του Ανδρέα Κωνσταντάτου

Επιτέλους ένα σημαίνον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχτηκε ότι μετά την τριπλή ήττα του 2019 το κόμμα δεν έκανε καμία αυτοκριτική. Έκανε απλά  την “πάπια”  επί τρία χρόνια για μην αναζητήσει αίτια και ευθύνες της ηγεσίας για την εκλογική συντριβή.

Όπως είπε  και ο κ. Σκουρλετης “δεν καθίσαμε κάτω να συζητήσουμε με έναν πιο εμπεριστατωμένο τρόπο και να βγάλουμε συμπεράσματα για την περίοδο της δικής μας διακυβέρνησης. Να πούμε στον κόσμο “εκεί κάναμε λάθος, εκεί πετύχαμε”.

Στο ερώτημα γιατί δεν το έκαναν  η απάντηση του  πρώην γραμματέα του κόμματος ξαφνιάζει: “Το φοβηθήκαμε συλλογικά και αυτό μας κόστισε».

Τι ακριβώς φοβήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ ή ποιόν, δεν μας είπε ο κ Σκουρλέτης .

Πάντως αν ο κ Τσίπρας ήθελε και αυτοκριτική θα γινόταν και συνέδρια και κεντρικές επιτροπές και ειδικές επιτροπές για να βρεθούν οι αιτίες της μεγάλης ήττας.

Δεν ήθελε γιατί η βασική αιτία της ήττας ήταν ο ίδιος και οι επιλογές του. Φαντάζεστε σε θερμό χρόνο ένα συνέδριο , που ο κάθε πικραμένος, θα ασκούσε κριτική για την επιλογή Βαρουφάκη τους πρώτους μήνες του 2015, για το δημοψήφισμα που αναγκάστηκε και  πήρε πίσω, για το τρίτο   μνημόνιο που  κόστισε στους πολίτες, περισσότερο από την πρόταση Γιούνκερ, τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις που δεν υλοποιήθηκαν; Εδώ  δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες γιατί θα χρειαστώ ένα πακέτο Α4  .

Τα αστικά φιλελεύθερα κόμματα και αναφέρομαι στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, κέρδισαν τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια την αλλαγή στην προεδρία τους με ένα δημοκρατικό τρόπο. Χάνει την εξουσία το κόμμα , φεύγει ο αρχηγός και παίρνει μαζί του και τα λάθη του και δεν μένουν κλειδωμένα στα συρτάρια ως μόνιμο  βάρος για το κόμμα , όπως τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ.  Στην αριστερά τα πράγμα είναι διαφορετικά. Ο κ Τσίπρας πήρε  την προεδρία με μέσο τον Αλαβάνο  και κάθεται στην ίδια καρέκλα σχεδόν όσο ο Πούτιν και ο Ερντογάν. Ύστερα από μια δεκαετία και πλέον,  αποφασίζει να εκλεγεί κι αυτός από τη βάση, δηλαδή από  τα μέλη του κόμματος χωρίς αντίπαλο, όπως φαίνεται.

Ποιο είναι το όφελος για το κόμμα; Απαντά πάλι ο κ Σκουρλέτης με τη συνέντευξη του  στο Πρώτο Πρόγραμμα και την  Ευαγγελία Μπαλτατζή.      Είπε με λίγα λόγια πως “δεν τρέχει κάστανο”. Αν ο κ Τσίπρας εκλεγεί με τον έναν η τον άλλο τρόπο, δηλαδή με το παλαιό από το συνέδριο η με τον νέο από τη οργανωμένη βάση του κόμματος , “θα δημιουργήσει κάποιες εντυπώσεις, αλλά αυτές θα είναι πολύ μικρής εμβέλειας».

Όχι μόνο ο κ Τσίπρας αρνήθηκε να γίνει συνέδριο προκειμένου να συζητηθούν τα αίτια της εκλογικής συντριβής του, αλλά θέλοντας να δείξει ότι  δημοκρατικοποιεί τις διαδικασίες εκλογής του αρχηγού, αντιγράφει τον Γ. Παπανδρέου, που το 2004 πήρε πρώτα το “δαχτυλίδι” από τον Σημίτη και ύστερα έθεσε τον εαυτό του σε ψηφοφορία χωρίς αντίπαλο.

Τουλάχιστον ο Γιώργος κάλεσε όλη την κοινωνία να συμμετάσχει , ο Αλέξης  αυστηρά και μόνο τα οργανωμένα μέλη.

Το  ερώτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ και το συνέδριο του θα ήταν, μετά από πόσες ήττες αλλάζουν αρχηγό. Αλλά σίγουρα θεωρείται αλλόκοτο αυτό το ερώτημα για την αριστερά, που οι αρχηγοί ή γενικοί γραμματείς, φεύγουν μόνο όταν το αποφασίζουν οι ίδιοι και παίρνουν και την καρέκλα μαζί τους.

Πηγή: afteroffice.gr