του”, ούτε την ευλυγισία για “κωλοτούμπες”, ούτε υποθήκευσε το σύνολο της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια.
