Θέση για το τι έφταιξε και βυθίστηκε η ρωσική ναυαρχίδα «Moskva» πήρε ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πρώην πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ Μιχάλης Κωσταράκος με ανάρτησή του στο Facebook.

Όπως υπογραμμίζει μεταξύ άλλων στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook «ένας ελλιπώς εκπαιδευμένος, αναποφάσιστος και ενδεχομένως αργός στη σκέψη και στις αντιδράσεις αξιωματικός Τακτικού Ελέγχου ή αξιωματικός Επιχειρήσεων ή ο ίδιος ο Κυβερνήτης αν ήταν παρών, οι οποίοι και αποτελούν (ιεραρχικά) το μυαλό που αποφασίζει πίσω από όλα αυτά τα οπλικά συστήματα, νικήθηκε από κάποιους τολμηρούς Ουκρανούς, που σχεδίασαν και εξετέλεσαν την προσβολή».

Πάντως, η πλευρά της Ουκρανίας έκανε λόγο για χτυπήματα που κατάφερε στη ρωσική ναυαρχίδα με πυραύλους τύπου «Neptune», όμως η Μόσχα στις ανακοινώσεις της για την βύθιση δεν παραδέχτηκε κάτι τέτοιο.

Ακολουθεί η ανάρτηση του στρατηγού Κωσταράκου:

«Μην αναρωτιέστε τι έγινε στο Καταδρομικό «Μοσκβά» και βλήθηκε από αντιπλοιικούς ουκρανικούς πυραύλους Με αποτέλεσμα να υποστεί σημαντικές βλάβες. Τίποτα μαγικό. Το ίδιο που έγινε με το Βρετανικό Καταδρομικό «Σεφιλντ» στα Φώκλαντς, το ίδιο και με κάποια (πολύ λίγα) αμερικανικά πλοία στον Περσικό Κόλπο. Ενας ελλειπώς εκπαιδευμένος, αναποφάσιστος και ενδεχομένως αργός στη σκέψη και στις αντιδράσεις Αξ/κός Τακτικού Ελέγχου ή Αξ/κός Επιχειρήσεων( ή όπως αλλιώς λέγεται στο Ρωσικό Ναυτικό) ή ο ίδιος ο Κυβερνήτης αν ήταν παρών, ο οποίος αποτελεί και το μυαλό που αποφασίζει πίσω από όλα αυτά τα οπλικά συστήματα, νικήθηκε από κάποιους τολμηρούς Ουκρανούς που σχεδίασαν και εξετέλεσαν την προσβολή.

Τα σκάφη αυτά είναι πανίσχυρα και συνήθως προστατεύονται από υψηλότατης τεχνολογίας οπλικά συστήματα. Πραγματικά φρούρια. Όπως και στις μάχες, ο ασθενέστερος κρίκος του εκπληκτικού αυτού προστατευτικού συστήματος είναι ένα ανθρώπινο μυαλό, το μυαλό η ιδιοσυγκρασία και ο χαρακτήρας του Αξ/κoύ που τα διοικεί και έχει δικαίωμα να τα διατάσσει να βάλλουν. Και αυτό το μυαλό συνήθως στοχεύει ο αντίπαλος. Και κάποιες φορές το νικάει.

Γι’ αυτό απαιτείται το υψηλότερο δυνατό επίπεδο εκπαίδευσης (κατ αρχήν για το επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο) και ανάπτυξη πρωτοβουλίας στο ανώτατο επίπεδο, για όλους τους αξιωματικούς μας.»